Beş başarılı genç... Aralarına sonradan dahil olan masum bir kız... Bir patlama sonucu kişilikleriyle örtüşen özel güçler kazanan altı genç için yeni kimliklerine alışmak hiç kolay olmayacaktı. Peki trafo patladığında yalnız mıydılar? Tek bir sır, birçok kişi tarafından aynı anda saklanabilir miydi sahi? -•- Bilimkurgu'da #1 - 26.03.2021 Genç Kurgu'da #4 - 18.04.2021

Son kez yukarı baktım. Kafamı kaldırdım ve onu gördüm. Gökyüzünü değil, onu görüyordum. Elinde onu ilk kez gördüğüm zamanki siyah güller vardı. Gülümsedim. "Siyahtan vazgeçmiyorsun." dedim yumuşak bir sesle. Başını salladı. Bu kez o gülümsemiyordu. 1 Haziran 2016 Tüm hakları saklıdır © Not: Hikaye içeriği bakımından 18+ üzeridir.

Yaprak; küçükken, markette annesinden sürpriz yumurta istediği için bulgur reyonuna sıkıştırılıp çimdiklenenler, ilkokul önlüğünün altına eşofman giyip okula gidenler, yeşil silgisini diş izi yapanlar ve kırmızı kapaklı tüm dersler kitabının saman sayfalarını silerken yırtanlar kadar sıradan bir kız çocuğuyken; birlikte büyüdüğü dört çılgın erkek arkadaşı yüzünden akranlarından biraz farklı bir kız haline gelmiştir. Dünyası, on iki yıllık dostları, gamzeli kahramanı Ali, tek ideolojisi 3P (pizza, pijama, pislik) üzerine kurulu bir çılgın, Oğuz, sevgilisini kendi vesikalık resminden bile kıskanan demirli, Gökhan ve notları toplamda bile 100'e ulaşamayan çorap fetişisti tatlı çapkın Sinan'dan ibarettir. Kalbi dördüyle tıka basa dolu, hayatı onlarla rengârenk olduğu için aşka ne inancı vardır ne de ihtiyacı... Ama bir gün rutin (!) hayatı, doğum gününde gelen bir paket ile tümden değişir. Paketin içinde, gizemli bir âşıktan gelen, kızımızın asla giymeyeceği türden gösterişli bir elbise ve içinde de bir not vardır. 'İçindeki prensesi öldürmeye çalışsan da, o can çekişerek içinde bir yerde saklanmayı başarıyor. Bu, içindeki prensese hediyem... Her ne kadar içindeki o yaramaz kız çocuğuna da aynı oranda âşık olsam da...'

Beni tanıyan herkes, şu hayatta tahammül edemediğim iki şeyin karanlık ve uykusuzluk olduğunu bilir. Geceleri karanlık fobim yüzünden ışıkları açık bırakarak uyurum ve kendi isteğim dışında uyandırılmaktan nefret ederim tahmin edebileceğiniz üzere... İşte tam da sıradan bir gecede, sıradan bir rüya görürken telefonuma gelen mesaj sesiyle rüyalar aleminden kopmak zorunda kaldım. Fakat beni uyandıran mesajı atan bu insan, ailemden ya da arkadaşlarımdan biri değildi. "X KİŞİSİ..." ~ Mizah içinde #2 - 22.03.2017 Mizah içinde #5 - 18.03.2017 Mizah içinde #11 - 13.03.2017

Bizim hikâyemizde isimler yok; sadece o ve ben varız. O, dünyadaki bütün kitapları okumak istiyordu. Ben ise sadece onu istiyordum... (Obur Okumalar kategorisinde bir Watty ödülü: Kancalarını takıp çıkarmayan o hikayeleri biliyorsun değil mi? Cümlenin ortasında uykuya dalsan bile okumayı bırakamadığın o hikayeleri? Bu ödül en çok bağımlılık yapan Watty yarışmacısına gidiyor.) Ekler: BÜH 1.1 (özel) bölümler. Diğer çalışmalarım için profilimi incelemeyi unutmayın.

"Ben seni affettim Sinem, sende kalbini kıran Yusuf'u affet. Gitmek zorunda kaldığın için elim kolum bağlı, ne zaman istersen söyle yanına gelirim. Tamam mı?" Neredeydi o asabi Yusuf? Yusuf, hasret kalacağı bu kokuyu derin derin içine çekerken, Sinem Yusuf'un duygularından habersiz sarıldıkça sarılıyordu ona. Kopmamak ister gibi, Yusuf'un yanlış anlamasına mahal verecek gibi. Azıcık daha sarılsa Aşık diyeceği kadar duygu yüklü bir sarılmaydı bu. Dışardan bakan iki aşığın vedası derken, Yusuf'un içi yangın yeriydi. Uçağın kalkacağını anons eden kadın sesi, ayrılık çanlarını çalmıştı. Sinem, Yusuf'tan ayrılırken, aklında olan en önemli şeyi söyledi. "Yusuf'um sana emanet Yusuf, senden tek istediğim bu. O'na iyi bak."

Bir gece, Bir kaza, Üç kayıp, Yıldızlara uzanan hüzün, Siyaha bulanan ruhlar, Can acıtan yıkımlar, Sonsuzluğa uzanan acı, Bir çığlık, ancak bu kadar sessiz olabilirdi. Bir kibrit çöpünün aydınlattığı karanlık ne kadar aydınlık olabilirdi ki? Tüm Hakları Saklıdır.

"Hayat acımasız ve sende öylesin"

Not: Kştabı silmiştim ama yoğun istek üzerine tekrar yazıyorum. Rüya hayatı boyunca sadece bir kez hayal kurmuş bi kız. Tek hayali liseye başladığında evden gidip bi yurda taşınmaktı ve ailesinin katı kurallarından uzaklaşıp özgürce yaşayacaktı. Lise 3'e başladığında ailesi, babasının taini nedeniyle Düzce'den ayrılıp İstanbul'a gidecekken Rüya'ya bi şans verildi ve onu okulun yurduna yolladılar. Rüya artık özgür olucağını düşünürken Özgür adında bi çocukla tanışır. Üstelik bu çocuk Rüya'nın yeni oda arkadaşı olacaktır. Rüya ve tuhaf arkadaşları Beste, Derin ve Öykü'nün maceralarına bir de Özgür katılırsa... Bu maceraların yaşandığı yer bütün okulun en pöpüler sınıfı, 11-H. Rüya'yı şarkı söylerken ve Özgür'ü resim çizerken düşünün ve aynı odada olduklarını... "Beni tanımıyorsun Özgür. Ben, evet küfürbaz bir kızım. Evet, biraz da aptalım. Ama aslında hayal kuramamak en büyük sorunumdu. Kimseye bu kadarını anlatmamıştım. Sana neden anlattım?" Kitap videosu: http://youtu.be/NQHFAKEUMFU

Yeni bir taşınma olayıyla karşı karşıyaydım. Gitmek istemiyordum ama kalmakta istemiyordum. Çünkü burda kalmak Bana acı vericekti. En Güvendiğim İnsanla ve Sevgilimin birlikte olduğunu görmek... Bu benim için fazlaydı çok fazla hemde. Kalbimin parçalarıyla gidiyordum bu yerden! Birdaha hatırlamamak için, Görüp, duymamak için gidiyordum. AMA GİTTİĞİM YERDE NERDEN BİLEBİLİRDİM Kİ İLK AŞIK OLDUĞUM KÜÇÜK ÇOCUKLA KARŞILAŞMAYI, İLK ÖPÜCÜĞÜMÜN ALINMASINI, BU KADAR ÇOK SEVMEYİ, EN ÇOKTA BU KADAR SEVİLMEYİ BEKLEMİYORDUM. Gerçek arkadaşlıklar! Gerçek bir Güven! Gerçek kahkahalar! ve En çokta GERÇEK BİR AŞK! ●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● "Gözlerini aç Tamay! Aşk Yanımızda, kör olma bu kadar. Küçükkende böyleydin sen, hiçbir şey anlamıyorsun. Herkes anladı, bir sen anlamadın be güzelim!" Poyraz bu şiddetli yağmurlu hava demeden, aşkını itiraf ediyordu! Islak saçlarımı gözlerimin önünden çekip, Onun kusursuz yüzüne baktım. Gözlerimden mutluluk gözyaşları akmaya başladı. Ona sımsıkı sarıldım. "Beni yine bırakırsan Poyraz, O zaman gerçekten to-toparlayamam." Dedim. "O zamanda seni seviyordum. Şimdide seviyorum. Ben senden gitsem bile, Seni Sevmekten vazgeçmedim Dünya Göz." Dedi Poyraz. "Aşk Yanımızda" Dedim ve ondan ayrıldım. Poyraz gülerek Beni belimden tutup, kendine çekti ve etrafında, 2,3,4 sayamadığım kadar çok döndürdü. Durduğumuzda ise bırakmadı Beni. "Aşk Yanında" Dedi. Vücutlarımız birbirine bağlandığı an'ı yaşıyordum şu an. öyle anlamlı, öyle güzeldi. Kalbimin atışları, bu yağan yağmura karışmak istiyordu âdeta. Kafamı kaldırdığımda ise gözlerime derin derin bakmaya başladı. "Bu Satürn kafalı, Dünya göz'ü çok seviyor" Dedi ve Dudaklarını dudaklarıma örttü.