Gözlerim kapalı, kalbim ve zihnimin arasındaki savaşın ortasında kaybolmuş yürüyorum. Yürüyorum, nefret ve sevgi arasındaki çizgide... " Senden nefret ediyorum." " Seni seviyorum."

|tamamlandı| "Ha, demek ki evli olmasak yapacaktın, öyle mi? Tamam. Eğer ben senin için bir engelsem, boşanalım!" Boşanalım. Dile ne kadar da kolay geliyordu. Boşanmak demek, onca sene yaşanan anıları da çöpe atmak demekti. Eun Gel, bunun olmasını asla istemezdi fakat, kocasını bu kadar kararlı görünce onun gözünde çakan şimşeklerden aynısı kendisinde de oluştu. "Peki, madem öyle diyorsun, boşanalım, Park Jimin." Bu kavga, Jimin ve Eun Gel çiftinin ettiği ilk kavga değildi. Fakat son da olmayacaktı... ❝Her zaman inan.. En karanlık gece bile sona erer ve güneş tekrardan doğar..✨❞ #1🍁teenromance #1🍁teenagers #1🍁idols #1🍁mimar #1🍁ayrılık #1🍁jungkook #1🍁boşanma #1🍁jeonjungkook #1🍁hayrankurgu #1🍁pjm ©xdarrell | Ocak 2021

2.kitabım istek üzerine yazılmıştır 1. Kitabıda okursanız çok sevinirim

* Nokta koyarsın ve her şey baştan başlar. * Küçük bir kızla koca bir adamın hikâyesi! * Aşkın Ritmi'ne kulak ver. * Genel Kurgu'da #73 e kadar yükseldik! Çok teşekkürler! Uyarı: Çok az da olsa cinsellik bulunmaktadır, bunu dikkate alarak okuyun. GENEL KURGU #26 GENEL KURGU #22

GİRİŞ "Emin misin kızım.Sende boşanmakta kararlı mısın ?" Hakim neredeyse gözümün içine bakıyordu.O an anladım eğer biraz çekimser davranırsam bizi boşamayacağını.Ama bunu Murat'a yapmaya hakkım yoktu.O'nun bu isteğine nereye kadar direnebilirdim ki?.Yada dirensem elime ne geçecekti. "Eminim Hakim bey bende istiyorum boşanmayı" dedim kararlı bir ses tonu ile. Aramızda ki onca mesafeye rağmen O'nun tuttuğu soluğu bıraktığını görmek bugün için kaldırabileceğimden fazlaydı ama ne olursa olsun O'na bunu göstermeyecektim. Hakim kafasını iki yana salladıktan sonra "Tamam istediğiniz gibi olsun bakalım" dedi ve altı yıllık evliliğimiz tek celsede bitti. Karar açıklandıktan sonra salon hızlı bir şekilde boşaldı.O'nun la karşılaşmamak için acele ile sıktım avukatımın elini. "Teşekkür ederim her şey için" dediğimde gözlerim akıtamadığım yaşlarla yanıyordu. Murat'ın arkamdan "Begüm bekle biraz" diye bağırmasına aldırmadan dışarı attım kendimi.Biraz daha havasız kalırsam bayılacağımı biliyordum . Murat arkamdan yetişip kolumu tutunca olduğum yerde kaldım.O'na karşı hala bu kadar aciz olduğum için kendimden nefret ediyordum ama şuan için elimden gelen buydu. Murat ne diyeceğini bilmez bir şekilde duruyordu karşımda. "Evet" dedim konuşmasını teşvik etmek istercesine.

Percy okulun en yakışıklı, en popüler çocuğudur. Annabeth ise okulun zekisidir ve Percy'nin ondan haberi yoktur ama Annabeth... * Kitap ile ilgisi yoktur.

Galiba ben karşı dairedeki çocuğa hiç düşünmeden aşık olmuşum. Kitap tasarımı Mavilc

Rastgele #1 Hayran Kurgu #1 Başlama tarihi; 17.11.17 Bitiş tarihi; 08.12.18

"Sana bir sözüm var. Ama bu kızı yanımda çok tutmam. Er ya da geç boşanacağım." 15.11.16

Genç kız burnunu çekti ve ağlamamak için direndi. Onu neyin bu kadar üzdüğünü bilmiyordu. Onun farklı olduğunu sanmıştı. Diğer erkeklerin yaptığı gibi yarı sakat bir kızı görünce arkasına bakmadan kaçmamıştı. Kalmıştı. O kalmıştı. Zeynep kendini bu fikre alıştırmamaya çalışıyordu ama Efe onunla ilgileniyor, ona nazik davranıyordu. Yavaş yürümesini ya da yavaş konuşmasını hatta bazen konuşamamasını dert etmiyor gibi görünüyordu. Ama hepsi birer aldatıcı davranıştan ibaretti. Efe sadece ablası ve eniştesini kırmamak için ona ilgili davranmıştı.Zeynep'i asıl üzen şey, bunu gözüne sokmadıkça anlamamış olmasıydı. Ve şimdi Efe'nin arkadaşına söylediği sözler kulaklarında çınlıyor canını yakıyordu. "O sakat dostum," demişti. "Zaten pek de güzel değil. Vaktini harcamaya bile değmez. Ben de ablamlara onu kırmayacağıma söz verdiğim için onunla takılıyorum. Yoksa çok istediğimden değil yani." Zeynep istemeden kulak misafiri olduğu bu konuşmayı kendisi için bir işaret saymıştı. Bir daha hiçbir erkeğe, ona güvendiği kadar kolay güvenmeyecekti.Evet Zeynep sakattı, evet bazen kekeliyor konuşmakta güçlük çekiyordu ve evet, beş dakikalık yolu yirmi dakikada yürüdüğü doğruydu ama Zeynep asla çaresiz değildi.Efe'nin sahte ilgisine, onun o müthiş gülümsemesi ile kendisini büyülemesine ihtiyacı yoktu. Bu doğum günü partisine de neden gelmişti bilmiyordu. Tek istediği onunla zaman geçirebilmekti. Kabul etmek istemese de, Efe ona iyi geliyordu ama bundan sonra böyle bir şeye ihtiyaç duymayacaktı. Efe arkadaşı ile konuşurken, ağır hareketlerle geri döndü ve doğrudan çıkışa yöneldi. Bacakları titriyor, sinirden dişleri birbirine vuruyordu.Bacaklarına dolanan beyaz elbisesine bakarken gözyaşlarını daha fazla tutamadı.Bir de süslenmişti.Tek istediği şu sakat haliyle Efe'ye güzel görünmekti. Ne kadar aptaldı!