Dutch/ Nederlands, Deel 1 (voltooid) Vroeg op de morgen zag ik voor het eerst in tijden een weerwolf, in dat moment had ik niet gedacht dat het zoveel zou veranderen. Het lot had haar plannen en die bleken onontkoombaar. Grootse krachten waren in het spel en die lieten mij niet zomaar gaan. Zo werd ik meegetrokken in een droomachtige wereld waar een kroon op mijn hoofd werd geschoven en een zielsverwant aan mij werd gekluisterd. Dat is hoe ik één van drie koninginnen werd. Maar wat als het begin niet de rennende weerwolf was maar iets anders? Wat als ik alles al wist en ik de magie om mij heen niet voor het eerst zag? Fragment uit het boek: Die seconde was mijn opening, ik sloeg toe en raakte hem hard in zijn flank maar in een reflex sloeg hij hard terug waardoor ik mijn evenwicht verloor. Automatisch probeerde ik om hem vast te grijpen zodat ik niet viel. Hij bewoog echter ook om mij op te vangen waardoor mijn voet tegen zijn been schopte terwijl ik achterover viel. Hij verloor eveneens het evenwicht maar wist mij tegen zich aan te drukken zodat mijn val werd gebroken al was de afstand tot de vloer niet zo groot. "Eindigen jullie altijd zo", hoorde ik Blake speels zeggen terwijl hij tegen het deurkozijn leunde en zijn armen over elkaar legde "op elkaar." We krabbelde allebei uit elkaar en daarna overeind "ah nu snap ik ook waarom jullie trainingen altijd zolang duren", maakte Blake er zijn eigen versie van. "Of mijn training is pas begonnen", zei ik gelijktijdig terwijl Ezran "ze moet zichzelf kunnen redden", zei. "Had tenminste overeengestemd om hetzelfde excuus te gebruiken", hoorde ik Blake met toenemend enthousiasme zeggen. "Het is geen excuus", riepen we bijna gelijktijdig uit. "En daar hebben jullie wel op geoefend." Note: Dit boek is inmiddels toe aan een herwerking. Boek 1 is (naar mijn mening) minder goed dan de volgende in de reeks.

Gepauzeerde ruwe versie, waarvan ik hoop hem ooit te herschrijven en af te werken. __________________________ Zijnde een geboren weerwolf groeide ik op met verhalen over zielsverwanten, de manier waarop ze elkaar vinden en de magische band die hen verbind. De meesten vonden elkaar bij toeval, liepen langs elkaar heen en kregen toen iets van 'heh, wat rook ik daar nou?' 'Waarom voelt het alsof ik hem/haar al ken?' 'Zou het echt kunnen dat....' Uiteindelijk bleek dan dat het wel degelijk was wat ze dachten, ze hadden hun mate gevonden. Bijna niemand was actief opzoek naar zijn wederhelft, evenmin ik. Toen ook ik hem door het toeval tegen het lijf liep verliep die eerste ontmoeting niet echt vlekkeloos. Ik mocht hem want hij was mijn soulmate maar aan de andere kant mocht ik hem juist niet. Hij was alles behalve mijn type, hoe had het universum ons kunnen verbinden? Hoe was het op het idee gekomen dat wij bij elkaar hoorden, beter nog voor elkaar gemaakt waren. De enige persoon die mijn mate oprecht graag leek te hebben was de Alpha van zijn pack. * de cover is gemaakt door F_T_T_E

Dutch/ Nederlands, Deel 2 (voltooid) ~Vervolg op 'Cries After War'~ Luna voelde zich eindelijk gelukkig, na alle hindernissen en obstakels leek haar pad vrij te zijn en was ze gelukkiger dan ooit tevoren. Tot Draegan voor de deur verscheen met verwoestend nieuws. Waren de jaren van vrede voorbij of leek dat alleen maar zo? Duistere geheimen kwamen aan het licht net als nieuwe gaven. Maar iets veel duisterder dan geheimen steeg op uit geheimhouding, een oude onbekende. Iedereen was versplinterd in ruimte en in wezen. Zullen Nora en Blake zich vrij kunnen worstelen? Zal Luna ooit zichzelf terug vinden in het wezen dat ze is geworden? Een nieuw tijdperk zal aanbreken, één waarin vijand en vriend niet van elkaar te onderscheiden vallen. Fragment uit het boek: Mijn hals werd nat, er drupte iets op en aangezien het niet regende moesten het tranen zijn die naar mijn schouder liepen en de bovenkant van de mouw doorweekten. "Huil je", flapte eruit? Noxatra reed voort toen de blauwe geest zijn stem schraapte en zijn stem getekend door verdriet en gehuil voorbereiden om te spreken. "Ja", kaken die nauwelijks uiteen weken voor ze tegen elkaar werden gedrukt, tanden knarsend, huid om bot gespannen. Alles verborgen achter het masker.