O hep oradaydı. Hemde kim bilir kaç yüzyıldır orada duruyordu. Evdeki günlük rutin işler içinde, özel kutlamalarda o hep yalnız ve kimsesiz oradaydı ama kimse bilmiyordu... Ve sessizce fısıldadı: "Gitme, beni karanlıkta bırakma, çünkü ben karanlıktan çok korkarım..."