Niech usiądzie wygodnie na tronie, poczuje smak władzy. Zacznie snuć mroczne plany godne prawdziwego Władcy Zła. Gdy pomyśli, że jest bezkarny, poczuje się bezpieczny, drużyna jasnych herosów wymierzy mu sprawiedliwość, skracając o głowę... A raczej wymierzyłaby ją, gdyby nie brakowało im maga. Był to jedyny powód, dla którego tak chętnie przyjęli pod swoje skrzydła młodziutkiego Firmila, wyraźnie potrzebującego pieniędzy, mającego kłopoty z prawem, a co najważniejsze, znającego się na zaklęciach chłopaka napotkanego w powoli rozpadającej się gospodzie. Szkoda tylko, że nie widzieli, iż w międzyczasie Władca Ciemności padł ofiarą intrygi mającej pozbawić go nie tylko władzy, ale i życia. Uciekłszy z trudem, skrył się przed wzrokiem spiskowców tam, gdzie nikt by go nie szukał, by w spokoju snuć plany, może nie tyle mroczne, ile prowadzące do odzyskania tronu.

"Sztuka jest po to, aby wyzwolić w nas, uruchomić pokłady przeżyć, które spowodują tęsknotę za pięknem człowieczym". Ks. Mieczysław Maliński Kiedy ekscentryczny i zakochany w Michale Aniele profesor malarstwa każe swoim studentom spędzać wolne popołudnia w Muzeum Narodowym, Antoni najchętniej wywróciłby oczyma, popukał się w głowę i poszedł zapalić. Sęk w tym, że te oczy potrzebne mu będą, by zobaczyć. Sztukę i samego siebie. ♡ wattpad novel by Weronika Pawlak ♡ Wszelkie prawa zastrzeżone! Plagiatu nie toleruję.

вyłaś мoją мodlιтwą, ĸтórej вóg wyѕłυcнał Faustyna Świt kocha zapisywać cytaty na drzwiach swojej szafy i nie znosi żółtych spódnic. Józek Irysowski uwielbia długie wędrówki z farbami w kieszeniach i wierzy w ludzi bardziej niż w Boga. Lekka opowieść o mieście zachodu, gdzie wschody słońca są najpiękniejsze, wędrówkach na skraje łąk i kapliczkach, pod którymi skradziono pocałunki. Bo przecież Bóg nie musi być nudziarzem, a katolickie liceum to nie tylko złożone do modlitwy ręce. Piękną okładkę wykonała @helpfulkatherine, która uwielbiam i polecam każdemu! ♡ historia dedykowana ś.p. Tomaszowi Kowalczykowi, dyrektorowi PLO Archutowski

Historie spisane w stu słowach.

Nic nie może być zwyczajne, gdy znajdujesz się w szkole dla artystów, w liceum plastycznym z internatem, a Twoimi kolegami i koleżankami z klasy są najsłynniejsi twórcy ostatnich dwóch wieków, zaś uczą cię dawni mistrzowie. Nic nie może być spokojne, gdy dzielisz pokój ze zbuntowanymi uczennicami takimi jak Frida Kahlo czy Yayoi Kusama, dziwakami z pierwszej klasy typu Williama Turnera lub Vincenta van Gogha, a może nawet Claudem Monetem i jego paczką znajomych dumnie nazywających się impresjonistami. Możliwe, że będziesz musiał znosić trudny charakter Pabla Picassa, outsidera Edgara Degasa, który w tajemnicy jest fanem baletu, czy nawet dramatyczne tyrady i urojenia Salvadora Dalego. Nic nie może być proste, gdy dyrektor to wiecznie bujający w obłokach Leonardo da Vinci, którego nie może znieść Michał Anioł Buonarotti, przypadkiem zajmujący stanowisko wicedyrektora, zaś lekcje prowadzą takie indywidualności jak walczący z nałogami Caravaggio, zubożały i narcystyczny Rembrandt lub przerażający Hieronim Bosch. Jednak w momencie, kiedy mistrz da Vinci znienacka znika, nikt nie ma pojęcia, co zrobić, wśród nauczycieli szerzą się spiski, a wśród uczniów dadaizm, surrealizm, komunizm i inne ideologie przyprawiające profesora Buonarottiego o zawał serca, okazuje się, że codzienność w Domu Barw do tej pory była prawdziwą sielanką. DISCLAIMER: opowiadanie nie ma służyć celom edukacyjnym. owszem, znajdziecie tam nawiązania do prawdziwych żywotów artystów, jak i wiele easter eggów, ale nie doszukujcie się tam niczego naukowego. to po prosty kreatywne wyładowanie osoby spędzającej lata nad nauką historii sztuki. po prostu fanfiction - bo nie da się ukryć, że jestem fanką każdego z opisanych artystów. [okładka - kto inny, jak nie @justi5643?]

Pseudopoezja pisana nocą, ale nigdy po pijaku. #2 w poezja 11.05.18r. #3 w wiersze 11.05.18r.

„Będziemy jak rodzina - tą samą krwią połączona. A nasza krew niczym struktura analogiczna - do tych samych celów stworzona. Byliśmy, jesteśmy, będziemy, z prochów powstaliśmy i w proch się obrócimy. W tej różanej herbacie zatopimy smutki, z talerzy zbierzemy ostatnie okruszki. Bo płynie w nas ta sama krew - żółta krew pompowana przez żółte serca. I, możesz mi wierzyć, choć inni jesteśmy, w jednym calu podobni - wszyscy chcemy umrzeć". Istnieje wiele rodzajów pomocy osobom chorym psychicznie - rozmowy z psychologiem, spotkania stowarzyszeń, leki antydepresyjne... Co, jeśli powstanie tajne bractwo, którego członkowie sami przeprowadzają swoje terapie? Pięciu chłopców, pięć dziewczyn. I ten nieszczęśliwy jedenasty element. Przepiękną okładkę wykonała @ValixySn Praca bierze udział w Turnieju Osobliwym 2020 organizowanym przez BractwoOS. Praca bierze udział w Skrzydlatych Oscarach organizowanych przez @z_skrzydlatej_ksiegi w kategoriach: najlepsze profile psychologiczne bohaterów, najlepiej opisana scena śmierci i najbardziej zaskakujący zwrot akcji.

*Wyobraź sobie..* że w moim odczuciu rusztowaniem poezji - jest sentymentalny świat. Przesiąkają go niezliczone barwne wiersze, które oblegają w uczuciach wrażliwe serce. Trudno jest przemówić w języku poezji; wydobyć to "coś" czegoż wzrok ludzki nie sięga. Ale jeszcze trudniej poruszyć słowem..mimo tej wielkiej cenności którą posiada wygasa. *W rzeczywistości - Ziemskiego bytu; ów tego świata....* ~***~ *Walcz* "Młodość i dojrzałość w tym jednym sercu tkwi. Nie zatrzymuj się nigdy; do celu odnajdź dźwi!" *Przyjaciel* "Zerwałem Cię kwiatuszku, lśnij w tym bukiecie. Jak wielki jest ten skarb - tu mieć Ciebie w świecie.." *Pamięć* "Zasiądźcie mili; wyjdźcie na światło promienia! Pamiętajcie o bliskich - *zeszli na plan cienia.*"

❝Droga ku wolności graniczy ze słonecznikami❞ - Martin Firrell

Krótka historia o podróży i słonecznikach. Pisana na konkurs od Ambasadorów. #Słoneczniki2018