"Kampa giden yedi arkadaşın arasından bir katilin çıkmasıyla başlayan olaylar nasıl bitecek?" Acemi dönemlerimde yazmış olduğum bir eserdir, lâkin kaldırmaya kıyamadım. Bunun bilincinde okumanızı tavsiye ederim. [taekook ile ilgili değildir.] [Yorumlarda spoiler verenler engellenecektir.]

" Günaydın baba~ Hadi uyan " Küçük kız babasının yatağının üzerine çıkmış zıplayarak babasını uyandırmaya çalışıyordu. Genç adam daha fazla dayanamadığından sinirli bir şekilde gözlerini açmış ve yatakta doğrularak , yatağının üzerinde zıplayan küçük çocuğun sert bir şekilde omuzlarından tutmuş ve sarsarak hırpalamıştı. " SANA KAÇ KERE DİYECEĞİM ODAMA GİRME DİYE! KAÇ KERE DİYECEĞİM YATAĞIMDA ZIPLAMA DİYE! " Genç adam , gözü dönmüş bir şekilde küçük kızı hırpalarken , küçük kızın çoktan gözlerinden yaşlar süzülmeye başlamış ve korku dolu bakışları ile babasına bakıyordu. Aşağıda televizyon izleyen genç adamın arkadaşı sesleri duymasıyla koşarak odaya gelmiş ve genç adamın elinden küçük çocuğu hızlıca almış ve ufak bedeni kucağına alarak kollarının arasına almıştı. " Yapma Taehyung , çocuğa böyle davranma. Onun bir suçu yok.. EunJi'nin ölümünde onun bir suçu yok..." Tüm hakları benim masum görünen ama masumlukla alakası olmayan bir yerlerimde saklı.

"Kapışalım?" "Kapışalım mı?"

Zıtlıklar her zaman uyumsuzluk getirirdi. Mesafeli, idealist ve kalbi buz gibi bir kız, onun aksine sıcacık kalbi ve çocuk ruhuyla gülümseyen bir erkeğe sadece yadırgayarak bakardı. Birbiriyle alakasız iki insan, el ele olamazdı. Soğuk eller, ellerini tutana kadar böyle düşünüyordu. Onu bekleyen kimse yok sanıyordu, deli olduğunu düşündüğü çocukla, bir sabah karşılaşana kadar. Zıtlıklar uyumsuzluk getirirdi ama aşkın gözü kördü. Kız, bunu kalbi çocuk tarafından kör edildiğinde anlamıştı. Kim Taehyung