Jeta e Amelias ndryshon kur rrembehet nje nate nga disa te panjohur.

-O zot , o zot kush po kalon ketej nga anet tona.-ironia i dallohej qarte ne tonin e zerit te tij.- Mireserdhe Znjsh. Barbi. Na kishte marre malli. I pelqente , kur e shihte me nervat tel e kur ajo mundohej , por veten se permbante dot. Do shperthente me cdo kusht. Sepse keshtu ishte e ndertuar ajo , impulsive , nevrike, gjaknxeht. Ishte si nje bombe me sahat. Mbi te gjitha ishte, bythe e keqe! Te dy bashke ata gjithmone do perbenin ate reaksionin kimik te deshtuar. Ishin gjithmone nje shperthim. Nje shperthim i embel, gati per cdo aventure.