Ben aslında sade yaşardım. Görülmez, bilinmez, sevilmez,yok olurdum... O gelmeden önce de hayatım boşluk ve hiçlikti.Sevmeyi bilmezdim ama onunla öğrenmek için herşeyimi verirdim. O da benim gibiydi. Sessiz, karanlık ve sevilmek nasıldı bilmezdi. Esmer teni ve mavi gözleriyle beni içine hapsetmişti... İyikide hapset...
İki yaralı birbirini bulup, yaralarını sardı... Yeni dertlere karşı derman oldular birbirlerine, sonra ne mi oldu? mutlu olmalarına izin vermediler, rahat bırakmadılar onları... Aileleri baskı yaptı. Erkeğin sevdiği bir ilişki yürürdü. Sarp'ın yaptığı tam olarak buydu... ilişkilerine sahip çıkmak... Ahu ailesini ger...
Yalan ve yanlış anlaşılmayla herşey karışmıştı. Nasıl toparlarım bilemedim işler dahada çıkılmaz hale geldi ama o benim bütün yanlışlarımın tek doğrusuydu. "Ne kadar zamansız da olsa, yanlış anlaşılma sonucuda meydana gelse " yine olsa yine onu tanımak için herşeyi başa sarardım. Onun kara gözlerindeki sızı'ydı beni...