"Sen annemin istediği gelinin tam zıttısın. Boyama tahtası bir yüzün, sarı olan boyalı saçların, beyaz bir tenin, çılgın ve kıpır kıpır bir kişiliğin var...Ha birde bakire değilsen tam da annemin istemediği gelin tipine uyacaksın. Bakire değilsin değil mi?"

Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!

"Sen Adrian'ı tanımıyorsun. Bırak bir kız için ağlamayı üzülmez bile" "Sen öyle san. Istersem ağlatabilirim" diyebildim sadece. "Neee. Oo Leyla süpersin yaaa Birtanecik arkadaşım. Benim yapamadığımı sen yapacaksın benim içinn. Biliyorduumm" N.. Nee? Pardon anlamadım. Ben? Adrian'ı ağlatmak.. Hadi ya.. Bu durumda Arzu'yu geri çeviremezdim. Biraz isteyerek birazda istemeyerek kabul etmek zorunda kaldım. Doğrusu benim içimdede macera kıpırtıları harekete geçmişti. Sonuçta en yakın arkadaşımın canını çok fena yakmıştı. Arzu'nun iki haftadır yaşadıkları gözümün önünden film şeridi gibi geçiyordu. Bu çocuk bir dersi haketmişti. "Evet Arzu. Adrian'ı ağlatacağım"

Amy, normal, sıradan, hatta gayet sıkıcı bir kızdır. Ta ki, kendisinden garip şeyler yapmasını isteyen CIA'e bulaşana dek. Yapması gereken tek şey, bahsettikleri kişiyle her gün vakit geçirmek, ona arkadaşı gibi yanaşmaktır. Casusluk yapacağı kişi kendisini sinir eden, dalga geçen, ukala biri olsa bile. Amy, tek kuralı ihlal eder; "işe duygularını karıştırma!"

Bu hikayeye başlayıp; elinden bırakamayan, bir günde tüm hikayeyi bitiren ve hatta derste okurken yakalanan, otobüste okurken ineceği yeri kaçıran, sınav haftasında başladıysa hiç birine çalışamayan, annesinden sürekli 'bırak artık şu telefonu' repliğini duymasına rağmen heyecanla devam eden, bunlara rağmen iyi ki okumuşum, diyen okuyucularım var benim. Bu hikaye elinizden bırakamayacağınız, okuyarak üstte yazdıklarımı yaşama olasılığınızı arttıracağınız ama yine de bana gelip 'yeni bölüm yaz' diyen okuyucularımdan olacağınız bir hikaye. İnanmıyorsanız deneyebilirsiniz, "Tatiller her zaman güzeldir ama en güzel tatil daima yaz tatilidir. Tutku hiç gitmesin, yaz hiç bitmesin." Demiştik, yaz bitti, peki ya aşk? Tüm hakları saklıdır.

Birden arkamızdan flaşlar patlamaya başladı. "Sara Hanım hastaneden koşarak çıktınız neden?" "Kemal Bey gerçekten babanız mı?" "Soysalların veliahttı sevgiliniz mi?" Sadece son duyduğum soruya cevap vermek istiyordum. Bu yüzden Kerem'in elini sıkıca kavrayıp ona yaklaştım ,usulca gözlerimi kapatıp ufak bir öpücükle magazincilerin sorusunu yanıtladım. Tabi bunu yapmamın nedeni babamı sinir etmekti... Ya da bilmiyorum... Tanrım! Şu an tek emin olduğum şey başladığımız bu aptal oyunu herkese duyurmuş olduk.

Aşıktım ? Aşk ne tuhaf şeydi. Tüm duyguları barındıran ve hepsine ihtiyaç duyandı aşk. Sanki bir tanesi olmazsa aşkta olmazdı. Öfkeydi aşk, nefretti, yeri geldiğinde kaybetme korkusuydu, yeri geldiğindeyse sahiplenmeydi. Sanki kelimelere sığardı? Aşk ; olmazı olduran, yapılmazı yaptırandı. Derince soluduğumda burnuma gelen ne zaman alışığımı bilmediğim o kokuda saklıydı aşk. Belkide o derin, kimi zaman soğuk, kimi zaman sıcak yeşillerdeydi kim bilir ?

Lisenin inek ve ezik olarak bilinen kızı, nasıl olurda bir anda popüler bir kıza dönüşebilir? Bizde bunu merak ediyoruz işte. En iyisi okuyup öğrenelim.

“Birincisi-” “Harika, bir de maddelemiş.” gözlerimi devirdim. Beni önemsemeden, devam etti. “Birincisi, kimse bilmeyecek.” “Hah, ben de insanlara piçin tekiyle düzüştüğümü anlatmak için ölüyordum.” Sen bilirsin, der gibi omuz silkti. “İkincisi, duygusal hiçbir şey istemiyorum,” yüzünü buruşturmuştu. “Onlar olmayacak, tamam mı? El ele tutuşmam, asla dudaktan öpüşmem. Şu ağlama şeyleri beni her zaman hasta eder, bu arada.” şüpheyle yüzüme baktı. “Bir de bana aşık olmazsan, sevinirim.”

Geçmişinde onu yaralayan tüm erkeklerden daha iyisini bulmak için and içmiş asi, güzel ve saf genç bir kız göz kamaştırıcı bir popstarla karşılaşıp kendini onun tehlikeli oyunlarının içinde, ona kapılmamak için çırpınırken buldu. Arzu, tutku ve ihtiras bedenlerini kavururken hangi yemine sadık kalınabilirdi? Yalanlarla dönen dünyalarında inanmaları gereken tek gerçeği bulduklarında her şey için çok geç olursa kırılan parçaları birleştirebilecekler miydi? Zaman bu hikayede her şeyin ilacı değil, aksine kurulmuş bir bomba gibi köprüleri yıkmak için hazırlanıyor. Bambaşka bir Zayn ile tanışmaya hazırsanız sizi uyarayım, Anyssa hayal ettiğinden daha fazla sarsıldı...