Sevgili Mısra; Huzur veren mekanlar azdır.Güzel kitaplar,güzel insanlar azdır.Güzel müzikler azdır.O yüzden buldun mu huzur vereni bırakmayacaksın. Her gün özenle davranacaksın,özenle seveceksin,özenle konuşacaksın.Sana huzur veren her ne olursa olsun.Bir insan,bir müzik,bir kitap,bir mekan.. Hor kullanmayacaksın.Biliyorum biraz fevrisin.İçinde tamamlanmamış yerler, boşluklar var.Olur olmaz yerlerde geçmişinde yaşananlar travma olarak gösteriyor kendini.Bunları biliyorum ama ben senin içini de biliyorum Mısra.Senin hayallerini kurmaktan uyuyamadığın şeyleri de biliyorum. Üzülme.Herşey o kadar güzel yoluna girecek ki.Hayallerini bir bir yaşayacaksın.Korktuğun insan olmayacaksın.Baban gibi olmayacaksın.Korkma lütfen.Sen sadece pes etme,umudunu kaybetme.Güzel şeyler hep zor oldu.Kolayca mutluluğa erişenler iki dakika sonra mutluluğu kaybetti.İçindeki öfkeni,hüznünü de baskılama lütfen.Kendinle ,Allah'la konuşmayı ihmal etme.Sen en çok öyle rahatlıyorsun çünkü.Herşey yoluna girecek Mısra.Sabret, pes etme .Kendine ve sana iyi gelenlere güzel bak lütfen.

Bir yandan babasına derinden bağlı olan ve onu gizemli bir cinayetle kaybeden genç bir kız, öbür yanda babasına olan nefreti günden güne artan, kendini mesleğine adamış genç bir avukat. İkisini buluşturan en önemli noktaları; babaları. Zamanın ve olayların ne getireceğinden habersiz çaresiz çırpınışlar, onların kaderlerini birleştirdi. Onlar buna "tesadüf" demediler. "Nasip" dediler.