Adam güçlü esen bir Poyrazdı.Kız ise kendi sularında boğulan mavi bir Denizdi.Adam çok acımasız ve kendini düşünürdü.Kız ise hiç bir şeyden habersiz saf bir duru su misaliydi. Genç adam mavi gözlü kıza yaklaşırken ona bakar bakmaz nefesinin kesildiğini hissetti.Genç kızın Bütün vücudu olgun kıpkırmızı bir çilek gibi kokuyordu.Adam bu kokuya resmen 'mest' olmuştu.Hiç bir zaman onu bir kardeş gibi görmemişti. Adam birden kendinden bağımsız bir şekilde ellerini kızın yanaklarına koydu.O anda bütün vücuduna elektirik akımı sarmıştı.Adam her defasında bu karşısındaki kıza sözde baş belası diyordu.Ama normalde o onun tatlı baş belası oluyordu, Derin bir nefes alarak gözlerini kapadı ve kelimeler dökülüverdi dudaklarından.. "Tüm siyahlılığımla gökkuşağın olmaya geldim'' ********* 10/2/217 genç kız edebiyatında birinci sırada!

Siz hiç kendinizi bir yaprak gibi hissettiniz mi? Gözlerimi kapatıp o gün olanları her hatırladığımda aynı hissi yaşıyorum. Rüzgârda iradem dışında savrulan bir yaprak gibiydim. Uzun süre boyunca sonunu hiç göremeden ve ne olacağını hiç bilemeden, hayatım yön değiştirip durdu. Sonra bir nehre düştüm ve yaşamım, o coşkun akışın yön vermesiyle devam etti. Yine seçimim dışında bir yolculuğa devam ediyordum ama en azından gittiğim yön belliydi. Akıntıyı karşı koyma isteğim ise cidden komikti. Bir yaprağın koskoca nehir karşısındaki şansı nedir ki? Belki de benim hayatla ilgili, herkesin kendi hayatında dönüm noktası dediği ilahî mesajım bu zor yolla gelmişti. Mesaj... Evet, her şey bir mesajla başlamıştı zaten. O gün gelen ve aptal bir gençlik heyecanıyla ardını hiç sorgulamadan cevapladığım bir mesaj... Kadir, kız arkadaşından gelen mesaj üzerine onun istediği yere gider ancak içine çekildiği şey beklediği gibi romantik bir buluşma olmayacaktır. Çünkü gittiği yerde onu bekleyen kişi sevgilisi değil Aslı'dır. Herkesin Deli Kız diye bildiği Aslı...

Bir büyücü kadın beni lanetlemişti. Hemde okulun en yakışıklı çocuğuyla bedenimi değiştirerek. Ve bundan daha büyük bir sıkıntı vardı. Ona gerçekten katlanamıyordum!

Bir doğum lekesi. Dört Zamancı. Ben sıradan biriydim. Hayatım boyunca büyük beklentilerim olmadı. Kalabalıkları sevmeyen, sessiz, kendi içine kapanık biriydim. En iyi arkadaşım Essie dışında neredeyse kimseyle konuşmazdım. Kitaplar dünyam, müzik ise sığınağımdı. Ama bir gecede hayatım altüst oldu. Artık zaman doğrusal değil. Günün 25. saatinde, çürümekte olan Kara Delik adlı paralel bir boyutta, başka kimsenin göremediği yaratıklarla savaşıyoruz. Gölgeden, kâbuslardan ve açlıktan doğmuş canavarlarla. Ve tüm bu karanlığın kalbinde açılmak için fısıldayan bir kapı. Ama o kapı açılırsa? Her şeyin sonu gelecek. Biz, Zamancılarız. Dört seçilmiş. Dört zincirle birbirine bağlanmış kader. Ve içimizden biri; dünyanın son umudu, ışığın kendisi. ********** HİKAYEM REKLAM PANOSU DEĞİLDİR. BOŞUNA YAZMAYIN SİLİYORUM. ☆ ZAMANCILAR ADINDAKİ İLK VE TEK HİKAYEDİR.

Fantastik #1 Yeşil Prenses serisinin 1. kitabıdır. Ve şeytan, inini, parçalanmış ruhları koymak için kendisine sakladı. O in, kalbinin tam ortasındaydı. ♕ Adına dünya denen bu yerde hiçbir zaman eşitlik olmadı. Her zaman birileri ezildi, birileri sayıldı. Ama bu seferki fazla acımasızdı. Küçük ve kasvetli bir kasabanın sıradan bir evinde yaşayan bir köle Darya'yı, ülkenin kudretli ve genç kralı Lev, hırsızlıkla suçladı. Onu sarayına aldı, kabalığını kullandı. Ancak yıllarca saklanan onca sır, Darya'nın peşini bırakmadı, kovaladı. Kendisi, olduğu gibi biri değildi, olmak istediği kişi de değildi. O da, tüm olanları kabul etmeye başladı. Hayatta ne kadar acımasız olursa o kadar iş başaracağını anladı. Bu hikaye, tamamıyla onun kavgasıydı.

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

İki grup ikisi de birbirinin ezeli düşmanı . Aşk onları bir araya getirebilir mi ? Peki ya engeller aşabilirler mi ? Kimsesiz,anne veya baba sevgisi görmemiş,ev yemeğinin tadına bakamamış,'Aşk' desen öküzlükte mastır yapmış kızların hayatıyla , anne ve babası tarafından şımarılmış,ev yemeğinin tadına bakmış,para içinde yüzen ve etrafında binlerce kızların gezdiği erkeklerin hayatı. Bu iki grupta sizce kim kazanır ? 'Hepimiz kızız,kızımız hepimiz için!' diye bağıran kızlar mı ? 'Hepimiz erkeğiz,erkeğimiz hepimiz için!' diye bağıran erkekler mi kazanır? Yoksa kalpleri onlara oyunmu oynar ? Peki ya beyinleri oynarsa ? Kalpleri devre dışı bırakılıp beyinleri oynarsa daha akıllı değil mi ? Ama bu savaş aşk için insanların kalplerinde sönmüş ve siyah duvarlar ardına saklanmış duygular için bu savaşa bizimle sende katılır mısın ?

"Binbaşım yeğenim var,Yaşı az küçük daha.Kendi başının çaresine bakamaz.Benden başka kimsesi yok,Onun emanet edeceğim bir sen varsın,O sana emanet Kerem,Hakkım varsa helal olsun oğlum.Sen de hakkını helal et "derin derin nefes alıp verip gözlerini kapattı Albay.Huzura kavuşmuş en üst rütbe olan Şehitlik rütbesine kavuşmuştu Albay.Çok itki vermesine rağmen ilk kez göz yaşlarına boğuldu Kerem.Babası bildiği adam ölmüştü.Şehit olmuştu. Kendini toparladı.Emaneti vardı bir tane.O emanete gözü gibi bakacağına yemin etti Kerem. ******** "O hasta Caner.oo kanser ve bunu bana söylemedi.Ölüyor Caner.Ölüyor" ***** "Elif abla,iki çizginin pozitif olduğunu söyleme bana"Elif abla şok geçiriyordu.Bundan emindim. "İki çizgi po pozitif,hamilesin de demek" Erkek Dediğin!! adlı diğer hikayeme bir bakın.Seveceğinize inanıyorum.

Bir askerin aşık olduğu kıza ,askere giderken geride bıraktığı sevdiğine yazdığı şiirleri içermektedir. Aşk defterinde sevmek var ama yalvarmak yokkk!