Altı koruyucu ve altı krallık... Evrenin en güçlü altı krallığı ve onları koruyan, birbirlerini daha önce görmemiş, aynı kaderi ve aynı gücü paylaşan altı koruyucu... Hepsinin kendine ait ve krallıklarını koruyan kadim yaratıkları vardır lakin bağlı oldukları krallar hariç bu kadim canlıların ne olduğunu bilen bile yoktur. Kimse görmemiştir, aynı gücü paylaşan koruyucular bile bilmez kimin neye hükmettiğini. Aynı kaderi paylaşan bu koruyucular, birbirini bile tanımayan altı zıt karakter aynı kadere sahip olursa, yoldaş olursa ne olur? Başlangıç 11.05.2021 Bitiş 29.05.2021

Işıkları kapat! Yatağın altına saklan! Şişt, sakın ses çıkarma! Gardiyan geliyor! #paranormal 1 İlk yayınlanma tarihi: 10 Kasım 2019 Kapak tasarım : @VenusDesing & Urhai

Wattys2018 finalisti MysteryTR 2019'a damga vuran paranormal kazananı. #32 in Fantastik #34 in Fantastik #37 in Fantastik Fırtınalı bir gecede işlenen dört cinayet... Zamanın kaybolduğu bir dönemde yaşanan savaş... Kurtadamlar... Bedenini kaybetmiş ruhlar... Girenin çıkamadığı lanetli bir orman... **** Son yağmur damlası düştü ıslak çimenlere. Ardından derin bir sessizlik çöktü vahşi doğaya. Bulutlar esen son rüzgâr perdeleriyle aralandı gökyüzünde. Ay, usulca göründü kara bulutların arasından. Ayın ışığı aydınlattı tek katlı taş evin içini. Sallanan sandalyede oturan kadın gözünü dahi kırpmadan dışarı bakıyordu. Sandalyenin ayakları her ileri geri gidişte ahşap zeminde gıcırtılı bir ses bırakıyordu odaya. Kadının ayın ışığında parlayan beyaz elleri kucağında duruyordu. Gözleri dışarıda, elleri kucağında, boynunda saplı küçük çakıyla ileri geri, ileri geri sallanıyordu.

Hiç kimse gerçeği bilmeyecekti. Kendisi bu dağ başındaki köhne evde ölüp gidecek, kimse gerçeği bilmeyecekti. Kendisi burada her gün savaşı tekrar tekrar yaşarken savaşı kimse hatırlamayacaktı. Kendisi burada çürüyüp giderken onu kimse hatırlamayacak, arayıp bulmayacaktı. Kabullenemezdi bunu, burada öylece sessiz sedasız ölüp gidemezdi. Anlatacaktı herkese, yazacaktı. O an kararını verdi. Kara kaplı deftere dökecekti tüm gerçeği ve dua edecekti, biri gelip defteri bulsun diye ya da o birisinden önce ' Onlar onu bulmasın ' diye...

Çocukmuşum, asla da büyümeyecekmişim; evet ikiniz de yüzüme vurduğunuz için artık ben de ne bok olduğumu biliyordum. İstemediğim olduğunda bencil davranıyormuşum; hep aynı muhabbet... Oysa ne kadar özür dilemişti bunları bana önceki söyleyişinde. Benim hakkımda düşünceleri değişmeyecekti. Benim hakkımda hiçbir şey değişmeyecekti. İstedikleri an hava alması istenen bir mahkum gibi davranıp yine özgürlük için beni teşvik edeceklerdi. Sokakları vaat eden o değil miydi? Normal olmamı isteyen? Sahi o insanlar sevmez miydi birini, ya da sokaklarda boş boş gezmeyi? "Ya biri bulsaydı seni!" diye bağırdı evi inleterek. Öldürürler miydi? Bu defa kurtaramaz diye mi korkuyordu...? Bunun sorumluluğu muydu onu ezen? Nasıl kurtarırdım onu bu derdinden? Nasıl kurtulurdum bununla yaşamaktan? "Keşke tutmasaydın beni."

... "Akbatu onun narin, uzun boynuna dişlerini sürttüğünde kendisinin de dizlerinin tutamayacağını hissetti. Balca enfes bir tada sahipti, Akbatu'yu sarhoş edecek, onu deli divaneye çevirecek kadar mest ediciydi. Erkeklik iradesinin tüm sınırlarını zorlayarak geri çekildi Akbatu, Balca'nın tutkuyla buğulanan bal kristallerine bakıp konuştu. " Seni bir öptüm üç dişledim. Saraypatıları tacın, tüm bozkır şahidim olsun. Bundan böyle seni sözlüm bildim." ***** Tarihler MS 680' i gösterdiğinde yaklaşık yarım asırdır Çin eli altında yaşayan Türkler nihayet iyi bir strateji ile kılıçlarını kuşanıp Çin'e karşı bağımsızlık savaşını başlattılar. Karluk boyunun en başarılı komutanlarından Akbatu ve savaşın kaderini belirleyen Balca içinse savaş sadece Çin'e değil, aşkları önünde engel olabilecek herkese karşı idi. Bozkırın Hekimi "Balca", Foliant Yayınevi aracılığıyla raflarda.

"Sen bana nefretle bakarken ben seninle ailenden sana kalan en değerli mirasmış gibi sahiplendiğin çayı içmeye can atmaya başladım. Evden nefret eden ben evin mutfağında çıkmıyordum artık. Bıraksam kendimi mutfakta uyuyacaktım, seni daha fazla görebilmek için. Çay yapılmayan ev de her öğün senin için çay yapıldı. Senin için tadı ailen demekti, benim için sen... İnce belli zarif bardakların hakkı olan çay... Yudum yudum çay içerken ince ince kalbime işlendiğini inkar ediyordum hala. Seninle dönme dolaba binmek isteyene kadar. Benim için en özel an da senin de olmanı istediğim an. Birlikte bindiğimiz dönme dolapta gökyüzüne yaklaştığımız da benim gibi bir adamın ilk kez ayaklarının yerden kesilişine şahit oluyordum. Göz göze geldik. Yüzüme bakmak için yüzüne dokununca parmak uçlarımın eridiğini hissettim. Gözlerinin derinliklerinde kaybolurken gökyüzü de ki yıldızlar kalbim de parlamaya başladı. Kalp atışlarımı duyuyordum ilk kez. Gökyüzü yıldızsız anlamını yitirirken sen benim gökyüzüm oldun, kalp atışların yıldızlarımdı..." Tehlikeli oyun oynuyordu. Oyunun başrolü acımasız bir katildi. O ise sahnenin arka tarafına itilmiş intikam almaya çalışan zayıf bir figüran. Ve bu zayıflığı ile hala bu evdeydi.... Oyunun devamını görmeye ihtiyacı vardı. Girdiği yolun sonu olmasa bile yürümek zorundaydı. Düşmanın oğluna aşık olacağını bilmeden planlar yapacaktı. Zayıflığına rağmen öfkesi sönmesi için intikamını alacaktı. *** Kapak Tasarımı için @Crescenthingh teşekkür ediyorum.

İstanbul misali derin, hırçın, aşka inanmayan ve bilmediği hâlde başka bir adamın derin yarası olan bir kadın. Karadeniz misali hoyrat, aşkı tanımayan ve tek kadına bağlanmam diyen bir adam. * Hayat onlara neler yaşatırdı bilinmez ama kader; kadına, aşka inanmayı öğretecekti. Adama, ömür boyu tek bir kadını sevmeyi. Kadına yeniden doğmayı öğretecekti. Adama sevdiği kadının kokusunda hayat bulmayı. Kader; Ateş ve Barut'u yan yana getirecekti. Bundan sonrasında onlara düşen, sadece bu aşkla yanıp, yeniden doğmak olacaktı. Yayın tarihi: 02.08.2017

01.08.2017 ~ Genel Kurgu içinde #13 Arabasının içinde bekleyen Altan açılan kapıyı görünce hemen çıktı arabadan ama gelen sadece Zümrüt'tü. O an aklına gelen sadece, kızın neden bu halde dışarıya çıktığıydı. Ama kızın aklına bile gelmemişti evden çıkarken üzerine kalın bir şeyler almak. Altan hemen arabaya dönüp yan koltukta duran paltosunu alıp yanına gelen kızın omuzlarına bıraktı usulca. 'Niye böyle çıktınız?' Üzerindeki paltodan yayılan erkeksi koku doldu kızın genzine. Öyle derin bir nefes çekmişti ki içine artık ömrü boyunca gitmezdi o koku burnundan. 'Şey ben, bir an acele ile çıkıverince unutmuşum.' Adamın sesinde bariz hissedilen şefkatle kalbi ikiye katlandı kızın. Bu sert bakışlı adam kendisini mi düşünüyordu? Sonra devam etti sözlerine. 'Tuana uyuya kaldı da, ben onu haber verecektim. Kıyamadım uyandırmaya, dilerseniz bu gece yanımda kalsın. Yarın okula birlikte gideriz.' Adam kulaklarına ulaşan yumuşak sesle mest olmuş vaziyette dinledi Zümrüt'ü. 'Rahatsız olmayın. Tuana geceleri çok uyanır.' 'Olur mu hiç öyle şey, ne rahatsızlığı. Ben bakarım kızıma, uyanırsa ben de uyanırım tabi.' Adam kızın dilinden dökülen 'kızım' kelimesinden ötesini duymamıştı. Öyle isterdi ki bu dilden dökülen kızım lafı kendi kızlarına da söylensin. Şimdi içinden geçirdiği her temenni bir bir yazılıyordu kader sayfasına bu güzel yürekli, güzel seven adamın. Yayın tarihi 28.11.2016 Bitiş tarihi 02.07.2017 03.07.2017 ~ Genel Kurgu içinde # 25 21.07.2017 ~ Genel Kurgu içinde # 16 01.08.2017 ~ Genel Kurgu içinde # 13 26.08.2017 ~ Genel Kurgu içinde # 20 *Wattpadde, Mabedim isminde yazılan ilk ve tek kitap*

O buz mavisi gözleri olan bir Avcı... Ayza ise yalnızlığında kavrulan biri... Onları bir araya getiren Alex'in içinde yanan intikam ateşi... Ayza'nın tek istediği aşktı ve bulmuştu... Alex de, kurtları avlayan aile soyunun gereğini yapan genç bir Amerikalı... Aşk, ölüm ve entrikalar... Türkiye ve Amerika arasında gidip gelen bir hikaye... Ayza ve Alex'in hikayesi... Ayza'nın dediği gibi "O buz mavisi bakışları ile içimi eriten, dalgılandıran ve aynı zamanda acımasız bir Avcı. Bana ismim yerine Gökkuşağı diye hitap edebilecek kadar da dalgacı"...