''Bu evi biz kiraladık,'' dedim. ''Asıl siz kimsiniz?'' Biraz önce konuşan erkek devam etti. ''Bu evi bir ay önce biz kiraladık. Parasını da peşin verdik. Yani hanımlar, kandıracak başka insanlar bulun. Yoksa biz polis çağıracağız.'' ''Pardon?'' dedi Aslı. ''Sen kime ne dediğinin farkında mısın suratsız şey. Bu evi biz kiraladık ve bir sürü para verdik. Aylardır bu tatili planlıyoruz. Şimdi ise üç ezik tarafından evden atılmayacağız.'' Kendinden emin bir şekilde konuştu. Tamam biraz şımarık görünüyordu ama en azından bizim gibi susmuyordu. İlerledi ve konuştuğu erkeği omzundan iterken, ''Çekil şuradan ,'' dedi. Arkasındaki sarışın çocuğa omuz attı ve salonun ortasındaki koltuğa oturup bacak bacak üstüne attı. Kendinden emin ve buz gibi sesiyle konuşmaya devam etti. ''Bu ev bizim ve hiçbir güç, özellikle de üç IQ seviyesi düşük insan, bizi bu evden çıkaramaz. Nokta.'' Tatilimiz başlamadan bitmişti sanırım.

Ben ona aşıktım. Ona nefesim derdim. Olmazsa olmazım derdim. Herşeyim derdim. O ise başka birine aşıktı. Ona nefesim derdi. Ona olmazsa olmazım derdi. Ona herşeyim derdi. Ben ona benliğimi vermiştim, o ise benden geriye bir şey kalmayana kadar yakıp yıkmıştı herşeyi. Bu da bizim hikayemizdi işte. Gece ve Akay'ın hikayesi.