Ukrywanie się, to jedna z jego licznych umiejętności. Jace był tego świadom, kiedy przeczytał wiadomość od Blue. Nie potrafił jednak powstrzymać złości. Tyle lat, tyle bólu, tyle strachu... Znajdę go, pomyślał, zaciskając palce na rękojeści serafickiego ostrza. Znajdę i... Zaciął się we własnej myśli. Znajdzie i co? Co mógł zrobić swojemu z dawna zmarłemu parabatai? Magnus ujął jego ramię w imitującym pocieszenie geście. Ale Jace nie dał się zwieźć. Znał go lepiej niżby sobie tego życzył. W dłoniach czarownika drżała obawa i niepewność. Iskierki magii, niczym setki drobnych igieł przeskakiwały na skórę Łowcy. To on potrzebował pocieszenia, nie Jace. - Znajdziemy go - obiecał Łowca.

Alec po 6 latach nauki w prywatnej szkole dla chłopców, zmuszony jest wrócić pod troskliwe skrzydła matki do Los Angeles. Nie tylko klimat się zmienia. Zmienia się też całe życie Aleca, kiedy pewnego dnia, wyciągnięty z łóżka w dość brutalny sposób, spotyka u lokalnego mechanika Magnusa Bane'a - dziwnie znajome ciacho... W tle gitara, bawełniana czapka i słodkie ciasteczka pochowane w całej szkole. I destiel. Bo tak.

Pewnego dnia, do biura agencji ochrony Shadowhunters, przychodzi znany producent filmów dla dorosłych - Raphael Santiago - z dość niecodziennym zleceniem. Dwójka jego aktorów: Magnus Bane i Camille Berlcourt, jest w niebezpieczeństwie. Ktoś grozi im śmiercią. Jace Herondale - szef agencji - motywowany wizją komornika, decyduje się przyjąć ofertę. I tak, razem ze swoim przyszywanym bratem, Alexandrem Lightwoodem, zostają ochroniarzami dwóch gwiazd porno. Co samo w sobie brzmi, jak przepis na katastrofę, jednak sprawa komplikuje się jeszcze bardziej, gdy na światło dzienne wychodzi głęboko skrywany sekret Aleca.

Będzie to moja wersja miłości Aleca i Magnusa. Pojawia się nawiązania do serialu. Zapraszam do czytania i liczę na konstruktywne opinie. Pozdrawiam W TRAKCIE KOREKTY Data rozpoczęcia: 08.04.2019 Data zakończenia: 22.06.2019

MALEC! Alec jest Aniołem zabijającym Przeklętych. Magnus jest zwykłym nastolatkiem. Dlaczego ich drogi się krzyżują? I co ma z tym wszystkim wspólnego Izzy?

Magnus ciaśniej owinął rękę wokół mnie. Niemal zaborczo, tak, że uderzyłem plecami o jego klatkę piersiową. Pachniał jak raj. Bardzo bardzo jak raj. Cynamonowo. I... Nate mówił, że to się nazywa drewno sandałowe. Cokolwiek mają sandały do drewna. Sandały capią. Magnus pachnie jak raj. - Magnus Bane. Pan i władca tych włości i chłopak Alexandra. Tekst powstał na zamówienie i wstępnie miał być prezentem dla @DilSe0197. Nie wyszło. Miał być miniaturką. Nie wyszło. Nie przepraszam. Oznaczenie dla dorosłych z uwagi na wielce grzeczny język. Nie dajcie się zwieść.

Perspektywa skoczenia z dachu wydaje się przyjemniejsza niż przyznanie się przed samym sobą do tego, co czuję. Nie skaczę jednak. To byłoby problematyczne. Zbieranie moich szczątków sprzed Instytutu mogłoby zająć dużo czasu, a wiem, że w okresie późno letnim nikt go nie ma. Poza mną. Ja mogę leżeć na dachu i udawać, że mam poważne, dorosłe zajęcia, by uniknąć towarzystwa rodzeństwa.

Kiedy jest się Nocnym Łowcą, jak ja, tych niebezpieczeństw przybywa. Dla mnie jednak dzieliły się one na inne kategorie: 1. Czarownicy. 2. Czarownicy i ich demony. 3. Oszalali czarownicy i ich demony. 4. Demony. 5. Cała reszta świata. Gdybym miał to uszeregować teraz, stworzyć taką listę, pewnie na pierwszym miejscu umieściłbym "parabatai i młodsze siostry" a na drugim "brokatowi czarownicy i ich głupie pomysły".

Szklane fiolki poleciały przez pomieszczenie roztrzaskując się o ścianę. Iskry magii sypały się w powietrzu w rytm elektryzujących skrzeków. Magnus wrzasnął z frustracji i sięgnął po kolejny przedmiot, lecz wtedy odkrył, że zdążył zniszczyć już wszystko co miał w zasięgu ręki. - Niech to Lilith... - zaklął pod nosem i przetarł dłońmi twarz. Nie. Nie mogli tego zrobić. Nocni Łowcy byli tradycjonalistami, ale żaden z nich nie zniżyłby się do skrzywdzenia... dziecka. To się nie wydarzyło. Czarownik przymknął powieki. Widział pod nimi zapłakaną twarz chłopca. Wymalowany na niej ból był tak głęboki i obezwładniający, że samo wspomnienie było jak celny cios wymierzony wprost w splot słoneczny. Nie potrafił go wyprzeć z głowy. I co teraz miał zrobić...? Nie mógł go oddać... To byłoby nieludzkie, Magnus nie był taki. Ale co mógł zrobić? Jak pomóc, kiedy złamano w tym chłopcu resztki niewinności? Zatkał uszy. To nic nie dało. Wciąż słyszał słabe krzyki, ostatnie podrygi buntu: - Nie! Nie chcę! Nie jestem taki!

Magnus Bane zostaje zesłany na wakacyjny areszt do Montany. Jak bogaty, rozpuszczony dzieciak z wielkiego miasta poradzi sobie na prowincji? Czy zwykły, cichy chłopiec zaintryguje na tyle Magnusa, żeby ten zaczął pragnąć czegoś innego, niż nieustannej zabawy? Piękne krajobrazy Montany, mogą skrywać znacznie więcej niż wyobrażał sobie Magnus. Czy da sobie szansę, aby odnaleźć się w tym wszystkim. Dni spędzone na nauce jazdy konno, odkrywaniu siebie i poznawaniu uroczego Aleca, mogą okazać się tym czego potrzebował. Czyli jak łatwo zakochać się w chłopcu z Montany.