Beyaz, narin, kusursuz bir tanrıça olabilirmiydi? Ölüm kokusunu alan vücut boğumları derin günahlarını temizleyebilirmiydi? İlahiler ile anılan güzel yüz hatları onun için sadece karmaşık bir oyundu. O bir ateşti sıcaktı ama dokunduğu herşeyi küle çevirmeye meyiliydi. Siyah duyguları Ve karanlık geçmişi ile o yok oluşdan doğan beyaz bir melekti. Onu Ölümün tanrıçası haline getiren acımasız yöntemleri vardı. katliyamları ile insanları içine iten kara bir delikti. Sonu bilinmeyen güzel görünümü onu bu yakıştırma ile bütünleştiriyordu. Kan ve haz ile harmanlanan taze bir günahtı. Ölmesi için yeni yapraklar yaratan büyüleyici bir ağaçtı, Ama özen ile yok ettiği yapraklardan biri bu kusursuz derecede yaratılan günahı temizlmek için herşeyi yapmaya gönülü idi. Yasak bir yaprak ne kadar zarar verebilirdi ölümün ve karanlığın tanrıçasına? Sarı ve yıpranmış görünümü beyaz kusursuz meleğe erişebilecekmiydi? Yoksa son bahar ile dökülen aciz bir yaprak haline gelerek bu savaşı kayıp mı edecekti?