Sana bir sır vereceğim gölgeler şarkısı beni çok etkilerdi her dinlediğimde ve hala da öyle ben ekin koç demet özdemir hastasıyım yengeç burcu olduğum için acayip duygusalım ve sürekli her şeyden etkilenirim o yüzden kendimi ve sizi avutmak için bu hikayeyi yazmaya karar verdim. Bu arada ben vote yorum sınırı koymam isteyen okur beğenmeyen okumaz tabiki güzel yorumlar gelirse çok sevinirim herkes gibi. Günde 2 veya 3 bölüm yazabilirim. Benden bu kadar

AŞK MI? İMKANSIZ GİBİ BİRŞEY KAVUŞTUKÇA DAHA DA UZAKLAŞIYORLAR...

zoraki bir evlilik sonrasi gercek bir aşk hikayesi....

***SENSİZ YAŞAYAMAM*** -KARAKTERLER- AYLİN GÜNDOĞDU 26 Yaşında polis, cesur,özgürlüğüne düşkün biri.Ailesi küçükken hırsız tarafından öldürülmüş ve Aylin de polis olmaya karar vermiş... KIVANÇ (TİLKİ) YAPICI 27 Yaşında komiser,akıllı,kurnaz,korkusuz,cesur ve de aşırı sinirli biri.Emniyettekiler kurnaz olduğu için lakabı Tilki olmuş. Ailesi trafik kazasında ölmüş. Bir tek kardeşi var onunla beraber yaşıyor... SAVAŞ YAPICI 22 Yaşında hiç bir işi yok,serseri,sürekli başını belaya sokan biri. MELTEM ÖZOĞUZ 26 Yaşında polis,Aylin'in arkadaşı,karmaşık bir kız. MEHMET TOPBAŞ 40 Yaşında amirleri.Onları evlatları gibi sever... Tanım; 2 yıl önce çıkan çatışmada ortağını kaybeden Tilki ortak istememesine rağmen amiri zorla onu ikna eder ve Aylin'i ortak olarak verir.Tilki Aylin'i küçük gördüğü için önce dalga geçer.Amiri 1 ay süre tanır.Zaman geçtikçe onu tanımaya ve sevmeye başlar ve ortak olarak kabul eder...

Çocukluk Aşkım ♥

"Karanlıktan hiç korkmuyor musun?" "Hayır" dedi genç adam. Yine her zamanki gibi soğuktu sesi. "Neden?" Başını çevirip genç kızın gözlerine baktı. Merakla bakıyordu kendisine. Gözlerini ondan ayırıp karanlık sokağa dikti tekrar. Ve yine buz gibi sesiyle konuştu. "Karanlığa mahkum biriyim ben. Ondan korkarsam, yaşayamam." * Sokak lambalarının aydınlattığı kaldırımda oturan genç ikili sessizlik içinde sokağın karanlık sonunu izliyorlardı. Aslında sadece gözleri oraya takılı kalmıştı o kadar. İkiside düşünceleriyle boğuşuyorlardı. Kıvanç, Aylin'i bu karanlık hayatından nasıl çekip çıkaracağını düşünürken; Aylin ise nasıl onun yanında kalacağını düşünüyordu. Hayatının ne kadar tehlikeli ve karanlık olduğunu düşünmüyordu. Hatta umursamıyordu bile. Önceden karanlıktan korksa da şuan karanlığın içinde kaybolmak istercesine seviyordu. Çünkü şuan yanında oturan adamı seviyordu. Karanlık bir hayata sahip olsa da, yüzünü hala görememiş olsa da bu adamı seviyordu... ***