Çok yanlış bir hayat sürmüştü Büşra. Ailesine karşı, arkadaşlarına karşı, en önemlisi kendisine karşı... Ama uyanmıştı Rabbinin izniyle artık. Artık yeni bir Büşra vardı. Pişmandı. Hem de çok... İşlediği günahlardan, yaşadığı hayatından... Uyandı gafletten artık. Gafletten uyandığına sevinse miydi yoksa satanist olarak geçirdiği hayatına üzülse miydi bilemiyordu. *** Büşra sayesinde Müslüman olmuştu Deniz. İlkin intikam için gelse de sonra anladı hatasını. Bir şeylerin yanlış olduğunu düşünerek tekrar gelmişti Büşra'ya. Çocukluk arkadaşıydı o. Hiç yalnız bırakmamıştı O'nu. Evet! Ne yaparsa yapsın, yalnız bırakmamıştı O'nu. Ve yine bırakmayacağını biliyordu. Öyle de oldu. Yine yalınız bırakmadı Büşra. Pişmandı ama hâline şükrediyordu. Artık mutluydu. Huzurluydu. Çünkü O'na hep destek veren Büşra'sı yanındaydı...

Siz hiç bilirmisiniz sevdiğin kızın mezarına toprak atmak nedir bilirmisin ? Tam oldu diyorum hersey yolunda deliler gibi aşığım. Ah Be hayat niye ben niye hep ben? Koca evrende niye ben benden bu kadar mı nefret ediyorsun? Sana yalvarmamı mı istiyorsun? yapayalniz kalıp kalbimin çürümesini aklımı yitirmemimi istiyorsun? Amacına ulaştın beni ikinci kez yapayalnız bıraktın....