Zoey is terug! Na al het gedoe van Roy probeert ze verder te gaan met haar leven. Verder te gaan met vriendschappen, zingen en haar relatie. Ze zoekt afleiding, en laat Roy achter zich. Alles gaat goed, Totdat er een nieuwe stalker komt. Hoe weet Zoey zich uit deze situatie te krijgen?

Hoi! Ik ben Hope Black, ik ben 18 jaar oud. Ik heb lang, krullend donkerbruin haar. Een bleke huid en twee verschillende kleuren ogen. Ja, twee verschillende kleuren ogen. Mijn linkeroog is groen en mijn rechteroog is bruin. Mijn hobby's zijn kickboxxen en tekenen. Iedereen zegt dat ik goed kan tekenen. Ik geloof er niet zo in. Ik heb geen broers of zussen zover ik weet. Mijn verleden is erg onduidelijk voor me. Waarom? Omdat mijn moeder dood ging toen ik jong was en mijn vader heb ik nooit gekent. Ik weet vaag van hem dat hij gevaarlijk is. Ik woon bij mijn oom Richard en mijn nichtje Robin. Robin is zes jaar. Ze heeft schouderlang, slag, blond haar en blauwe ogen. Ze is echt een schatje! Ze is zo lief en geeft snel om iedereen. Mijn oom is de beheerder van de Arena in Londen. Af en toe vraagt hij of ik klusjes wil doen. Hij vroeg laatst weer of ik als assistente wou zijn. Ik was nieuwschierig en vroeg voor wie. "One Direction." Had hij geantwoord. Ik was nieuwschierig en heb wat research gedaan. Ik heb uiteindelijk ja gezegt. Nu weet je een beetje van mijn backstory!

Hoi, ik ben Samantha Barton, ik ben 17 jaar oud. Vier jaar geleden ben ik in een coma gereden, vorig jaar ben ik weer wakker geworden. Ik heb van alles gemist; mijn verjaardagen, mijn puberteit, alles. Ook het ontstaan van One Direction, ik heb nog nooit van ze gehoord. Tot ik Niall tegen kwam, hij me alles laat zien wat ik gemist heb. Maar wie is diegene die me 4 jaar geleden heeft aangereden waardoor ik in een coma raakte? Diegene die niet eens stopte? En wat nou als hij terug komt? Wat als hij me dood wil? Mijn reis is niet zonder gevaren. Maar ik wil achter alles komen. Ik ben Samantha, en dit is mijn verhaal.

Ik hoorde dat hij vlak achter me was, hijgend. Ik rende zo hard als ik kon over de stoep. 'BINGO' Dacht ik, steegje + mensenmassa. Hierin zou hij me nooit vinden. Ik sloeg het steegje in en botste tegen iemand op. "Sorry." Zei ik. Hij keek me aan. 'Shit.' "Wacht maar jij bent toch Nia..." Verder kwam ik niet want hij sloeg aan hand voor mijn mond en trok me tegen de muur. Een groep meisjes fans rende voorbij, ook hij. Na een minuut haalde hij zijn hand weg. "Ja, ik ben Niall. Maar wie ben jij..?"