Sessizlik derler en büyük ihanetmiş. Ben sessizliği bu sarayda öğrendim Sultanım, tüm benliğime ihanet edilirken, ırkım benden medet umarken ben ise sessizliği öğrendim. Sustum. O ihtişamlı sarayın büyüsü sarmaladı beni, yakutların parıltısı, altınların şıkırtısı doldurdu sessizliğimi. Lakin asla unutmadım nerden geld...
"Nefret aşka en yakın duygudur derler. İste bu yüzden geç anladım sende kendimi kaybettiğimi." Zoraki bir evlilik. Aşka yolculuk. Not= Bazı sorunlardan dolayı ilk 3 bölümünü yayınladığım hikayeyi silmiştim. Ama artık buradayım?
Ruhunda ki tüm yaralara rağmen sevebilen insanlar cesur insanlardır. Karanlığın içinde kalsalarda, kendilerini aydınlatamadıklarını düşündükleri anda, hayat onlara asıl ışığın kendilerini olduğunu gösterir. Belki acıtarak, belki kanatarak. Belki de mutlu ederek. Birbirlerinden başka kimselerinin olmadığını bilerek se...
Bir kütüphanede rafların arasında gördüğü kadın şimdi tam silahının ucundaydı işte. Aralarında her daim bulunacak o silah adamın ellerinde alev topuna dönmüştü. "Sen kütüphanedeki adamsın! Gece dertleştiğim adam!" "Benim." "Hayır, sen o olmamalısın. Onun elinde bir sefer kitap diğerinde mendil vardı." Bu konuşmaların...
Aşk... Aşkla ilgili en büyük ironi hep bu olmamış mıydı;'doğru insanı yanlış zamanda sevmek.' Aşkta tesadüfün böylesi olur muydu? Bir akşam ansızın karşılaşıvermişsin bir anda aşkla... Ne garip,çünkü hiç bir zaman düşünmemişizdir bir anda karşılaşacağımızı ve tüm geleceğimizin o olacağını. ... Neydi beni sana bu kadar...
Bir insan ölesiye nefret ettiği bir insana ölesiye aşık olabilir miydi? -Vatanım Sensin'in sevilen çifti için hayran kurgudur.:)-
Hercai: Hiçbir şeyde kararlı olmayan, bir dalda durmayan, bir işi sonuna değin götürmeyen, aşkta bağlılığı bulunmayan kimse.
-Bir kere o mavi gözlerini gözlerime diktikten sonra onlarla benden başkasına bakman ne kadar büyük bir zalimlik biliyor musun? Her yaptığın hareketten sonra beni kendimi sorgulamaya zorlaman, geceler gecesi düşüncelerimle beni başbaşa bırakıp gitmen... Bunlar beni ne kadar zorluyor haberin var mı? Tarafım, kimliğim...
Hilal o sabaha babasının ve annesinin yolunu gözleyerek uyanmıştı, evinden ve memleketinden koparılıp, hiç bilmediği bir şehre esir düşeceğini nereden bilebilirdi? Leon'un bugüne dek tek gayesi babasını gururlandırmak, onun gözüne girmekti. Fakat Atina'ya savaş esiri olarak gelen bir kıza neden bu denli ilgi duyar ol...
"...Başımı kaldırıp göğe baktığımda orada bizi görüyorum Leon, seni ve beni. Ancak parlayan ay ışığının altında tatlı bir hülyalar alemine yolculuk edebiliyor ve bundan gün içerisinde zararlı çıksam da, bilhassa gecenin ayazında ziyadesiyle keyif alıyorum..."
Esir olmuştu Kral These, esir etmek için geldiği Smyrna' ye.. Hapsolmuştu Smyrna, kendi memleketinde; bir çift kahverengi göze.. Yakışmıştı aşık olmak, Smyrna'ye.. sevmek ise These'ye..
"Ne fark eder? Ha boynuma urgan geçmiş, ha parmağıma yüzük... ikisi de hayatımın ellerimden akıp gitmesine sebebiyet veriyor. Bu yolun bir çıkışı yok, teğmen. Her iki hususta da, ben zaten ölüyüm."
Miray daner 2 senedir platonik olduğum ünlü. Ben mi ? Boran Kuzum normal bi vatandaş ?
Gök aynı göktü altında nefeslendikleri... Sofralarına ekmek aynı topraktan gelirdi... Biri kiliseye biri camiye aynı kaldırımları arşınlayıp gider,aynı ilaha dua ederlerdi.. Yıllar geçer her şey değiştirir sanmışlardı Onların cismi yol olmaya yüz tutmuşken,suda akisleri bir araya gelebilecek miydi?
Hayallerin peşinden nefessiz kalınsa da ciğerler kesilse de koşmak lazımdı. İşte bu hikaye de kendi hayallerin peşinden koşmaya çalışan bir genç kızın hikayesi. Miray'ın bambaşka bir hayata sahip olduğu, Boran'ın bildiğimiz Boran olduğu farklı bir Miran hikayesi...
Nereye uçar turnalar, nereye gider gökyüzü... Alıp kanatlarına umutlarını geçmişin? Sen yıkıldın altında göğün, yandın küçük bir pervane gibi. Ah, küçük bir pervane gibi... Bir 70'ler hikâyesi. Bu hikâyede, gençliğin ilk heyecanlarıyla tasasızca yaşayan küçük, şımarık bir kız, esasında zannettiği kadar küçük olmadığın...
