Siyah gözlerin içine kazınmış hikayemi bir kez daha okudum. Karanlığın ilmek ilmek, özenle işlendiği gözler gözlerimle kavruluyor, ruhlarımızla harmanlanıyordu. Sesimin titrediğini hissettiğim anda nefesimi düzene sokmaya çalıştım ve devam ettim. "Beni öldüreceksin." Siyah gözlere kelime kelime işlediğim sözler kıvrımlı dudaklarını harekete geçirdi. "Seni öldüreceğim." Ve gözlerinden akan siyah mürekkep kuyudaki küçük kızın ruhunu damla damla kirletmeye devam etti.

Çok zengin adamın birbirinden güzel üç kızı varmış. En büyükleri Madam Black, ortancası Madam Red ve en küçüğü Madam White olan kızların her biri kendilerince kişilikler geliştirmiş. Babalarının büyüttüğü servetini büyütüp kendilerini daha güçlü kadınlar haline getirmeye çalışmışlar. En büyük kız olan Madam Black, babasının işlettiği işlerin başına geçmeye karar verdi. Ortanca kız Madam Red, babasının işlerini güvende tutabilmek ve savunmak amacıyla bir avukat oldu. Üçüncü ve son kardeş yani Madam White ise bütün bunların dışındaydı. Acaba babasının servetini ablasının kazandığı kadar hızlı yiyebilir miydi diye merak ettiği için genellikle alışverişteydi ya da kendileri gibi zenginlerin olduğu partilerde geziyordu.

Nikolai ona döndü. Yüzünde son derece ciddi bir ifade vardı. "Bana sorduğun soruyu hatırlıyor musun?" diye sordu. "Neden gitmediğimi?" O yeşil keskin gözler gece karanlığında bile parlıyorlardı. "Çünkü ben azat olmak istemedim. Senden uzak durmak zorunda kalsam bile ben o esareti seninle yaşamak istedim" "Ben seninle bir esaret yaşamak istemedim!" diye bağırdı kadın. Ani bir hareketle ayağa kalktı. O kadar sinirlenmişti ki üzerindeki örtüleri bile unutmuştu. "Ben seninle bir hayat istedim" diye fısıldadı.

"Sorun ellerimdeyse, problem değil. Onlardan kolayca kurtulabilirim. Eğer sorun gözlerimdeyse, onları sonsuza kadar kapayabilirim. Ama ya sorun beynimdeyse? Bunu nasıl engellerim? ...Peki ya normal olan bensem ve hepiniz eksikseniz?"

Hatıralarından kendi isteğiyle vazgeçmiş bir kız... Bu vazgeçtiği hatıralar bir gün gelip tekrar onu bulursa? Zoey hiçbir zaman normal bir insan gibi olmamıştı. Diğer insanlardan çok daha özel biriydi. Gerek yetenekleri olsun, gerek hisleri... İçindeki öldürme hissiyle yaşamayı öğrenmeye çalışırken içindeki boşluğu da dolduracak şeyi arıyordu. O boşluğu aslında kendisi yaratmış olsa bile... Başından her ne kadar filmlere konu olacak birçok olay geçmiş olsa da onun içindeki boşluğu dolduracak şeyi FBI'da bulacağını tahmin bile edemezdi. Zoey, FBI'ın oluşturduğu "Gizli Servis"in en önemli kişilerindendi. O bir 6.42'ydi...

Bilmediğin bir şeyi asla ısırma. Sonunda ne olacağını bilemezsin.

Eğer Jael, gerçekçi bir adam olmasaydı onun kanını alevlendirdiğini asla kabul etmezdi ve eğer gerçekçi bir adam olmasaydı bir Cross kadınıyla beraber olmanın harika olduğunu düşünürdü. Ancak onlarla beraberlik zor ve pahalıydı. Parayla ölçülemez bir fiyatları vardı onların. İşte bu yüzden sürekli olarak Madam White'e karşı duruyordu. Gerçekten bu kadın tam onun tipiydi. Kesinlikle onun için deli oluyordu. Kokusunu her aldığında, kadının bedenini her hissettiğinde taş gibi oluyordu ve bunu onunda bildiğini biliyordu.

Dikkat, dikkat! Hogwarts'da kaçak var! Kim mi? Tabii ki ben! Yaşlanmış ve tabuta girmeyi inatla reddeden Dumble Amca'nın inadına, Hogwarts'a kaçak gitmek pek de akıllı işi sayılmaz, değil mi? Akıllı olduğumu iddia eden bana zorluk çıkarmayıp intihar etse iyi eder. Ben, Çakal Doğulu. Bir cadı olduğum halde Hogwarts'a çağrılmadım. Nedeni ise hem Türk olmam, hem de Harry Potter'ın geleceği, daha doğrusu Büyücülük Dünyası'nın geleceğini bilmemdi. Tabii Bay-Çok-Cesur-Dumbledore da benim bir haltlar karıştıracağımdan korktuğu için Hogwarts'a gitmeme izin vermedi. Acaba, oradan bakınca yaşlı bir bunağın sözlerini dinleyecek gibi mi görünüyordum?

Ehem, ehem. Sanırım şimdi kendimi tanıtmalıyım. Ben Allison Rebecca Amparo. Veya Rowling. Riddle da olabilir. Her neyse işte. Abigail, Brianna ve Lily'nin manyak kankaları, suratsız Severus'un ikinci en iyi arkadaşı, çok müko bir asaya sahip, arkadaşlarıyla birlikte Animagus olmuş bir Hufflepuff prensesiyim! Unutmadan, bir de Tom Riddle'ın kardeşi olan Rebecca Riddle ve Alberto Rowling'in biricik kızıyım! Kısacası mükemmelim işte. *Kitap fazla acemice, bunu bilerek okuyun. Sonra gelip de laf edenin ağzına sıçarım*

"Ansızın ve haksız yere terk edilen tüm kadınların adına kılıçlarımı kuşandım; zafer yakındır!" Muni, üniversitedeki aşkı tarafından okul biter bitmez terk edilmiştir ve kendini kariyerine vermiştir. Ama asla eski mutlu hayatına dönememiş, hep bir yanı eksik kalmıştır. Müdire olduğu gün, ona atanan asistanın eski sevgilisi Ezel çıkmasıyla işler hayli karışır.