"Manolya çiçeği gibisin Elfida, o kadar narin görünüyorsun ki... Herkes sana bakıyor. O kadar güzel kokuyorsun ki; soluduğum an nefesim kesiliyor. Ama, sana dokununca hem kendini hem de dokunan kişiyi yakıyorsun. Öldürüyorsun. Sen tehlike kokuyorsun. En az benim kadar..." *13.11.2016 tarihinden yayınlanmaya başlamıştır. *İlk kitabım, olan KASABA GÜZELİ'nin finalinden sonra yayınlanmaya başlayacaktır.

Spiritüel --> 2 Bir kız düşünün, aşık bir kız. Çocukluk arkadaşına aşık olmuş bir kız. Kendisi için hayırsız olacak bir insana aşık olmuş bir kız. Bir adam düşünün acı çekmiş. Tüm olumsuzluklara rağmen İslam'a sarılmış. Başkasına aşık olan kıza gönül koymuş. Bir adam daha var ki, kendi köşesine çekilmiş. Kimseye derdini anlatmamış ama aşkıyla kavrulmuş. Aşkına kavuşamamakla kavrulmuş. Aşkını beklerken kavrulmuş. Üç insanın hikayesi bu. Kim mutlu olacak bu hikayede? Kim hayallerine kavuşacak? Kim üzülecek? Haydi bakalım, neler olacak.. * Şiddet, küfür ve olumsuz ögeler içerebilir.

YAZDIĞIM İLK KİTAP OLMASINDAN DOLAYI MAALESEF TÜM KLİŞELERİ BARINDIRIR :") * Kalbimin derinliklerinde yer edinmiş, yıllar geçse de çıkmayan bir kız var. Kalbime kendini kazımış bir kız. Sanki kalbimin içini de dışını da o kaplamış. Bu durumdan asla rahatsız değilim. Aksine fazlasıyla memnunum. Onunla imkansız olmamızı sağlayan bir sorun var. O, benim kuzenim... Kuzen olmamız ona kavuşmama engel değil gibi gelse de herkesin bize kardeş muamelesi yapması engel olduğunu kanıtlıyor. İnsanların gözünde biz kardeşiz. Bu bizim en büyük engelimiz. O asla benim olmayacak. Asla o güzel gözlerine uzun uzun bakamayacağım. Asla o simsiyah saçlarında ellerimi gezdiremeyeğim... . Şiddet, küfür ve olumsuz ögeler içerebilir. . Spiritüel -1

Bir kitap çevirmeninin hayatı ne kadar tek düze olabilir ki? Emin olun Zeynep'in hayatı herkesten daha fazla sıradandı. Taa ki yeni, bir iş buluna dek . *** Heyecan? Belki biraz var. Tamam çokça heyecanlıyım. Kafamda bir sürü soru vardı. İlk öncelikle beni nereden bulmuşlardı? Şu bir haftadan beri bir şey yaptığımı- iş başvurusunda bulunmak gibi- zannetmiyorum. Öncesinde ise böyle bir yayın evine başvuru yaptığımı hatırlamıyorum. Neyse diyerek düşüncelerimi sonlandırıp sağ ayağımla yayın evine giriyorum.

Korhan küçük yaşta annesini kaybetmişti. Bİrkaç sene önce de babasını. Ölüm acısının ne demek olduğunu en çok o bilirdi. Şimdi ise kardeş bildiği kuzenini kan davasının ortasına atmamak için hiç tanımadığı bir kızla evlenmeyi kabul etmişti. ******------****** Alya abisinin yaptığı büyük hatanın bedelini ödeyecekti. Abisi Dağlıoğlu aşiretinin ağasını öldürtmüştü. Ve hatasını telafi etmek için kız kardeşini hiç acımadan o konağa gelin olarak vermişti. Birbirini hiç tanımadan evlenen iki kişinin hikayesi...

Kelebek ömürlü bir genç kadın, asırlarca sevse doyamayacağı bir adama tutuldu.

Hep onu sevdim. Ama kabul etmem gereken tek gerçek vardı; Aras başkasının vahasıydı. Onda hüküm süren, onda çiçek açacak olan başkasıydı. Aras bana çiçek açtıramazdı, Aras ruhumun çölünü yeşile bürümekten uzaktı. Çünkü o bütün suyunu, tüm havasını tek bir çiçeğe heba etmişti. İşte bu onun için direnen yanlarımı bile kana buluyordu. Ummak samanlıkta iğne aramaktan farksızdı. Aras Yasemin'i asla unutamayacaktı. Yasemin onun topraklarında açmış tek çiçekti ve daima öyle kalacaktı. Ama onu sevdim. O ise başkasını sevdi. Ölüm onları ayırsa bile sonsuza kadar da onu sevecekti. Çünkü ölüm sevdiklerimizden ayırıyordu bizi belki, ama sevgilerimizden koparamıyordu. Ve bazen kendi kalbiniz de dahil olmak üzere hisseden her şeyi ellerinizle parçalama arzusuna kapılıyordunuz. Bazen her şeyi yok etmek istiyordunuz, bir tek onun dışında. Yalnız o hariç. Ben onu çok sevdim! Birini çok sevdiğiniz zaman, birini kendinizden geçecek kadar çok sevdiğiniz zaman bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmazdı. Olamazdı. Adı aşk olan bir yaranız varsa daima kanardı. Durmazdı. "Bazı yaralar ömrümüze nakış gibi işlenmiştir." dedim yavaşça. "Onlar ne yaparsak yapalım hep aynı yerdedir." Aras benim ömrümün tek nakışıydı. O benim hep aynı yerde kalacak yaramdı. *** Bu hikayedeki tüm kişi ve olaylar hayal ürünüdür. Fakat bu hikayedeki bütün acılar ve gözyaşları gerçektir.

Nehir sevgiyi içinde yaşamayı seven ve aşka inanmayan bir genç kız. Aras sevgi ve aşk dolu bir ailede yetişip anne ve babası gibi soluksuz bir aşk isteyen genç bir adam. "Bana yalan söyledin."Genç kızın ağlamaktan gözleri şişmiş ve burnu kıpkırmızı olmuştu. Titreyen ellerini uzun kahverengi saçlarına götürüp çaresizce onları çekiştirdi. "Nehir." "Sus artık! Beni saçma sapan bir duyguya inandırdın. Her itirazımda beni büyülü kelimelerle kandırdın." Genç adam yavaşça genç kıza yaklaşma başladı. Genç kız bunu fark edince sinirle elini kaldırıp durmasını işaret etti. "Yaklaşma! Bitti artık seni görmek istemiyorum. Bir gün bana yaşattığın şeyin on katını çekeceksin. Elime tutuşturduğun yalan aşkının kırıntılarını kalbine bir bir saplayacağım." Genç kız hiddetle arkasını dönüp giderken o kırıntılar çoktan genç adama saplanmaya başlamıştı. Hiçbir zaman onu kandırmak istememişti. Ama onun gerçekleri öğrenip gitmesinide istememişti. Arkasından bakarken tek bir cümle döküldü . "Gitme..."

Ben kim miydim? Ben gelip geçtiğim, adımımı değdirip kendimi kazıdığım bu topraklarda bahtsız bir bedeviden fazlası değilim. Yaptığım tek hatanın, doğmak, olduğu karanlık dünyamda, yaşamak için acınası bir halde umut arayanım. Ben, insanların bakıp da göremediğiyim. Zamanın açıp da silemediği yaralarım. Ben, içi kan ağlarken gülümseyen çehreyle herkesi kandıran bir yalancıyım. Ben Zerya'yım, kanla başlamış başlangıcın, kanlı bitecek sonuyum. ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz. KANLI BAŞLANGIÇLAR SERİSİ 1 (KİTAPLAR BİRBİRİNDEN BAĞIMSIZDIR! DİĞER KİTAPLARI OKUMANIZ GEREKMEMEKTEDİR!)

Bildiğim tek şey, O. O'nun sesi. O'nun görüntüsü. O'nun ihtiraslı nefesi. O'nun hırsı. O'nun acımasızlığı. O'nun katran kaplı, güneş yüzü görmemiş siyah kalbi. O'nun hisleri. O'nun hissettirdikleri. Ne gökkuşağının sekizinci rengi, ne de bir sirenin adım adım ölüme doğru kürek çektiren cezbedici ezgisi... O, Anka Kuşu'nun ruhumda utanmazca gezinen pürüzsüz bir tüyü. İrademin baskıladığı tek duyumu, tenimi zincirlere vurmuş olsa da kıyamıyormuşçasına nazik. Lakin bilmiyor, yakıyor! Hissediyorum, Anka'nın alevleri köz olmuş, yapışıyorlar bedenime. Ve işte ölüyorum, sırra kadem basan binlerce ruhun peşinde... 01.06.2016