Kendimden daha doğrusu bedenimden artık tam anlamıyla vazgeçtiğim bir geceydi.Gayeme ulaşmamı engelleyen donuk bakışlı yabancının hayata benzemeyen hayatıma aniden girmesiyle bazı kurallarım gevşedi.Özverinin ne demek olduğunu bana öğretti.Bu kadar hilaflık içinde benimle aynı noktaya bakan bu insanı sanırım seviyorum. ***** "Bu beden...Bana ait değil.Hislerim bile satın alınmış gibi.Sanki ben aslında ben değilim.Kendi benliğimi arama çabalarımdan yoruldum.." "Burayı neden seviyorum biliyor musun ?Aynı senin gibi cesurca yaşamak yerine bir korkak gibi kendimi öldürmeye çalıştığım bir yer ama bak hala nefes alıyorum . Zamanı gelmediği sürece ölemezsin bunu kendine yapma." ***** " Son an geldi aklıma. Düşünmeye pek fırsatım kalmadı. Dolunay'dın. Şimdi ben varım Hilal'sin, boş kalan yerlerini de ben tamamlarım belki bir bütün oluruz. Belkide..."

Katran karası kuyu diplerinden kaçarken, büyük bir okyanusun azgın soğuk sularına düşünmeden dalmıştım. Zamanda yolculuğu hatırlatan, boyut değiştiren hayatımdaki tek fark; çalıp oynamayı öğrenmiştim ama yüzme bilmiyordum... Yüreklere dokunan bir yaşanmışlığın hikayesi...🖋 İyi okumalar...

*Kitap olduğu için bölümler kaldırılmıştır. Kutup Yıldızı Ephesus Yayınları farkıyla artık raflarda! 😌 Serinin 3 cildini bu kitap kapsamaktadır. Seri 6 kitap olacaktır. "Çünkü sen galaksinin en derinlerinden benim kalbimi aşkınla, parıltınla aydınlatmaya geldin Kutup Yıldızı." Yayınlanmaya başladığı tarih: 29 Mart 2014. Tüm hakları saklıdır. ©

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Wattys 2016 kazananı! Yarı Texting. 2017'de Epsilon Yayınevi ile basıldı. 21.02.2022 tarihinde bölümler Wattpad'e yeniden yüklenmeye başlandı. Bahar on yedi yaşında kanser hastası bir genç kızdır. Tüm gününü odasında yalnız bir şekilde geçirmekle meşguldür. Okula gitmez, dışarı çıkmaz, ailesi dışında konuştuğu tek bir kişi bile yoktur. Hastalığı nedeniyle bir çok şeyden mahrum kalmıştır. Bir gün telefonunun rehberine kendisinin uydurduğu bir numarayı kaydeder ve ardından Whatsapp'tan o kişiye mesaj atar. Kimliğini açıklamaz. Hakkında bilgi vermekten kaçınır. Çünkü hastalığı ilerlemiştir ve insanların ona bağlanmasından korkuyordur. Rehberine eklediği o numara Doğukan'a aittir. Tamamen şansa dayanan bir tanışma ve ardından usulca gelen bir aşk. Onlar Yaprakçık ve Biri... *** "Fotoğrafımı görsen ne olur görmesen ne olur sanki?" yazıp yolladım. "Sen benimkini görüyorsun. Ortada büyük bir haksızlık var." "Ne yapayım? İlk sen yazsaydın bana da görseydin fotoğrafımı." "Bak sen... Çıkardın pençelerini anında." Gülerken bacaklarımı bağdaş yaptım. Parmaklarım ekranda gezindi. "Beni sen bu hale getiriyorsun." "İyi işte! Bana benziyorsun." 07.07.22 Genç Kız Edebiyatı #1 07.07.22 Fantastik #15 09.10.22 Bilimkurgu #13 (EYLÜL 2014)

Adel, hayatın yükünü taşıyamadığına karar verdiği bir günde, kendini bir uçurumun ucunda geride kalan her anısıyla vedalaşırken buldu. Gözleri daha fazla gözyaşlarını taşıyamazken kollarını iki yana açtı. Bir adım ilerledi ve rüzgâr saçlarını savurdu. Her şeyin bittiğini düşündü. Ona karşı sevgisini hiç gösterememiş annesinin tavırlarının, babasının yabancılığının, her gece başını yastığa yalnız koyuşlarının, soğuk odasının o kasvetli havasının... Her şeyin. Rüzgâr tekrar bedenine saldırırken bu sefer savrulan tek şey saçları olmadı, dengesini kaybederken kendini boşluğa bıraktı... Ve tam son anda beline dolanan ellerinin sahibiyle hayatı hiç olmadığı kadar değişti. O adam, ölüme meyilli bir kızı onu yaşatacak kadar çok sevdi. Yıkık bir ailenin, prenses ve kurbağa masalının, her an varlığını sonlandırmak isteyen bir kadınla onun için her şeyi göze alabilecek adamın gri hayatlarının deniz kokan hikâyesi... "Genelde küçük adımlar atan kadınımın bana koşarak gelmelerini sevdim ben." Bu kitap Epsilon Yayınevi ile 2016 yılında raflarda yerini aldı.

Düşünmek istemezsin geçmişi ama bir türlü çıkamazsın o geçmişin içinden. Bir yol ya da uçurum ararsın. Uçurum ararsın çünkü bir sondur orası. Yaşamamak ya da yaşamaya devam etmek... Bir yandan da kendi beninle savaş verirsin. Kendinle verdiğin savaşta haksız olduğunu bile bile. Çaresizleşirsin. Olup biteni beklersin. Bekleyişler ölür, vahşileşirsin... Bu bir başlangıç değil. Bu başlangıç, aslında bir son. Bu son, bir barış değil bir savaş... Bu hikaye bir patron ve asistan ilişkisini konu almamaktadır. Kapak tasarımı @japoncivciv 'e aittir. Bana Ne Aşktan isimli ilk hikayedir.

Hoppala! Yine mi sen? İyi hadi gel bakalım. •.¸¸.•.¸¸.•.¸¸.•.¸¸.•.¸¸.•.¸¸.•.¸¸.•.¸¸.•.¸¸.•.¸¸.•.¸¸.•.¸¸.•