Bütün hikayeler mutlu sonla bitermiş... Ya benim hikayem, benim umutlarımda da mutlu sonla biter mi...

Bir kaza ile gelen başlangıç Ve devamında nice vesile ... Birgül ve Orhan Ve onların vakti geldi Ömür sayfaları birbirine düğümlendi... Dilbeste:Gönül bağlamış, âşık. Kapak Tasarımı ; @Lavender_odor canı gönülden teşekkürler: ) Hikayenin eski adı Suskunluğum 'du . Ekim 2018 - Şubat 2021

Mis gibi kokular geliyorken mutfaktan yine Saadet hanımın gözleri dolmuştu.Allah'a binlerce kez şükrediyordu böyle hayırlı bir evlat nasip ettiği için.Düşünmeden edemiyordu acaba ne yapmıştı da ona böyle hediye vermişti Rabbi? Dolan gözleri şimdi taşmış sessiz sessiz akıyordu göz pınarlarından. Her namazdan sonra uzun uzun ettiği dualarına bir yenisini ekleyerek yine dua ediyordu ağlayarak. "Allah'ım herşeye sahip olan sensin biz ise bu dünyada kiracıyız.Rabbim verdiğin herşeye şükürler olsun.Sen kızımı koru.Ona hayırlı kapılar aç.Ona hayırlı bir eş nasip eyle Yarabbim..."

Daha çok küçüktüler kader onları bir hastane köşesinde karşılaştırmıştı Rüzgar "büyünce evlenelim mi şeker kız o zaman hiç ayrılmayız" Bu fikir ikisininde hoşuna gitmişti O anda bu iki küçük yürek birbirine söz vermişlerdi küçüktüler belki ama aşkı tatmışlardı küçük kalbleri bunun farkında değildi Rüzgar beni bekle tamamı şeker kız ben seni bulacam büyünce dedi rüzgar elindeki ayıcıgı hümaya uzattı hümada elindeki Cok sevgi tavşanı vermişti böyle bulmayı düşünüyorlardı birbirlerini Hüma "annem birine Allah'a emanet ol dersen illa ölmeden önce görebilecegimi söylemişti" öyle yapalım mı diye sordu süper kahramanına ikiside birbirlerini Allah'a emanet edip ellerinde birbirlerine hediye ettiği oyuncaklarla ayrıldılar o gün Fakat ilerde kader onları nasıl karşılaştıracaktı orası meçhul ....

Hayaller dualara, sevdalar Allah(cc) emanet.. Biri vardı gönlümde, rabbimin gönlüme emanet ettiği.. Razıydı bir ömür sevmeye ve beklemeye ama yapamadım, beceremedim, hakkıyla sevemedim.. Her şey bir "KALBİN BİLİR" mesajı ile başladı.. O günden sonra tevekkülüm başladı ardından sabrım , şükrüm ... Zaman geçtikçe hayallerim artıyordu. Okuma hayallerim, işime olan sadakatim ve yaratılanı yaradandan ötürü sevgim artıkça artıyordu.. Ve bir gün geldiki; bütün hayallerimi toplayıp çöpe atmak zorunda kaldım.. Yusuf geldi: Züleyha'sını bekliyordu. Ben ona Züleyha olamazdım.. Her zaman olduğu gibi büyük konuştuğum yerden sınandım.. Başta çok karşı çıkmak istedim ama olmadı. Bizim nikahımız göklerde kıyılmış.. Elim,kolum,dilim ve gönlüm bağlanmıştı.. Sizin hiç evlendiğinizde söylediğiniz "evet" kelimesi boğanızda düğümlendi mi? Benim düğümlendi.. O an gönlüme kor ateşi koydular sanki yandıkça yanıyordum.. Oysa çok birşey istemezdim. Sadece "Ali'sine kavuşmuş Fatıma " olmak isterdim.. Miran; Kapanmayan avuç içim ve yüzümdeki tebessümümdü.. Rabbimin gönlüme düşürdüğü sevdayı rabbim için terk ettim.. Sonra zaman geçti Rıza-i ilahı için Yusuf için evlendim..Asıl imtihanlarım düğünümüzün olduğu gün başladı.. Sonrası mı? Buyrun hikayeme o zaman ... (Biraz imtihan dolu hikayem var haberiniz olsun)

4. Baskıya girdi! Günnur suskunluğunu bozan bu adama tahammül edemiyordu. Hiç bir insan, hiç bir erkek onu bu kadar zorlamamış, onun sessiz kişiliğine saldırıda bulunmamıştı. Oğuz... Çapkındı, haylazdı, vurdum duymazdı. En beteri ise inatçıydı. Bu günlerde ise tek istediği bu kızın bakışları, ses tonu, iç dünyasıydı. Günnur içindekilerin dökülmesinden hiç bu kadar korkmamıştı. Oğuz ise hayatında ilk kez gördüğü o mercan mavisi, parlak gözlerin neler sakladığını ölesiye merak ediyordu. Bu gizem çözülecek, bu kız konuşacak, bu adam aşık olacak, bu mavi gözler onun olacaktı.

Binlerce günah karşısında İMAN KIYAMINDAN TAVİZ VERMEYEN asil kadının öyküsüdür bu... 4.Şubat.2017 ....

"KARAMEL & SARI" Hayatına ellerinin çamuruyla giren, onu oyun arkadaşı, kız kardeşi ilan eden Sarı'sı vardı Ece'nin. Ağabeyi Oğuz sayesinde tanıdığı bu kirli sokak çocuğu, çocukluğunun şövalyesi, gençliğinin ise en büyük imtihanı olacaktı. 15'ine basıp günah defteri açıldığı an, ellerini, gözlerini, tebessümünü bile çekecekti Ece, Ali'den. "Ağabey" demek zorunda olduğu bu genç adam, Ece'nin en korkulu rüyası, en büyük günahıydı. Hiç bir erkek; Ali kadar tehlikeli değildi Ece'nin gözünde. Çünkü Ali haram olamayacak kadar yakın; helal olamayacak kadar uzaktı Ece'ye. (Düzenlenecek)

Uçurumun kenarında bir genç kız. Sena. Tek bir şansı var ya o uçurumdan aşağı savrulacak,ya da bir yardım eli onu bu hayatın içinden çekip alacak. Ben Sena. Bu kocaman hayatta yalnızım. Hiçkimsem yok. Ne bir annem, ne bir babam, ne bir ablam, ne bir abi, ne de bir akrabam. Öyle bir çıkmazdayım ki, çabaladıkça daha çok batıyorum. Batdıkça daha çok canım yanıyor. Başımda öyle bir bela var ki, ondan kurtulmam büyük bir mucize olur. Bir de şans denilen bir şey var. Her kesin mutlaka bir şansı daha olur hayatını değiştirmek için,yeniden başlamak için. Benim de bir şansım daha varmıdır? Uyuşturucu bataklığına saplanmış genc bir kızın kurtuluş ve doğru yolu buluş hikayesi. Yeni başlanğıclar... Yeni hayat... Yeni umutlar... Mutluluk ve keder... Ben hiç bir zaman inanmamıştım hayatımın değişeceğine,taki o güne kadar... *2 ocak 2016* *9 haziran 2018*

"Allah ismi elifle başlıyordu. Müslüman olmanın ilk şartı kelime-i şahadet de elifle başlıyordu. Efendimiz aleyhisselama getirdiğimiz salavat elifle başlıyordu. Euzu besmele elifle başlar. Allah'ın ilk emri,ilk ayeti İkra,elifle başlar. Kuran'ın başı Fatiha,elifle başlar. En değerlimiz namaza "Allah-u ekber" diyerek başlarız,o da elifle başlar. Aynı şekilde selam verirken de "Esselamü aleyküm ve rahmetullah" deriz,elifle başlar. Şükrederiz "Elhamdülillah" deriz,elifle başlar. İlk insan Hz.Adem'dir,ismi elifle başlamıştır. Yine Efendimiz miraçta Rabbimizle kelama tahhiyatla başlamıştır ve o da elifle başlar. Sonuç olarak elif bir felsefe oldu benim için.Elif gibi olmalıdır insan dimdik ama diklenmeden,gönlünde vavı taşıyarak."