Tüm ön yargıları bir kenara bırakın ve bu dünyanın içine girmek için harekete geçin . Aynı gözüken ama farklılıkların olduğu bir dünya burası. "Beklemek,hiç duymayan birine dünyanın en güzel şarkısını söylemek kadar anlamsız." Bu hikâye kayboluşun ve savruluşun olduğu ,sonun aslında başlangıç olduğu bir hikâye. Onlar ne kadar bitti derse desin son söz daima kaderin . ***** Dilsiz bir kızın sağır bir kalbi ve bir adamın sakat ve hissiz kalbi bir araya gelirse ne olur hangi acıları onları birleştirir kader mi?Kader bu iki insanı gördükten sonra elini ayağını çekmiş üzerlerinden . O zaman akıl mı ? Aklın kalbe hükmü geçer mi peki ?Bilinmezlik Maral ve Baran ağa 'nın sessiz hikayesi bu hadi başlayalım okumaya. Kapak tasarımı @beyzasrl 'ye aittir. ¶¶¶¶¶¶¶¶ Bu hikaye şahsıma aittir izinsiz herhangi bir çalınma , kesit alma ve başka bir yerde yayınlama durumunda gerekilen yapılacaktır. . Başlama tarihi : 01.05.2015

Hikayeyi okurken ve okuduktan sonra hiçbir erkeği ve ilişkiyi beğenmemeniz, bu durum sonucunda da ebediyen yalnız kalmanız durumundan yazar kesinlikle sorumlu değildir. Ve önemli not; Mıçmıç, sulu bir aşk okumak istiyorsan, sevgili okuyucu; Lise hoşlantılarını veya dizilerde aşk olarak anlatılan saçma duygular var ya, işte onları konu alan bir kitabı incelemelisin.. Bu kitapta, sadakat var, fedakarlık var, özen var.. Bu kitapta sevdiğine dokunmaya kıyamayan bir adam var. Bu kitapta, sevdiği adamla büyüyen bir kız çocuğu var. Şimdi karar ver bakalım, Sana nasıl aşık olunacağını, nasıl sevileceğini öğretecek bir kitap okumaya, hazır mısın?

[Diğer adı : Öğretmenimle evlenmek mi?] Yanlış doğruya dönüşemezdi değil mi? Tüm hayallerime küsmüşken, ufacık bir hatamdan dolayı kötü bir şekilde hayatıma yeniden sızdılar. Onları yaşamak güzel olsa da bir de gerçekler vardı. Tüm kafamı sorularla dolduran can yakıcı gerçekler...

Hayat herkese adil davranmaz . Bazıları hayatlarını yaşayabilmek için çalışmak zorundayken Bazıları ise ağzında gümüş kaşıkla doğacak kadar şanslıdır . Herkes eşittir bu hayatta ama bazıları daha eşit . Birbirleriyle karşılaşma ihtimalleri bile olmayan iki insanın bir diğeri olmadan eksik kaldığı bir hikaye .

O; Baran'dı. Yanlış onun göbek adıydı, kaderiydi... O; Zeynep'ti. Doğruluk onun kanına, ruhuna işlemişti. Onlarınki belki de zıt kutupların birbirini çekmesiydi. Belki de değildi... Her karanın içinde bir ak, her akın içinde bir kara vardı. Belki de bundandı birbirlerini tamamlıyor olmaları, birbirlerine iyi gelmeleri, birbirlerine çekilmeleri... Ama bir yanlışlık vardı. Eksiklik vardı. Zaten her şey de dört dörtlük olmazdı..

BU ESERİN BÜTÜN HAKLARI @duman2014 'e aittir. Bir çocuğun çığlığı olmak ister misiniz? Yıllarca babası tarafından istismar edilen genç bir kadının intikamını okumak ister misiniz? Geçmişin bütün sırlarını bir kazayla unutan Ezgi, aşkı için bedel ödemekten kaçan Fırat ve acılarına tutunarak yaşayan İlyas... Bu yol hiç anlatılmadı, bu yol hiç ama hiç konuşulmadı, günahlar konuşulmayınca unutulur mu?

Bir akıl hastanesinin bahçesine kendi elleri ile ördüğü salıncağın üzerinde büyüdü. Mevsimler geldi ve geçti, güneş doğdu ve battı, gece yandı ve söndü... Büyüdü ama büyütülmedi. Kız kardeşi uğruna akıl hastanesinin dört duvarına hapsoldu ve üçüncü bir şahsiyet tarafından zulüm gördü. İzbe adımları kanlı avuçları ile onu zifir yangını ela gözlü bir adamın alacakaranlığına devirdiğinde, onu fark etti. Alacakaranlığın içinde yanan gözleri, zifir yangını bir elaydı. Yanan harelerin kudreti, zemherirdi. Ela gözlü adamın sahip olduğu gözler; cehennemin yanan soğuk ateşi kadar buzdu, o buzun yaktığı kadar da yangındı. Yandı, yakıldı ve yaktırıldı. Üçüncü bir şahsın cinayetleri ve gazapları şeytana pabucunu ters giydirerek onları çıkmaz bir labirente hapsettiğinde, o hâlâ ölümün önünde diz çökmüş değildi. O, kız kardeşine canını feda edebilirdi. Onun uğruna her yol mübahtı. Onun uğruna öldürürdü, ölürdü. Onun uğruna ibadet de ederdi, günah da işlerdi. Karam Viran, Karal Delhin'e; o labirentin çıkmazında tosladığında, çocuk yanı çalınmış bir adamın karanlığı karanlığına denk düştü. Kefene girecek bedenleri, Toprağına düşecek yağmurları, Mezarına işlenecek tarihleri, Bir ölümle kaderlerini alınlarına yazmıştı. Karanlığı karanlığına denk düştüğünde, bir kader aydınlanabilir miydi? Ya da her şey, bir kör kuyudaydı da birbirlerinde gördükleri bir serap mıydı? "Çocuk yanı çalınmış kimseden merhamet bekleyemezsin." Q 20 TEMMUZ 2016