Sanırım kim olduğunuzu, kendinizi kaybedene kadar bilmiyordunuz. Acıyı, bir bombanın pimini çekip ona hayatınızı dahi feda edebileceğiniz kişi, sizi savaş alanında yapayalnız bırakana kadar tatmıyordunuz. Ve aşkı da, mutluluğunuzun kaynağı sizi ızdırap içinde çürümeye terk edene kadar yaşamıyordunuz. O, beni hayata döndürdü. Beni besleyen ve kalbimi bir kez daha yeşillendiren bir yağmurdu o. Bana daha iyi olacağına söz vermişti. Öyle de yaptı. Sonra içinde bir şeyler değişti ve bu sadece onu değil, beni de etkiledi. Hırsımı ve kendime duyduğum tüm saygıyı alıp botlarının altında ezdi. Bana en zayıf olduğum bir anda vurdu. Verdiği acı o kadar yoğundu ki bir daha öyle hissedebileceğimi sanmıyorum. O, bir zamanlar olduğum insana zarar verdi, onu değiştirdi ve şimdi olduğum insana dönüştürdü. Olmam gereken kişiyi tamamen yok etti. Yine de ben, tüm o acıya, göz yaşına ve yalana rağmen pişman değilim. Her şeyi, onun aşkını hissetmek için bir kez daha yaparım. "x17Black 'e ait olan 'Troubled' hikayesinin Türkçe çevirisidir. Hikayenin tüm hakları ona aittir. "

Artık ne zaman bitter çikolata görsem aklıma sen geliyorsun. #22inShortStory 13.8.16

Lütfen kitabı okuyup intihar etmeyiniz, müessesemiz sorumluluk kabul etmemektedir. Ol rayts rizörvd. Not: Lan şu kitabın kapağı ciddiyetini yansıtmıyo mu niye herkes ciddi bi kitap sanıyo dalga geçiyorum lan ben kitapta.

"Hadi ama karıcığım bu kadar uzak mı yatacaksın bana ?" Cevap vermedim. Belki uyuduğumu düşünür diye. "Uyumadığını biliyorum Malik." "Tanrı aşkına bana Malik deyip durma." "Ama seviyorum." diye cevapladı çocuksu bir tonda. "Bana Malik demeyi mi ?" "Evet." deyip belimden tutup beni kendine çekti.Nefesi tenime deydikçe ürperiyordum. "Ayrıca nefesini boynuma üflemeyide kes." dedim ondan kutulmaya çalışarak. Belimdeki elini daha da bastırıp saçlarımla oynamaya başladı. "Malik uyumaya çalışıyorum." "Uykum yok." "Ama benim var." dedim sesli bir şekilde nefesimi bırakarak. "Ama benim yok." "Zayn o zaman git kızlarla oyna saçımla değil." "Saçların çok güzel." Zayn'den bu tür şeyler beklemediğimden ağzımı kocaman açmıştım resmen. "Teşekkürler diye bir kelime var bilmem biliyor musun Malik ? " Zayn hala şok yaşadığımı bilmiyor tabi. Ona döndüm. "Uyumam gerek." "Uyumana yardımcı olabilecek bir şeyler yapabilirim ? " "Çeneni kapat yeter Zayn." Tekrar arkamı dönmek üzereyken Zayn çenemi tuttu ve : "Belki çenemi kapatmam da bana yardımcı olabilirsin " bunu dudaklarıma bakarak ve kendi dudaklarını yalayarak söylemişti. İster istemez benim gözlerimde onun dudaklarına kaymıştı. Dudağımı ısırmaya başlamıştım. İkilemdeyim. Hem onu öpmek istiyor hemde öpmek istemiyorum. Tabi çoğunluk öpmemden yana ama yine de... Ürkek bir şekilde sordum : "Seni öpmemi mi istiyorsun ?" Gözleri dudaklarımdan gözlerime çıktı ve beni cevapladı : "Seni öpmek istiyorum."

"Sevgili ailem tarafından yaz kampına postalanan benim azılı bir rakibim var mallıkta mastır yapmış biri-" "Ve yakışıklılıkta" "Lan olum bölmesene tanıtım yapıyoruz burda" "Sen bide bu tanıtıma bak:Huysuzların kraliçesi olan Cemre yaz kampına geldiğinde yakışıklılar yakışıklısı, kaslılar kaslısı, yunan tanrısı, afroditin amca oğlu-" "Biz çıkalım mı Ayaz?Biraz sonra kendine çıkma teklifi falan etcen galiba da" "Öldüm Cemre" "Geber sen. Herneyse ben ne diyodum ha evet mallıkta mastır yapmış olan şu varlıkla karşılaşıyorum ve-" "Ve ona aşık oluyosun" "Hiçte bile" "Evet benim için deliriyosun" "Hee evet tapıyorum sana" "Öyle diyosun ama bi gün benim olucaksın" "Avcunu yalarsın,yapmıyorum lan tanıtım manıtım okuyun işte!Ayaz sende siktir git!" ••• ©Tüm hakları Cemrenin papkorn kasesinde saklıdır.

Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.

Eminim ki hepiniz saçmalamak, hiçbir şeyi umursamdan bir şeyler yapmak istiyorsunuz. İşte size birkaç öneri :P

'Güçlünün daha güçlü olduğu, fakirin daha fakir olduğu çağdan sesleniyorum. Hoşunuza gitmedi mi? O zaman televizyonu açın. Bakın, orada her şey günlük güneşlik.' 80 kuşağından sıradan bir genç... Öykü Tan... Üniversiteden sonra ışıltılı bir yaşam hayal ederken; özel iş yerlerinden kapı dışarı edilmek, her atama döneminde boşu boşuna beklemek gibi rutin bir hayatı vardır. Evrene verdiği mesajlar bir sabah geri döner ve tüm hayatı değişir. Yetişkin kafasında lise sıralarına dönmüş bir ergen olarak farklı bir paralel evrende yeni nesile adapte olmaya çalışır. 'Biliyor musunuz, o günlere geri dönmek isterdim. Toplumsal ayrışmanın bu boyutlarda olmadığı döneme... Canlı bombaların, savaşların, karışıklıkların bu kadar yaygın olmadığı döneme... Tecavüzün bu kadar meşrulaşmadığı döneme... Ve kesinlikle müziğin daha iyi olduğu döneme!' Ruhumu satsam geçinebilir miydim acaba?

Hayat ne garip,lanet ..ve boktan bir dönemeçten ibaret!' diye düşündü genç kız..Onun için hiçbir şey normal değildi artık.. Hiçbir şey olması gerektiği gibi değildi..Her şey hem de her şey istemediği gibiydi artık. Barda tanıştığı adamla tanımadığı ve gördükleri ilk otele girerken yaptıklarını umursamıyordu artık.. Onun mutlu bir geleceği olmayacaktı ki artık. Şuan genç kız kendisi değildi. Tanımadığı bu iri cüsseli adamla ne haltlar yediği umurunda bile değildi...O artık hep yalnız olacak bir kızdı zaten..En başından beri yalızlığa mahkum olacağı belli sefil biriydi... Otelin kapısından içeri girerken bedenini bir ürperti sardı Janessa nın.. "Üşüdün mü tatlım?" dedi adam ona kendisi olmadığını gösteren sıcak bakışlarla. Bara ilk geldiğinde gözlerinde gördüğü tek şey nefretti. Bu adam kimseyi sevmiyordu ve Janessa ya lazım olanda buydu. Geri dönüp onun yüzüne bile bakmayacak tek gecelik bir ilişki.. Hayatının unutulacak olan sonu ve İLKİ!.. ***************************************** Başlangıç:10 Ekim 2013♡ Bitiş:29 Ocak 2014♡ Not: Hikaye bana ait değildir.