Και το μονο που εψαχνε ήταν να βρει καποια που θα απολαμβανε το χαος του λες και γεννηθηκε για να ζει μαζι του σε αυτο . Και εκεινη..Ηθελε εναν παραδεισο Και εκεινος της προσφερε την κολαση . Do not copy the story . All Rights Reserved

«Ρισκάρεις για την αγάπη» του είπα «Δεν ρισκάρεις τίποτα. Τα θυσιάζεις όλα» μου απάντησε. Επιτεύγματα: #12η θέση εφηβική φαντασία. [ 22.4.18. ] All right reserved © DONT COPY THE STORY © Wattpad 2017-2018 (The fabulous cover by me)

HR: #2 in Paranormal Completed✔ Ο North Finnland ήταν το αστέρι του σχολείου. Ήταν από τους καλύτερους μαθητές, αλλά και το πιο bad boy. Στους καθηγητές ήταν το γλυκό αγόρι, στους συμμαθητές του έσβηνε το τσιγάρο του στο δέρμα τους. Όλοι αναγκαστικά τον σέβονταν. Μέχρι που κάποιος τον δολοφόνησε... άγρια και τον κρέμασε στην πόρτα του σχολείου για να το δουν όλοι. Δύο χρόνια αργότερα, το σχολείο ανοίγει ξανά τις πόρτες του για τους μαθητές του York. Κάποιοι συνεχίζουν αδιάφοροι το σχολείο, κάποιοι φοβούνται το φάντασμα του North, κάποιοι χαίρονται που επιτέλους πέθανε αυτό το κάθαρμα και κάποιοι κλαίνε που έχασαν έναν καλό φίλο. Όλα αλλάζουν όμως, όταν μια καινούργια μαθήτρια έρχεται στο Finnland York High School και ένα ασπρομάλλικο αγόρι την βοηθά να προσαρμοστεί. Είναι γλυκός και όμορφος, αλλά κανείς δεν φαίνεται να τον γνωρίζει. Μέχρι που η ίδια συνειδητοποιεί ότι αυτό το αγόρι μοιάζει πολύ με αυτό που πέθανε... Αποκλείεται.

"Ψιψινα, κανονας 2ος!" Φωναξε αποτομα καθως προχωρούσε προς μια άγνωστη για εμενα κατεύθυνση, χωρις καν να γυρίσει να μου ρίξει μια ματια. "Ναι, ναι, ξερω! Να μην μιλαω, αλλα πως θες να μην διαμαρτύρομαι απο την στιγμη που με εφερες σε αυτο το... για διαφώτισε με λιγο τι ειναι αυτο το μερος." Δεν μίλησε και απλα επιτάχυνε το βημα του αδιαφορώντας για εμενα που ετρεχα πισω του λαχανιασμένη. Χωρις να το επισημάνω, σταμάτησα να προχωρώ για να μπορέσω να παρω μια κανονικη ανασα, δίνοντας μου επισης την δινατοτητα να συνηθίσω το περιβαλλον στο οποιο βρισκόμουν για να μην μου φαινεται τοσο τρομακτικο. "Ψιψινα, ο 1ος κανονας ποιος ηταν;" Ρωτησε εξαλλος καθως αντιλήφθηκε οτι δεν τον ακολουθουσα. "Εμμμ να κανω παντα οτι μου λες..." Απαντησα δειλα αφου ηξερα που το πηγαινε. "Και τι σου ειπα;" Ξαναρωτησε φωναζοντας κατευθυνομενος αυτην την φορα προς το μερος μου βγαζοντας ατμους απο τα νευρα. "Ν-να σε ακολουθω... αμιλητη" "Και τι εκανες εσυ;" "Ακ-ριβως το αντιθετο" Ηλιθιο τραυλισμα. "Και τι γινεται οταν δεν υπακους στους κανονες μου;" ...Καταστράφηκα! Story of 2017|2018 Highest prank 2nd | 17.11.2018 on Teen Fiction ❌Do NOT copy the story!

Μόλις στα εικοσιδύο της χρόνια η Μπέλα Γκριν νόμιζε πως είχε την τέλεια ζωή, παντρεμένη με τον δισεκατομμυριούχο Φίλιπ Ντάιαμοντ- τον άντρα που όλες οι γυναίκες θα ήθελαν δικό τους και φυσικά τον άντρα με τον οποίο ήταν ερωτευμένη από το λύκειο. Τι γίνεται όμως όταν μια μέρα γυρνώντας σπίτι βρει τον σύζυγό της σε έξαλλη κατάσταση; Όταν πετάει μπροστά της διάφορες φωτογραφίες που δείχνουν εκείνη να τον απατάει; Παρά τις προσπάθειες της να του εξηγήσει, εκείνος δεν την ακούει και την πετάει έξω από το σπίτι του και την ζωή του. Εκείνη και το αγέννητο μωρό τους για το οποίο δεν έχει ιδέα. Τι θα γίνει λοιπόν όταν μετά από πέντε χρόνια, όταν η Μπέλα επιτέλους αποφασίζει να ξαναφτιάξει την ζωή της, την συναντάει τυχαία σε ένα κλαμπ; Όταν μαθαίνει για την ύπαρξη του γιου του; Φαίνεται αποφασισμένος να την διεκδικήσει ξανά, θα τα καταφέρει όμως; ~•~•~ «ΒΓΕΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΊΤΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΝΑ ΠΆΡΕΙ!» μου φωνάζει έχοντας χάσει την υπομονή του. ~•~•~ «Είμαι έγκυος στο παιδί σου, Φίλιπ» ψιθυρίζω, τόσο σιγανά που αμφιβάλλω αν με άκουσε και κλείνω την πόρτα πίσω μου.

"Σταμάτα να με κοιτάζεις έτσι" είπε προσπαθώντας να αποφύγει το βλέμμα μου. Όχι, δε θα σου κάνω τη χάρη. Εσύ φταις που κάθε βράδυ γυρίζω στο κρεβάτι μου μέχρι τα ξημερώματα και αδυνατεί να με πάρει ο ύπνος. Προσπάθησα να το παίξω ανήξερη δημιουργώντας ένα διαπεραστικό βλέμμα απορίας στο πρόσωπό μου. "Για ποιό πράγμα μιλατε;". Κι ομως, γνώριζα για ποιό πραγμα μιλούσε, δεν περίμενα να τον επηρεάσει, το κάνει όμως και θα το συνεχίσω μέχρι να νιώσει αυτό που ένιωσα, να υποφέρει όπως εγώ. Ήρθε η σειρά σου. Don't copy the story.© I do not own the person on the photo©

Εκείνος: Έμπειρος, απόμακρος, αγέλαστος, καθηγητής της. Κουβαλάει ένα δύσκολο παρελθόν στους ώμους του, με την μοναξιά ερωμένη του, τους εφιάλτες ανεπιθύμητους επισκέπτες, τους εσωτερικούς του δαίμονες βασανιστές του και την αγάπη εχθρό του. Εκείνη: Μικρή, αθώα, χαμογελαστή, μαθήτρια του που ψάχνει την αληθινή αγάπη. Τι κοινό έχουν μεταξύ τους; Θα καταφέρει εκείνη να διώξει τις σκιές του, τις αναρίθμητες σκιές, τους εσωτερικούς του δαίμονες που ουρλιάζουν μέσα του; -Η αγάπη είναι κύμα, ο έρωτας τσουνάμι... -Zeri ©All rights reserved, Don't copy this story!

[ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ] Και ενω έφευγα για αλλη μια φορα μακριά του ένιωθα πως εκανα το καλύτερο και για τους δυο μας.Μπορει να τον έβλεπα μετα απο τέσσερα χρονια αλλα αυτο δεν σήμαινε πως θα κατέστρεφα την ζωή μου για εκείνον. 'Δεν σε ξέχασα.'φωναξε κανοντας με να σταματήσω το βήμα μου. 'Ποτέ μου δεν σε ξέχασα,δεν μπορούσα.Προσπαθησα,προσπάθησα πολλές φορές γαμωτο αλλά κάθε φορά η ανάμνηση σου γινόταν όλο και πιο έντονη στο μυαλό μου.'ελεγε ενώ ερχόταν ολο και πιο κοντα μου.Οταν η ανάσα του,που μύριζε τσιγάρο,έπεσε στον ώμο μου έκανα την δικιά μου να σταματήσει. Warning!:Θα πρέπει να έχετε διαβάσει το 10 Ways To Get A Boyfriend για να καταλάβετε αυτη την ιστορια. 31/10/16- © All rights reserved Please don't copy the story

"I do bad things and you already know that" Βιβλίο #3 Λέιτον Κρος - Ροζαλίν Ζισκάρ Ένας δολοφόνος, προστάτης.

[ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ]-ΥΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ Με κοιτούσε υποτιμητικά και με εκανε να αισθάνομαι ακομη πιο άβολα.Ειναι η στιγμή να του πω αυτο που ηθελα εξαρχής; Μετα απο πολυ σκέψη πηρα το θάρρος να του μιλησω ξανά και να του προτείνω αυτο που ειχα βάλει στο μυαλό μου απο την ώρα που το σκέφτηκα. 'Αυτο π-που ηθελα ν-να σου π-πω...'το τραύλισμα μου δεν βοηθούσε καθολου!Με κοιταξε απο πανω μεχρι κατω και αρχισε να προχωράει κοντα μου κανοντας μου νόημα να συνεχισω. 'Χ-χρειάζομαι την β-βοηθεια σου.'τραυλισα πηγαίνοντας ολο και πιο πισω καθως η στενή επαφή επισης δεν με βοηθούσε καθολου. 'Και εγω γιατι πρεπει να στην δωσω;'ρωτησε σηκώνοντας το φρυδι του και εχοντας το γνωστό του μισο χαμογελο στο υπέροχο προσωπο του. 'Και οι δυο ξ-ξερουμε το γιατι.'απαντησα χτυπώντας στον τοιχο και κοιταξα τα καταγάλανα σαν την θάλασσα ματια του,έντονα. 7/1/16-31/10/16 © All rights reserved Please don't copy the story