III część Trylogii Royal

II część Trylogii Royal

Vivian znajduje się na wymianie studenckiej w Anglii. Zostaje zatrudniona jako pomoc kucharza w pałacu, gdzie poznaje sekrety i grzeszki rodziny królewskiej, w tym rozkapryszonego następcy tronu, którego ulubioną rozrywką jest robienie na złość władczej, surowej matce. I część Trylogii Royal

*druga część fanfiction "Sunflower"* Czasami czekam, wpatruję się w szybę. Rozglądam się, szukam wzrokiem. Czego? Ciebie. To naiwne? Nic poza naiwnością i nadzieją mi nie pozostało, skarbie.

"It's much harder to stay hidden from the Dark Lord when you're in love with a Death Eater." Evelyn Hawkings' parents were well-known Death Eaters, but they died when the Dark Lord fell and Eve was only an infant. Now fifteen years have passed and Voldemort is back, and Eve has changed her last name to stay hidden from him. She lives a quiet life, staying out of trouble and avoiding the life of a Death Eater...but everything changes when she meets Draco Malfoy. He's the bad boy, the guy everyone avoids if they know what's good for them. But what happens when the bad boy meets someone completely different? What happens when Draco Malfoy, against all odds, falls head over heels for one girl? Which will come first, the girl he loves...or his reputation as a Death Eater? What will he do when he finds the bird that can finally set him free? A Draco Malfoy love story.

Draco Malfoy przeżył właśnie najgorsze wakacje w życiu, a kolejny - szósty rok nauki w Hogwarcie, wcale nie zapowiada się lepiej. Ma do wykonania zadanie niebywałe, mocno wykraczające ponad jego możliwości i umiejętności, a zwłaszcza przekonania. Nie wie już, co jest dobre, a co złe. Nie wie, co powinien robić, a czego nie. Nie ma pojęcia, która z wyłaniających się z każdym kolejnym dniem stron w czarodziejskim świecie, jest tą, którą powinien poprzeć. Którą drogą podążać? Której się wystrzegać? Rosnące oczekiwania ze strony rodziców, przyjaciół, a zwłaszcza ze strony oddanej grupy śmierciożerców i samego Lorda Voldemorta, zrzucają na duszę chłopaka ciężar ponad siły. Wie, co musi zrobić. Wie, czego musi dokonać. Wie, że nie ma wyboru. Stoi nad przepaścią własnego istnienia, a w duszy Draco pojawiają się wątpliwości, którym nie umie, częściej jednak nie chce sprostać. Pozbawiony możliwości dokonywania własnych wyborów, od urodzenia przypisany służbie czarnej magii i przeznaczony śmierciożercom, traci wiarę w samego siebie, w ideały, które wpajano mu od dzieciństwa, nie ma już nadziei na przyszłość, nie ma widoków na przyjaźń, miłość, na zwykłe człowieczeństwo. Z Mrocznym Znakiem wypalonym na przedramieniu udaje się w swoją ostatnią podróż do Hogwartu, sprawdzić, czy równie mroczna jest jego dusza, czy równie splątany jest umysł chłopca, w którego rękach spoczął los całego świata czarodziejów. Ma naprawić, ma zabić. Draco Malfoy wie, że nie ma wyboru. A mimo to wciąż powtarza błagalnie: Nie jestem złym człowiekiem. Chciałabym tylko zaznaczyć, że opowiadanie oprócz zdarzeń fabularnych, zawiera także sporo opisów - uczuć, myśli, przeżyć Draco. Dlatego jeśli jesteś fanem nieustannie rwącej akcji, wodospadu trupów czy krwi na każdym kroku - niestety, będziesz zawiedziony. Ale mam pomysł i staram się go realizować ;)

Wystarczył jeden Twój dotyk. Ruch. Uśmiech. Spojrzenie. To wystarczyło. Zawsze wystarczało, bym zakochiwał się w Tobie od nowa. A jeśli mnie zostawisz... Będę bał się wszystkiego.

Dwie dziewczyny, dwa domy, dwa charaktery, dwa serca. Czy ich przyjaźń przetrwa? Czy Hogwart się nie zmienił? I co ma wspólnego rodzina Malfoyów z Beuxbatons?

Biegłam. Myśl, nakazałam sobie w duchu. Oddychaj. Obejrzałam się przez ramię i w ciągu sekundy moje opanowanie diabli wzięli. To było tuż za mną. I zbliżało się w zatrważającym tempie. Gdzie są moi przyjaciele, kiedy akurat są potrzebni?! Dotarłam do skrzyżowania. Miałam ułamek sekundy na decyzję. Skręciłam w prawo. Nagle poczułam, że czyjeś ręce zaciskają się wokół mojej talii. Chciałam krzyknąć, ale zasłonięto mi usta. "Cii" szepnął ktoś. Kreatura pobiegła dalej. Słyszałam jak chrzęszcząc oddala się korytarzem. Obejrzałam się na niedoszłego napastnika. I zamarłam. Przypomniałam sobie słowa chłopaków. - Thomas? - zapytałam z niedowierzaniem. czerwiec 2021 #4 - dreszcz