• Haziran 2015

"Öp beni" "Ne! " Başını bana çevirdi. "Duydun, öp beni. " Dediklerini yapıyordum evet ama bu fazlaydı. Ben bunu yapamazdım. Başıma karşıya çevirdiğimde ne yapmaya çalıştığını anlamıştım. Tam karşıda Arel oturuyordu. Öfkeli gözlerini üzerimize dikmişti. Ben bunu Arel'e yapamazdım. "Asla! " Karan kaşlarını çatıp konuştu. "Bir daha düşün istersen. " İşte yine beni tehdit ediyordu, mecbur bırakıyordu. "Lütfen bana bunu yapma, lütfen. " "Dediklerimi yapmak zorundasın yoksa anlaşmamızı unuttun mu? " Bu yaptığım için kendimden nefret edecektim. Ama Arel için mecburdum. Dudaklarımı Karan'ın dudaklarına bastırmadan önce son sözlerimi söyledim. "Senden nefret ediyorum. " Dudaklarım onun dudaklarındayken gözyaşımın tuzlu tadını hissetmiştim.

Nikah memurunun ''hastalıkta ve sağlıkta, iyi günde ve kötü günde Melih Erdinç'i kocanız olarak kabul ediyor musunuz?'' sorusuyla, rüya olmasını dilediğim bu gerçeğin tokatını yüzüme sertçe yemiştim.,. Artık ne bir güvencem kalmıştı, nede bir umudum.,. Biraz sonra ağzımdan istemesem de o kelime çıkacak ve ben yanımda oturan bu yabancının karısı olacaktım.,. Şu 2.5 aydır yaşadıklarım benim için tarifi olmayacak kadar zordu.,. İki dedenin uygun görmesiyle olacak iş miydi bu? ----------- Bu güne kadar yazılmış tüm "zoraki evlilik" hikayelerini unutun....Beklentilerinizi bir kenara atın ve okumaya başlayın... Düşünün bir düzeniniz var çok sevdiğiniz ailenizle yaşıyorsunuz, sonra çok evvelden verilmiş bir sözle sizin hayatınıza yön vermeye çalışıyorlar.. Ve başarıyorlarda.. Artık tanımadığınız bir yabancının karısı oluyorsunuz... Ailenize olan öfkeniz hiç bitmiyor.. Sonra her ağladığınızda, hastalandığınızda o yabancı başucunuzda oluyor.. Size dost oluyor arkadaş oluyor, kimi zaman baba oluyor aile oluyor size.. Sonra ona alışmaya başlıyorsunuz, birlikte güzel vakitler geçiriyorsunuz.. Tam da hayatınızın düzene girdiğini düşünürken bu sefer başka bir şeyle yıkılıyorsunuz! Siz olsaydınız ne yapardınız? Bırakıp kaçar mıydınız yoksa yanında kalıp yaralarını sarmasına izin mi verirdiniz??

Karşımdaki adamın bakışları ruhsuzdu. Taş kalpli ve duygusuzdu. Hareketleri sert ve umursamazdı. Tolgay Parçak Ruhumu öldüren ve zindanına hapis eden adamın ta kendisiydi. Kapak Tasarımı: silakosay

KİTAP OLDUĞU İÇİN BÖLÜMLER YAYIMDAN KALDIRILMIŞTIR!!! Küllerinden doğan bir aşkın hikayesi... Bir efsundu kadın. Mor gözlerindeki ışıltıya kandı adam. Daha çok küçüktü sevda tohumu gönlüne düştüğünde. Sekiz yaşındaydı beş yaşlı kızın elinden tutarak babasına götürdüğünde. "Biz evleneceğiz" demişti tüm ciddiyetiyle. O zaman büyükleri gülmüştü ama kader daha o gün örmüştü ağlarını. Küçük çocuk büyüyüp kıza aşkını ilan ettiğinde ilk hayal kırıklığını yaşamış, "Abi" diyerek aşkını kalbinin köşesine süpüren kıza çok kırılmıştı. Yıllar sonra ölen nişanlısının yasını tutan kız ile evlenmesi gerektiğini öğrendiğinde aşkı onunla alay eder gibi saklandığı yerden çıkarak tüm kalbine hükmetmişti. Aşkı küllerinden doğmuştu. Arzu Khayal Sarhanlı Tanıtım yayınlanma tarihi: 23.05.2018 İlk bölüm yayınlanma tarihi: 20.02.2019 ~ Tüm hakları SAKLIDIR!!!

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪ ID1826RG

Ephesus Yayınları aracılığıyla raflarda! Ben Bora Ateş... Ateş grubunun lideri... Sizi müzik grubumun hikâyesine davet ediyorum. Fakat dikkatli olun, buralar fazla sıcak... *Tüm hakları bende saklıdır!

" A-Ali abi, bırak! Hala ne diyorsun?". " O piçi etrafında görürsem nefesini keserim o veledin." Sinirle belimi saran kollarını sıktım. " Ne hakla diyorum bende sana he?! Ne hakla?! Hayatımdaki insan o olacak belki. Belki sevgilim olacak!" " Sevgilin! Öyle mi?" " Öyle, belkide ilerde kocam olacak!" Elalarının ateşle yandığına yakından şahit oldum.Sinirle daha da üzerine çekti beni. Dehşetle açıldı gözlerim. " Kocan olacak ? O ibne? O cibilliyetini s*ktiğim! Senin kocan olacak?" Onun sinirini anlamıyordum. Hele şuanki pozisyonumuzu asla. Allahım ne yapıyorduk biz? " Olamaz. İzin vermem.." ~3.Bölümden Kesit~ Başlangıç tarihi: 19.06.18 Kapak: @ruhsuzkalemler

Hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığı ve gerçeğin insanın en karanlık hırslarında gizlendiği nefeslerinizi kesecek bir aşk hikayesi.

Sessizliğe haps olmuştu kadının ruhu ve o, kadının sessizliğine bile ölen, ruhunu sevdasıyla iyileştiren bir adamdı. Fakat aşka giden yol dikenliydi, ayaklar kan revan içinde kalmıştı, yol uzundu ama yürek yine de pes etmiyordu. Aşk, kadının adıyla, adamın dudaklarının arasından kalpten bir sesle dile geldi. "Arya 'm," dedi adam. Sanki kadının adını söylerken bile tüm aşkını haykırır gibiydi. "Sessizliğine öldüğüm kadın," diye devam etti. ...................... Başlangıç tarihi: 07. 07.2017