oburveaylak
Bana kucak açan, saf bir mavi. Gözlerimi kapatıp suyun kıyıya vuruşlarına kulak verdim. İçimi yakıp kavuran intikam ateşi kalbimi çoktan kül etmişti. Kendimi güçsüz bi o kadar hissiz hissediyordum. İçimdeki çocuğu o gün kaybettim ben. Annemin verdiği son hediyede kaybettim içimdeki savunmasız çocuğu. Kahvelerimi hafifçe aralayıp huzur veren maviyle buluşturdum. O gün gelecek biliyorum. Tüm gerçeklerin ortaya serileceği günü. O günün gelmesini çok istiyor bir o kadar da korkuyorum gerçeklerle yüzleşememekten. Sessiz adımlarla uzaklaştım kıyıya vuran denizin sesi kesilirken rüzgarın fısıltıları tüm yol boyunca eşlik etti.