Kim on jest? O co jej chodziło? Gdzie one były? Co się z nim stało? Kto o tym opowiada? Zadecyduj, co dzieje się w niedopowiedzeniach. Nie narzucam żadnego większego przebiegu wydarzeń. Zinterpretuj sam. Jest wiele możliwości. Którą wybierzesz ty? #10 w General Fiction [30.03.2016r.]

Świat pędzi i zmienia się i wszystko wciąż próbuje dotrzymać mu kroku. W głośnikach słychać wciąż takie same melodie grane przez takich samych ludzi o takich samych życiach. A my tak bardzo przagniemy się od nich różnić. A my jesteśmy tylko zagubionymi, ale wciąż fajnymi dzieciakami. Zbiór krótkich, luźnych tworów zainspirowanych i zapisanych przez samo życie.

Pisane pod wpływem chwili. Moje pierwsze dzieło dodane tutaj.

- Bądź moją stokrotką, Walenty. Ja już jestem Różą, a od zawsze uwielbiam stokrotki. ✰Najwyższa nota: #20 w General Fiction (14.12.2016)

O jasnowłosej motylicy żyjącej w wiecznym szczęściu. O smutnym chłopcu z domu rozbitych szyb.

On - typowy 17 letni ćpun artysta z wyimaginowanymi problemami I on - niezwykle inteligentny,pilny student medycyny Spotkanie które nigdy nie powinno mieć miejsca

"Jestem zakochany. Dziwne to uczucie, kochać kogoś". Po zmroku świat stawał się tajemniczy. Po zmroku był czas tylko dla nich. Dla rozmów przy świetle gwiazd. Historia dwóch przyjaciół i ich nocnych spotkań, ukazana w formie krótkich scen. Tworzone wraz z @Yonathanel [08.04.2017] - #17 w General Fiction

Nataniel, urodzony jako wcześniak, od zawsze był słabym i chorowitym dzieckiem. Po śmierci dziadka dotknęła go filofobia, anormalny, uporczywy i nieuzasadniony strach przed zakochaniem. Do domu obok wprowadza się rozwodnik wraz ze swoim nastoletnim synem, który porzucił marzenie o łucznictwie z powodu kontuzji. Zamieszkuje z ojcem na wsi oddalonej od najbliższego miasta prawie o 300km. Zniszczone rabatki, nocne ucieczki, próby samobójcze, zabłąkane koty, niebo pełne chmur i połamane strzały łucznicze, początek lata.

"Jesteś nikim, śmieciem, zerem, porażką, nienawiścią, zniszczeniem." Powtarzane dzień w dzień, niczym mantra, zakorzeniają się w umyśle Thomaca Coltona. Tworzą dla niego odrębny świat spowity ciemnością i cierpieniem, z którego nie potrafi się uwolnić. Ktoś poodkręcał tubki jego farb. Wyschły, a kolory straciły swoje piękne barwy, stały ciemne, brzydkie, niezdatne do malowania. Ten sam ktoś połamał jego ołówki, pokruszył grafit i podarł kartki szkicownika. Czarna plama w jego sercu nie może zostać pokryta jaskrawymi kolorami. Kiedy cały jego świat sypie się i wali, do Denver wprowadza się Nick Brown. Prosty chłopak, który wstrząśnie jego mrocznym światem. Pokaże mu, jak stworzyć nową, piękniejszą paletę barw, naprawić zniszone ołówki. Podaruje mu nowe płótno, na którym od nowa będzie mógł namalować swoją historię. ____________ Status: zakończone Gatunek: opowiadanie, dramat, psychologiczne, boyxboy Taka mała notka: to opowiadanie jest stare, a ja na Watt zaglądam raz na ruski rok, więc odpuście sobie sranie się o jakieś pierdoły, bo to nic wam nie da xDD Plus opko ma w założeniu przedstawić sposób myślenia osoby z problemamy psychicznymi, dlatego nie spodziewajcie się rakowego yaoi

Znienawidziłam cię już wtedy, kiedy chciałeś skakać. Znienawidziłam cię, kiedy nie przyjąłeś mojej pomocy, mimo że jej potrzebowałeś. Ale wyjazdem, który pobudził moją wrodzoną odpowiedzialność za każdą żywą istotę, porządnie mnie wkurzyłeś. I nie chodzi o to, że musiałam przejechać całą Norwegię z kujonem trzaskającym nieśmiesznymi żartami w aucie. Nawet o to, że mi nie powiedziałeś. Chodzi o to, że się p o d d a ł e ś Poddałeś się. Więc pojechałam za tobą, bo, mimo nienawiści i złości, serce krzyczało: Nie skacz, Cai! #2 w kategorii general fiction Opowiadanie uczestniczy w akcji kolorowe słowa.