Bana ilk kez bakıyordu, gözlerime. Varlığımın farkına vardığı bu ilk an ben nefesimi tutmuş beklerken onun ifadesi korkuyla çarpılmıştı. İçimdeki heyecan kanatlarımı titreştiriyordu; bir tüy, ufacık bir tüy ikimizin arasında süzülmeye başladı. Öyle küçük olmasına rağmen havada asılı kalmasıyla tüm odanın enerjisini etrafında toplamış gibiydi. Kanadımdan kurtulan tüy yere ulaştığında bir şeylerin kırılma sesini duyar gibi oldum. Harry, ancak o zaman konuşmaya cesaret etti ve sesindeki endişe beni de telaşlandırdı. Sorduğu soruyu önceden biliyordum ve bu, cevaplaması hiç de kolay olmayacak bir soruydu. "Nesin sen?"

"Bunlar... Siktir daha çok küçüksün." dediğinde yüzüm düşmüştü bunu fark etmiştim. Ama onu bir aptal gibi istiyordum.Çevre de dolaşan herkesten kıskanıyordum. Üzerime giyindiğim çiçekli askılı elbisenin askılarını indirdim ve bacaklarımdan süzülmesini sağladım. Evet konuşmak için bir dilim yoktu belki ama onu etkileyebilirdim. Belki de benim gibi birisinden etkilenmezdi bilmiyorum. Bacaklarımda duran elbisenin üzerinden bir adım atıp, yanına yaklaştım. Banyodan yeni çıkmıştı ve iri bedeni hala nemliydi. Parmaklarımı beline bağladığı havlunun üst kısımlarında gezdirdim. Kasıldığını anlayabiliyordum. Ellerim kaslı bedeninde dolanırken, elini kaldırdı ve saçlarımı okşadı. "Daha on yedi yaşında olmana rağmen bunları yapman... Çok etkileyici." dediğinde cesaret alıp, tırnaklarımı biraz etine bastırdım. Gözleri kapanırken bir küfür savurdu. "Yapma yoksa durduramam." dedi ve yerdeki elbisemi alıp, kafamdan geçirdi. Ona karşı koyamıyordum çünkü bende yaptıklarımın utancını yaşıyordum. O benim için ulaşılmaz bir ağabeyden ötesi değildi.

Satırlarıma dolandı milyonlarca çocuğun kayıp ruhu. Not: Bu hikâye 2017 yılında yayımlanmıştır. 2017'de kafamda uçuşan kısa cümleler/yazılardan ibârettir. Yıl 2020, bazı bölümleri düzenledim.

Beren doğduğu günden beri, normal insanlar tarafından garipsenecek kötü olaylar yaşamaktadır. Rüyalarından sıçrayarak uyanması ile başlayan bu korkunç durum bununla sınırlı kalmaz ve kızın başına beklenmedik şeyler de gelmeye başlar. Beren, içine düştüğü bu dipsiz kuyuda kaybolmaktan korkarken o gece gördüğü rüya her şeyi değiştirir. Çünkü yalnız değildir. Onunla aynı kaderi paylaşan başkaları da bulunmaktadır. Beren'in karanlığına tutsak olmaya hazır mısın? Instagram: barisugar Bilim Kurgu #1 © Tüm hakları saklıdır.

(SATIŞTA) O an, bana döndü ama yüzü yoktu. Şaşkınlıkla ona baktığımda gözlerimi kıstım, korkudan nefes alamıyordum. Başında bir pelerin olduğunu ve o yüzden yüzünü sakladığını anladığımda derin bir nefes alabildim ama korkum hâlâ geçmemişti. Ve sonra konuştu. "Gelmişsin," dedi korkunç bir sesle. "Seni arıyor." Sonra garip bir şey oldu, havalandı ve üstümden uçarken bana saldırdı. Bir el ateş sesi duyduğum zaman bilincimi kaybettim. 28 Ağustos 2014

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...