Uyarı: Bu kitapta rahatsız edici ögeler bulunmaktadır. Yetişkin içerik, şiddet, kesici ve delici aletler, canına kast etmek ve argo gibi söylemler içerir. Kitap yazılırken hiçbir kurum ve kuruluşa karşı nefret söylemleri, eleştiri veya hakaret bulunmamaktadır. Yaşanan tüm olaylar hayal ürünüdür. Yetişkin bireyler için uygundur. Keyifli okumalar dilerim. Yanmaya ne kadar hazırsan o kadar yanarsın. Yakmaya ne kadar hazırsın? ... Sadist bir kadın. Acımasız bir katil. Narsist bir adam. Düşmanlıktan yükselen tutkular, acıdan doğan gerçekler ve arafta kalmış hisler... Bir seri katil çetesi, tuzağa düşürülseydi ne olurdu? Arafın cennet ve cehennem gibi katları yoktur. Bir yanı cennettir, bir yanı cehennem. Bu yüzden araftır. Bu yüzden anlamlandırılamayan her his arafta kalır. Arafın hangi tarafındasın?

Yetişkin okurlar için olan asker kitabıdır. Bir intihardı beni sevmen ve bir ihtimaldi ayrılmamız. Elini tutan ve kaydırağın başında düşmemem için beni bekleyen çocuk, ayrı geçirdiğimiz yılların ardından yüreğimin kıyısında da beni beklediğini fark ettiğimde, içimi kaplayan bu aşk bir zehir gibi yayıldı vücuduma. Tenim zehirlendi, kalbim buna şifa dedi. Fakat kader, geçmişi parçalayıp geleceği ateşe verdi. İhtimalim yıllar önce intiharım şimdi gerçekleşti.

Adı gibi sert bakışları onları yumuşatabilecek tek insanla denk düştüğünde her zaman olduğu gibi kalbi tekledi. Herkesin karşısında hazırola geçtiği bir adamdı ama onun da boynu sevdadan yana eğikti en nihayetinde. Onunkine birkaç saniye değip geçen sıcak kahverengi gözlere baktı. Sonra aklını başından alan kumral saçlara. Ah o cevval yüze... Birkaç metre ilerisinde ,kadere bak ki tam karşısında, ellerini nazikçe havaya kaldırmış arkadaşlarıyla oynayan bedenine. Önünde duran yarısına kadar dolu içki bardağını tek seferde içip ayaklandı. Ayaklarının onu götüreceği yer belliydi. Bir gün elbet sığınağı olacak yarin yamacına. Hayatla arasında bir gönül davası vardı. Kaderin hükmü ne olursa olsun, kazanmaya kararlıydı.

( Köy Kurgusu..) Onlar birbirlerine dokunmadan bile yanabilen iki kalpti. Ama bir gecede her şey değişti. Bir borç, bir tehdit, bir suskunluk ve yedi yıl süren bir yanlış anlaşılma. Şimdi geçmişle yüzleşme zamanı. Aşk kaybettiklerini geri alabilir mi, yoksa karanlık her şeyi yeniden yutacak mı?

"Sen kimsin?!" Şaşkınlığımı üzerimden atıp, sonunda konuştum. Küçük adımlarla masaya doğru ilerledim. Karşımdaki her ne kadar sarhoş ve ayakta duramayan biri olsa da vazoyu arkamda saklamaya devam ettim. Ne olur, ne olmaz. "Bak. Git Merte söyle, gerçekten havamda değilim!" İşaret parmağını bana doğru salladıktan sonra koltuğa daha da yayıldı. Ne yapacağımı şaşırıp yutkundum. Acaba Selim amcayı çağırmalı mıyım? Gitmediğimi fark etmiş gibi, yeniden bana döndü. "Allah belanı versin Mert!" diyerek ayağa kalktı. Boyu ne kadar da uzun! "Para mı istiyorsun?!" Kaşlarımı çatmış bir şekilde yüzüne bakıyordum. Bu ne şimdi? Şaka filan mı?! Acaba Büşranın saçma şakalarından biri mi? "Tamam," Elini cebine salıp, büyük miktarda parayı bana uzattı. "Al ve git. Merte de benimle yattığını söylersin olur biter." Mert? Yatmak? Para? Ne anlama geldiğini anladığım an yüzümü buruşturdum. Parayı almadığımı görüp masaya bıraktı. Ardından koltuğa oturup, kafasını arkaya attı. Ve gözlerini yumdu. ❀ Gösterdiği yere doğru ilerleyip yanına oturdum. Galiba oturmamı beklemiyordu ki garip bir şekilde yüzüme baktı. "Ama artık yanında ailen yok. Ben varım." Elini saçlarımda gezdirdi. "Söylediğim gibi bana alışsan iyi edersin." dedi tekrar gülümseyerek. ❀❀ "Ne bakıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. "Farkettiysen eğer şu an karşımda üstün çıplak duruyorsun. Denizde olmadığımıza göre? Ee? Biri girse yalnış anlayacak. Çekil önümden." Hala karşımda dikilirken gözlerimi devirdim. Ne zaman olduğunu anlaya bilmediğim bir zamanda üzerime eğilerek ellerini koltuğun kenarına yerleştirdi. "Senin olana bakmanda bir problem göremiyorum." daha da eğilirken gözleri gözlerimi buldu. "Benim olana bakmamda da." fısıldar gibi konuşup gözlerini gözlerimden çekerek üzerimde gezdirdi.

Aldın bir güzelin âhını... Seni eli kanlı zalim bilen gelinin neden tüm dünyayı karşısına aldı? Ne uğruna? Neyin uğruna? Karşısına geçip sorsana! Acım dinmiyor, zihnim susmuyor... "Kimin uğruna, Ahra!" demeye dilim neden varmıyor?

Kendini muhafazakar sanan mahallenin orospusu olmuştum. Sebebi beni altına almak isteyenlerin üstüne çıkışımdı. " Siktir olup gideceksin buradan ! Çamurunu mahalleme bulaştırmayacaksın." Üslubu kadar tavırlarıylada midemi bulandıran adama dik dik baktım. Onu alaya aldığımı belirten gülüşümün ardından sokuldum yamacına. " Lan benim çamurum sizin bataklığınızın yanında nokta kalıyor ! Gelmiş siktir ol diyorsun. Beni izlemek yerine gözlerini bir etrafa çevir. Kuytu köşeye bakta gör sikenle sikileni. Ha emin ol iki taraftan biri bile ben değilim. İzleyiciyim senin gibi." ●Küfür, şiddet ve cinsellik içerir. Rahatsız olan lütfen okumasın.

Gazetecilik son sınıf öğrencisi Gün Aksa Alatan'ın hayatı, emniyet müdürü babasının suç örgütü liderinin peşine düşmesiyle büyük bir çıkmaza dönüşür. 'Katil insandı, suç şeytana kaldı.' Varlığı öğrenilen örgüt liderinin oğlunun çıkagelişi düzeni değiştirir. Dosyalar açılır, kader baştan yazılır. Genç kız, bir sergide karşılaştığı adamla, onun da dahil olduğu kör bir karanlığın içine çekilir. Yalanlar, seçimler, şüpheler ve biçilen roller... karanlıkta vaat edilir. Peki, karanlığın ömrü ne kadardır? •

Ertuğrul Poyraz. Tahammül edemediğim tek insan. Tahammül edemediğim kulübün 7 numaralı gözde futbolcusu. Mahallemizin gururu (!). Abimin en yakın arkadaşı ve kıymetli Aynur teyzeciğimin biricik oğlu. Mahalledeki çocukların, bizzat onun imzaladığı 7 numaralı Fenerbahçe formasıyla peşinde dolandığı Ertu Abisi. Kimsenin gerçek yüzünü göremediği ego yığını ve kas kütlesi. Ertuğrul Poyraz, nam-ı diğer Ertu. 90. dakikada karşı takımın kalesine atılan gole kaldırılan ofsayt bayrağı kadar sinir bozucu. Ben peki? Ben Zehra Güçlü. Bu da benim kendi kaleme gol atarak aşkı bulma hikayem. Not: Unutmayalım ki; top yuvarlaktır. Karşılaşma bitmeden hiçbir şey belli değildir. ***Hikaye; argo, küfür ve yetişkin ögeler içermektedir. Okuyacak olanların bunu göz önünde bulundurarak kitaba başlamasını tavsiye ederim. ***Alıntı, çalıntı, esinlenme adı altında kopyalama vs. gibi bir durumla karşılaştığım takdirde tüm yasal haklarımı kullanacağım.

Çetin bir hayatın içinde, dinmeyen arzuların hapsinde yaşayan mutsuz bir adam kendi çirkin ve tehlikeli dünyasından çok uzakta, yalnızca müzikle yaşayan masum, piyanist bir genç kadınla tanıştı... Duyulan ses Do Major'dü. "Soluksun bana," dedi kadına... Aldığı soluktu kadın. "Yüreğim yalnızca senin," dedi kadına... El değmemiş tek şeydi yüreği. Bu kez mutsuz aşkın ağıdı, Do Minor duyuldu. Adı kalbinde, müziği zihninde yankılandı. Ve bir gün; Kadın kayboldu... Ve müzik sustu. Hüzünlü bir ağıt gibi Fa Minor yankılandı. Babanın sanatı oğluna mirastır, derler. Oğluna bıraktığı tek miras acımasız ve çirkin bir dünya ile birlikte sessizlikti. Yıllar sonra o sessizliği yırtan yine bir genç kadın oldu ve o da müzikle geldi. Kimilerinin kader, kimilerinin ise tesadüf dediği olaylar bir biri ardına yaşanarak yıllarca gizli kalmış olan tüm gerçekleri ortaya çıkaracak, bu gerçekler kulaklarda farklı seslerde yankılanacaktı. Kimi Fa Minor, kimi Re Major, kimi ise Mibemol Major duyacaktı. Aşkın Çağrısı ise kaybolan notalarda saklıydı. Bu çağrıya kulak veren kim olacaktı? Hikaye müzikleri; https://open.spotify.com/playlist/7tDIcvCgzYNrFZPmJVyJFU?si=1GpPgvYuQgWzI7qoyXRvAQ