''Barlas Poyrazoğlu '' Siyahın nasıl daha siyah ve nasıl daha çekici olabileceğini varlığıyla kanıtlayan, güçlü, asi ve sert bir adam. ''Beyza Güçlü'' Soyadının aksine o kadar da güçlü olamayan, giydiği forma gibi bembeyaz saf ve masum olan, buna rağmen siyahın içindeki yalnızlık ve karanlıkta kaybolan, gittikçede siyaha bulanan bir kız. Peki onları bir araya getirecek olan şey bir tesadüf müydü, yoksa kaderin büyük bir cilvesi mi? Kimse bunu bilmiyordu. Ta ki zamanla ortaya çıkana kadar...

Gözleri ondan bağımsız akıyordu yine... ''Neden gittiniz he! Neden beni bir başıma bıraktınız burada? Hani çok seviyordunuz beni?Neden anne neden? Hani beni canım kızım diye severdin ya bak canını yaktılar kızının anne! Ya sen baba biriciğim derdin bana. Biriciğini incittiler bak...'' ''Özür dilerim. Ben öyle söylemek istememiştim. Beni affedebilir misin KÜÇÜĞÜM?'' gelmişti işte yine. Her seferinde onu kırıp sonrada özür diliyordu. Ama bu sefer AFFETMEYECEKTİ!

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

"Ruhumu cezalandır güzel adam. Bedenimin hisleri tatmasını sağla. Bir Anka kuşu misali, Önce usulca yakmaya başla beni, Daha sonra küllerimin içinde boğ bedenimi. Ruhumu cezalandır hisli adam. Hak ettiğim tüm günahların bedeli, Bedenimin üzerine usul usul bırakılsın. "Kanatlarındaki o katran karası tüyler ile, Ruhumun mürekkepini tüketen kişi ol. Ey güzel adam, Alevler ile bezenmiş cehennemin Azraili, Hak ettiğim şekilde öldür beni." Varoluşun Hissi'ne hoşgeldiniz.

"Korkuyor musun ?" diye sordu. Nehir başını kaldırmadan sadece kafasını salladı. Adamın kokusuna karışmış sert içki kokusu genzini yakmıştı. "Hım demek öyle " dedi fısıltıyla.." O zaman neden buradasın ? Buraya beni memnun etmek için geldiğini biliyorsundur herhalde " Nehir başını kaldırdı. Bebek mavisi gözleri adamın karalarıyla buluştu. "Zorla getirdi " dedi zor çıkan sesiyle. "O zaman ne yapacağız " dedi elinin birisini duvara yaslayıp. Nehir cevap vermedi. "Şöyle yapalım o zaman güzellik , ben seni o adam dan kurtarayım sende bana unutamayacağım bir gece yaşat ne dersin " Emir tuğra eğer sarhoş olmasaydı muhtemel bu sözleri söylemezdi. Bunda içkisine katılmış ilacın etkisi de büyüktü muhtemel. "Yani beni o adama vermeyecek misin " dedi umutla. "Hayır , seni o adama vermeyeceğim ama bu gece seni istiyorum karşılık ver " dedi acımasızca..

Yanlış zamanda yanlış yerde olmak insanın hayatını oldukça değiştirebilir. Mesela bu hikayedeki gibi her şey yanlış zamanda yanlış yerde olmakla başlayan bu hikayede.

Adını bilmediğim bir kitabın içinde sıkışıp kalmış bir karakterim. Soğuğun iliklerime işleyen mühürü, kan kusan bedenimde zimmetlenirken; acının tonları bu kitapta resmedilir. Kaderin, acıyı harmanlaya harmanlaya ördüğü bir ağ. Kan davası ile yolları birleşen iki kalp ve birlikte çıktıkları zorlu bir serüven. Bolca acı ve ihtiras. Ve bir parça umut. ** Bu kitapta olan hiç bir şey kolay kolay unutulmaz ve hiç hir intikam asla yarım kalmazdı. Bu kitapta sıradanlığa yer yoktur. Alışılagelmiş düzenin bozulduğu kitaba hoşgeldiniz. Müptela'ca.. 01.07.2016

Ben aşk mıydım? Aşka tutunup aşkı aramak bu zamana kadar hiç yapmadığım birşeydi. "Taki saplantılı biri bana aşık oluncaya kadar ve sonra dedim ki aşk bazen seni bulmak zorunda değil sen bulmalısım" Aşkda böyle işde saplantı tanımıyor acı gerçekleri hiçbirşeyi tanımıyor. Sizi melis ve kayanın aşkına davet ediyorum. Haksız kız erkek yok. Çocuk kötü kız masum. Ancak birşeyi de unutmamak lazım her masumda bir acı her kötüde bir acı vardı. Acılar bizi bağladığı gibi onları da birbirine bağlayabilirmi ki?

Kendini bulmaya çalışan genç bir kız... Çocukluğundan beri savaşçı olarak yetiştirilen bir adam... Bir efsaneye göre çıkılan yolculuk... Amansız bir güç... Sonu belli olmayan bir savaş... Bu kurtadamların son umudu olan Artukan ve waltkanın hikayesidir.... Benden normal bir kurtadam hikayesi Beklemeyin.... Çünkü değil.... *Bu hikayenin kurgusu tamamen hayal ürünüdür ve bana aittir, çoğaltılamaz ve bende habersiz yayımlanamaz ... *

O buz mavisi gözleri olan bir Avcı... Ayza ise yalnızlığında kavrulan biri... Onları bir araya getiren Alex'in içinde yanan intikam ateşi... Ayza'nın tek istediği aşktı ve bulmuştu... Alex de, kurtları avlayan aile soyunun gereğini yapan genç bir Amerikalı... Aşk, ölüm ve entrikalar... Türkiye ve Amerika arasında gidip gelen bir hikaye... Ayza ve Alex'in hikayesi... Ayza'nın dediği gibi "O buz mavisi bakışları ile içimi eriten, dalgılandıran ve aynı zamanda acımasız bir Avcı. Bana ismim yerine Gökkuşağı diye hitap edebilecek kadar da dalgacı"...