Narodził się i pierwsza twarz, jaką ujrzał, nie należała do jego matki. Należała do jego Anioła. Dlaczego on? Dlaczego małe dziecko, a potem dorosły mężczyzna, który chciał mieć całkiem normalne życie, musi widzieć wszędzie te przeklęte Anioły? Odpowiedź okazała się prosta: jest w nim zbyt wiele dobra... - Myślę, że nie miałaś racji, mówiąc, że ludzie widzieliby więcej, gdyby chcieli. Oni chcą widzieć, ale nie potrafią patrzeć. - Jest jedna zasada dla ogółu, nie ma jednej zasady do jednostki - odpowiedziała zagadkowo. - Twoja sytuacja jest jeszcze inna. Widzisz to, ale nie pragniesz tego widzieć. Nie umiesz zaakceptować tego, że złamałaś "zasady". #18 w opowiadanie ❤ #35 w opowiadanie! #60 w opowiadanie #92 w opowiadanie

Brithany to zwykła czternastoletnia dziewczyna... No dobra może nie taka zwykła. Jest Wilkołakiem. Mieszka w Wilczym Szańcu razem z bratem i rodzicami. Pewnego dnia w jej życiu dochodzi do tragedii po której dziewczyna wyjeżdża. Czy Brithany podniesie się po tym zdarzeniu i stanie na nogi? Co zrobi by zapomnieć? Kim okaże się nieznajomy, którego spotka? Czy znajdzie w nim podporę i pocieszenie? A może przysporzy jej to jeszcze więcej smutku i łez? Czy starszyzna zgodzi się na jej prośbę? Czy ona sprosta oczekiwaniom? Czy dowie się kim naprawdę jest? Tyle pytań pozostawionych bez odpowiedzi. Z biegiem tej historii znajdziecie na nie odpowiedzi. Serdecznie zapraszam. Poszukiwany korektor tekstu #224 o Wilkołakach 23-03-2017 Dziękuję ;3 #88 o Wilkołakach 10-04-2017 Dziękuję ;3 #85 o Wilkołakach 13-05-2017 Dziękuję ;3 #74 o Wilkołakach 23-07-2017 Dziękuję ;3 #60 o Wilkołakach 13-10-2017 Dziękuję ;3 #49 o Wilkołakach 18-11-2017 Dziękuję ;3