Hayatının en özel zamanlarında huzurdan, mutluluktan uzakta karanlığa mahkûm edilmiş bir kız. Nefes almasına rağmen o yaşayan bir ölü misali şimdilerde. Kurtuluş var ama istek yok. Taki o gün kalbinin ortasına düşen küçük bir kıvılcım alev alana dek. Hayatının en özel zamanlarında mutluluğa aşık olmuş bir adam. Nefes almak onun için çok değerli. Yıllar boyu hayatın ona çektirdiklerini yıllar sonra misliyle geri almış ve bunun verdiği mutlulukla yaşarken herkesi kendi gibi görür. Taki o gün gördüğü maviliklerdeki boşlukla yıllardır kendini kandırdığını anlayana dek. Bir kaza sonucu görme yetisini kaybeden Güneş ve yaşadığı talihsizlik silsilesi içinde hayata umutla bağlanan Demir'in hikayesi. © Tüm Hakları Saklıdır.

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

Ruhumun karanlık parçaları cam kırıkları gibi yere düşüyor ve düştükleri yerleri de karanlık yapıyorlardı. Karanlık bence çok kutsal bir şeydi. Siyah ise beni temsil eden renkti. Fakat siyah tüm kusurları kapatmasına rağmen benim kusurlarımı kapatamıyordu. İşte ben buydum. Ne olursa olsun eksik ve yetersiz... *** Arel tekerlekli sandalyeye mahkum olmuş bir erkektir. Sevmek veya sevilmek nedir unutmuştur ve karanlığın onu hapsettiğine inanıyordur. Ama günün birinde karanlığındaki ışığı onu bulacak ve ona gerçek aşkı tattıracaktır... "Aramızda hiçbir fark yok Arel, hatta bence sen çok daha özelsin..." "Kapak Tasarımı için Wattpad Depa Tasarım Facebook sayfasına teşekkürler."

Niestety zawieszam opowiadanie na czas nieokreślony... :C Mia nie należała do kujonek, a jej oceny nigdy nie przewyższyły mocnej trójki. Wraz z bratem Conorem zakłada się o to, kto tego roku zostanie większym szkolnym prymusem. Dziewczyna zrobi wszystko, aby wygrać, tym bardziej, że nagroda jest bardzo kusząca. Tymczasem w ich szkole niespodziewanie zjawia się młody praktykant, który zastępuje nauczyciela przedsiębiorczości - przedmiot, który Mia najbardziej nienawidzi. -------- - Piękna jesteś - powiedział, gdy jego twarz znalazła się tuż przy moim policzku. - Miłe to. Często mówi pan takie rzeczy swoim uczennicą? - spytałam, patrząc w jego zielone oczy. - A jakbym powiedział, że tylko tobie? - Jego duża dłoń wylądowała na moim biodrze. - Zaczynać znajomość od kłamstw? - zaśmiałam się, a on oplótł mnie ramieniem, tym samym przytulając moje ciało do siebie. _____________________________________________ #84 w fanfictionach (27.04.17) - łojej. #119 w fanfictionach (21.04.17) - :o :o #142 w fanfictionach (13.04.17) - wowowowo... :o #349 w fanfictionach (6.04.17) - dla mnie to już sukces :D _____________________________________________ *Opowiadanie może zawierać przekleństwa oraz sceny dla dorosłych.* *okładka: Claudittadrake*

Ailesini şüpheli bir yangında kaybeden Arya, kimliği gizlenerek yetimhanede büyümek zorunda kalır. Vasisi olan aile avukatının izniyle küçüklüğünden bu yana yalnızca telefonda konuşsalar da aralarında bir bağ oluşan gizemli bir kadının vesilesiyle on sekizine basmasına yakın bir zamanda yetimhanede çıkar ve kendi evine yerleşir. Kader ağlarının örer, geçmişin silik raflarından bir tanıdığı, bir yabancı olarak karşısına çıkarır, çarpıştırır, bir kaldırımda kader ağlarını birbirine dolaştırır. Bu tanıdık yabancıyla yolları kesişip dururken bazı olaylar silsilesi sonucunda onunla özel bir bağ kurar, zaman zaman da geçmişin perdesini aralar. Acı bir sır gün yüzüne çıkmak için gün sayar. Aşktan kaçmak ve aşkın öznesini korumak arasında kalan Ulaş, yok sayamadığı bir fizik kuralıyla baş etmeye çalışırken Arya çoktan hayatının merkezinde yerini alır. Sırlarınsa zamansız anlarda ortaya çıkmak gibi kötü huyları vardır. Ben bir kelebeğim. Yarına ihtiyacım var. Biraz da sana... Biraz dediğime bakma. Kelebekler için biraz ne kadar önemlidir bilemezsin...

"Everyone knew she was his." ~ Ava and Lucas have been best friends since Lucas saw Ava at the playground when she was 4 years old. She is innocent and shy where as Lucas is more intimidating to everyone other than Ava. Despite this, they do everything together. Where ever one went, the other followed. Never going more than a day without seeing each other, it's safe to say they were inseparable. Now at 16, Ava is forced to spend a year in public school after being homeschooled all her life. How is Lucas going to react with all the new people she is going to meet, especially being so possessive over Ava. However, even though they are best friends, Lucas is keeping a secret from Ava. A big one. Lucas is a werewolf. And Ava is his mate. ~ [SAMPLE - FULL VERSION AVAILABLE ON GOODNOVEL]

Sadece düşünün. Aptal bir psikopata aşıksınız. Peşinizde ise sizi delirtmeye niyetli bir seri katil var?