Başlama tarihi 7.11.2017---Zaman durmuş gibiydi.Dudağından dökülecek her bir kelime mutluluğun kapısını açacaktı.Veya tam tersi bütün kapılar kızın üstüne kilitlenecekti.Kız siyahtan yeni çıkmışken beyaza yürüyordu.Önünde her rengin tonu vardı.Hepsine de bir iz bırakmıştı kız.Maviye kırgınlık,griye nefret.En kötüsü de beyazdı.Onu kirletmişti.Saflığını,temizliğini içine gömmüştü.Şimdi hepsini gömdüğü yerden çıkarmak istiyordu.Fakat mavide kapalı kalmıştı.Ne bir adım ileri gidebiliyor.Ne de bir adım geriliyordu.Sadece orada bekliyor.Sevdiğim adamın ağzından çıkacak bir söze bakıyordu.Ona mutluluğu bağışlamasını istiyordu ama adam direniyor.Çünkü kızı deli gibi seviyor onu kaybetmek istemiyordu...

* Bir yoktu ve bir vardı o, masalların tersi gibi. Kendi yazdığı masalda, kaynağı öfke olan senfonide dans ediyordu. Gecenin karanlığı altında bir yabancı eşlik etti O'na. Kırmızının şehvetle sunulduğu dans kızıştı. Senfoni çığlıklara, kalpler taşa, Dokunuşlar aleve, kadın küle dönüştü. Orkestrayı susturacak tek şey, kadının ölümüydü. Ve kadın zaten adamın kollarında bir ölüydü. #2 in Aksiyon. 09.02.16 Wattys2015 kazananı.

"Adios amigo." Söylemeyi en çok sevdiği cümlelerden biri olmuştu her zaman. Arkasında bıraktığı cesetlere bakarak söylerdi bu iki kelimeyi ve yüzündeki gülümsemesiyle uzaklaşırdı. Nedeninin ne olduğunu sorgulamadan yerine getirdiği emirler yüzünden ölen onlarca insanın hepsine söylemişti. Kısa bir zamanda nam salmıştı. Acımasızlığıyla, yalanlarıyla, mükemmel saklanışıyla ve elbette ardında bıraktığı cesetlerle. Şu ana kadar her emri sorgusuz sualsiz yeri ne getirmiş ve en ufak bir hata yapmamıştı. Ama ne yazık ki bu durum değişecekti. Sonunda biri, gözlerini açacaktı. * Toplantı odasına girmeden kıyafetimi son kez düzelttim ve derin bir nefes aldım. Heyecanlı sayılmazdım onlarla tanışacağım için ama insanların bir kadın olduğumu öğrendiklerinde verdikleri tepkiyi izleyemeye bayılıyordum. Kapıyı yavaşça itip içeri girdim ve onlarla karşılaştım. Ama en önemlisi, onunla. Hayatımda bu kadar yer edineceğini ve gözlerimi açacağını bilmeden etkileyici bakışlarımı göndermiştim o gözlere. Hemen de çekmiştim. İçeridekiler bana anlamadan bakarken hafif sıska genç adam yanıma geldi ve yüzümdeki sırıtışı genişletecek cümleyi mırıldanarak karşımdaki adamların ağızlarını açık bıraktı. "Tanıştırayım, Kurşun." Akıllarından geçen soruları biliyordum. Bu kadar ceset buna mı ait? O nasıl bir katil olabilir? O meşhur Kurşun, bir kadın mı?