Mavi Kelebek... Mavi Kelebekler mezarlıkta ölüm çiçeklerini yiyerek beslenirlermiş... Ne tuhaf belki de kendimi Mavi Kelebeklere benzetmiş olmam onları benim gözümde tuhaf yapan unsurlardan biridir. Neden mi? Ben on sene aralıksız her gün mezarlığa babamın yanına gider ve onunla her gün konuşurdum öldüğüne inanmaz ve belki de hala yaşıyor olması umuduyla hayatımı sürdürürdüm... Ta ki bugüne kadar bugün ne mi oldu? Hayatıma dair tek yaşama kaynağımı, tek mutluluğumu kaybettim işimi... Ben küçük tatlılar pastanesinde garson olarak çalışıyorum pardon çalışıyordum... İşimi kaybetmemin nedeni çok uzun zamandır ödenmeyen borçlar yüzünden pastaneye haciz gelmiş olması. İşte bu yüzden bugün benim için çok özel bir gün çünkü bugün benim hayatım değiştiği gün... "Şimdi gülümse ve okumaya başla çünkü eşi benzeri olmayan bir kitaba başlıyorsun ;)"