Acı neydi?Hissedemiyorum artık.. Peki ya aşk?Nasıl bir büyü böyle..Sadece seni arıyor gözlerim.. "Beni bırakma.Lütfen yapma bunu bana.." diyerek hüngür hüngür ağlıyordu birisi.Gözlerimi açamıyordum.Canım çok yanıyordu. Aklıma aşık olduğum adam gelmişti.Yaşadığımız her an gözümün önünden geçiyordu.Daha çok şey yaşayacaktık.Ama olmadı işte.Onu sevdiğimi bile söyleyememiştim. Bir daha sarılamayacak mıydım ona?Gözlerinin maviliğinde kaybolup,güzel yüzüne bakamayacak mıydım artık? Kader miydi bu?Neden hep ayrılık ve acı? Ağzımdaki kanın tadı giderek artmıştı ve artık hiçbir şey hissedemiyordum.Bu kadardı herşey.Böyle olmamalıydı.. "Seni seviyorum."diyebilmiştim sessizce...Hiçbirşey duyamıyordum artık..Hiçbir şey hissedemiyordum.Ölümün kollarında her şey son bulmuştu âdeta... Kapak:your_choice06 Bu güzel kapak için yazarımıza çok teşekkür ederim.Ellerine sağlık sevgili yazar.🤗🌹

Wattpadın en ilginç anket kitabı olacağından şüpheniz olmasın. (:

Gel watandaş, gel!!

Örtülü masum ve birazda huysuz iki kanka Şifa ve Feyza ... Sözde müslüman dinini bilmeyen zengin kızların gözdesi hırslı iki kardeş Arat ve Huzeyfe ...

"Yaşın değil, yaşadıkların öğretir sana hayatı..." Bu hayatta yapayalnız bırakılmaya mahkum olan bir genç kızın sesi ne kadar duyulur ki... Hayattan çelme yemiş bir kızım ben. Dimdik ayakta durmaya çalıştıkça darbe yiyip yine yeri boyladım. Ama kalktım. Babam beni fahişe sanıp, dinlemeden beni hırpalayıp, evden attığında da kalktım. Çalıştığım cafe müdürü bana tecavüz girişiminde bulunduğunda da kalktım. İşte burdayım. Hadi elinizden geleni ardınıza koymayın... Yine vurun. Yine acıtın canımı. YİNE KALKARIM...

Osman hocanin evinden çıktım. Arabama binip eve doğru sürmeye başladım. Elimdeki dosyayı yan koltuğa koydum. Telefondan bizim sultanı aramak için çantada ki telefonu aldım. Telefonda Sultanım yazısını ararken birde yola bakıyodum. Bir anda önüme biri atladı. Tam carpicakken durdum. O kişiyi biraz sarssamda çok hasarı yok tu. Telefonu bırakıp arabadan indim. İndiğimde çarptığım kişi ayağa kalktı. Tam konusacaktim ki gözleri susturdu beni.

Başarmak için umutların olmalı, yaşamak için hayallerin...

Selam!Bu benim ilk kitabım ve bunu yazmayı uzun süredir istiyordum aslında .sadece fazla üşengeçlikten yazmiyordum.Arkadaşlarımın esprilerime gülmelerinden dolayi bu kitabı yazmaya başladım umarım beni testeklersiniz VOTE ve yorumları unutmayın ve beni takip etmeyide teşekür ediyorum seviliyorsunuz

Daha ilk kitabım ondan dolayı yanlışımı görürseniz özür dilerim

Her gece binlerce akrep Sensizliğin zehrini damıtsa da yüreğime Leş kargaları didiklese de tüm bedenimi İdam sehpaları kaysa da Her saniye ayaklarımın altından Bir belirsizliğin orta yerinde Kala kalsam da bir başıma Kalbim mengeneyle sıkılsa da her an Ben yine de beklerim Sen Beni bekleme desen de Çığlıkların çığ olup devrilse de üstüme Binlerce acının acı çağlayanı da olsa yaşamım Sol yanım kanasa da oluk oluk Gülüşün bölse de bütün uykularımı Rüyalarımda bile uzak dursan da Yüzünün çizgilerinde dolaşmasa da ellerim Avuçlayıp yüzünü Silemezsem de gözyaşlarını Ben yine de beklerim Sen Beni bekleme desen de Şükrü ÇANKU