*Bu bir anket kitabıdır. *Wattpad'deki ilk Piç Aşkım adlı kitaptır. Kapağı yapan cansuyy_ a mavi galplerimi gönderiyorum. Başlama tarihi: 24.08.2017

devam edilmiyor.

\\DİKKAT ETMEYİN, BAĞIMLILIK YAPMAZ// [TEXTİNG] Kim olduğumu bilmeden benimle konuşan kıza sonsuza dek minnettar kalacaktım. Bana iyi geliyordu. Ona mesaj attığımda asla geri çevirmiyordu mesela. Bütün sorunlarıma deva oluyordu. En azından olmaya çalışıyordu. Bu huyundan hoşlanıyordum. Ona aklıma gelen ilk konudan mesaj yazdım: "Müzik dinlemeyi severim. Rap özellikle." "Şanışer'e bayılırım mesela." "Bir de nakaratları yok mu? Mükemmel!" 3 mesaj peş peşe yazdıktan sonra; heyecanlıydım. 'Yazıyor...' "Sen nakaratlara bayılıyorsun,bende sana. Bunu ne yapacağız?"

Kendime bir lakap takıyorum, Eflatun. O yüzden kitabın ismi öyle oldu. Bu kitap, çizim kitabı. Geçmişten bugüne kadar yaptığım tüm resimleri paylaşacağım. Haberim olmadan almazsanız sevinirim.

kurtarıcım bir kız kitabından kesitler paylaşacağım bazen soru cevap bazen sohbet tarzı bölümler ekleyeceğim herkesi beklerim gghgjthnhjgbn kapak yapımı gecedekikavga aittir

M: Selam. Deniz: Kimsin? M: Seni seven, seni karanlığından kurtarmak isteyen, acılarını paylaşmak isteyen biri. Deniz: Kısaca soğukluğuna yaklaşamayıp mesaj yoluyla sana ulaşmak sonra da seni tüm okula rezil etmek isteyen biri desene sen şuna. M: Böyle düşünmen normal ama emin ol öyle bi derdim yok. Deniz: O zaman neden karşıma çıkmıyorsun? M: Elimden geleni yapmama ragmen beni fark etmedin bende bi oyun oynayalım belki beni fark eder dedim. Deniz: Beni gerçekten seviyor musun yoksa o etrafımda dolananlardan biri misin? M: Emin ol onlardan biri değilim ve seni gerçekten seviyorum. Deniz: Emin ol bu oyun senin için zor olucak benim için değil. M: Zoru severim o yüzden seni sevip bu CESARET OYUNUNA kalkıştım ya. Deniz: O zaman kıramayacağın kalkanlarımla başarılar sana.

"Bugün ruhunu gördüm Mavi. Yemin ederim ki tüm bu karanlığın arkasına boş yere gizleniyorsun çünkü gördüğüm en güzel şeydi." ✤✤✤ Herkesin bildiği bir sırrın izlerini taşıyorum vücudumda. Karanlığım, ruhumu her gün biraz daha çürütüyor. Kabuslarla uyandığım gecelerin yorgunluğu, omuzlarımda büyüyen bir yük gibi. Kendime gülümsemeyi yasak ettiğimde, farkında olmadan yaşamayı da yasak etmişim. Sadece resim çizdiğim anlarda eskiden sahip olduğum ateşin kıvılcımları beliriyor. Ve belki hâlâ hayatta olduğumdan emin olmak için, belki de zihnimi esir alan kargaşayı biraz olsun dindirdiği için; çiziyorum. Boş duvarlara, virane evlere, terk edilmiş sokaklara... Çirkin ve renksiz her köşeye kendi ruhumdan çalınan renkleri serpiştiriyorum. Ama sen bunların hepsini zaten biliyorsun Mavi. Bana renklerimi geri verdin çünkü. Nefes almanın ne kadar kolay olabileceğini, iyileşmek için önce biraz daha kırılmak gerektiğini öğrettin. Tekrar gülümseyebiliyorum artık. Peşime uğursuz bir gölge gibi musallat olmuş karanlığıma meydan okuyabiliyorum. Ancak en mutlu olduğum zamanlar senin gülümsediğin zamanlar.

"O akşam o evde bende vardım." Hiç beklemediğiniz bir anda hayatınız tepe taklak olur. Hiç beklemedikleriniz aslında sizi yalanlarla yüceltmiş ve kucaklamıştır... "Her şey senin başının altından çıktı!!Söylesene onlara bu teklifi bana sunduğunu!! Herşeyi sen planladın sen!!" Kaldırırsınız kafanızı bakarsınız etrafınıza aslında kimse mutlu değildir, aslında herkes içinde yaşar duygularını ve hayatını... "Bunu senden beklemezdim! Bunu nasıl yaparsın!! Peki bunu yapıpta nasıl hiç birşey olmamış gibi yalan söylersin bizlere!!" Ama çok üzgün olduğunuz zaman anı defteriniz kabarıksa oturun eğlendiğiniz günleri düşünün... Arkadaşlarızla... " Biri özelden "grubunuza nasıl girebilirim?"yazmış ne diyeyim?" "Erkeklere poposunu açmasını söyle." "Ya kız değil erkekse?" " O da onun sorunu... Poposu güzelse bir kaç kişi gay olur o kadar..." ............... Mk_Junkfood KİTAP KAPAĞI:10hoursreading