Sirius'un yıkılmadan duran kararlı yüz ifadesi bir darbe almıştı. Diana gözünden bir damla yaş akarken yeniden gülümsedi. "Çocuğun olsun istemez misin birgün mesela? Bence sana bir kız çocuğu çok yakışırdı. Şöyle kuzguni saçlı gri gözlü bir kız çocuğu." Sirius'un gözlerinde o an oluşan harabeyi gördü ama durmadı. "Biliyor musun, babaları gerçekten kız çocuklarının ilk aşkıdır. O kadar severiz, o kadar hayran kalırız ki onlara tüm kaderimizi onların ellerine bırakırız istemeden. Babasının bile bırakıp gittiği bir kız terk edilmeye mahkumdur mesela. Ama eminim senden harika bir baba olur. Sen asla bırakmazsın kızını bence, o da senin küçük prensesin olur. Ama o iksiri içersen birgün çocuğun olursa eğer, onun ölümünü de izlemek zorunda kalırsın. Ona da geri kavuşamazsın. Ya bununla yaşamayı kabullenmek zorunda kalırsın ya da asla çocuk yapmazsın. Bununla yaşayabilir misin mesela?"

Kızıl saçları dalgalanırken adeta etrafa cesaret saçıyordu. O Lily Luna Potter'dı. Büyükannesi Lily gibi adil ve cesur, Luna teyzesi gibi bilge ve yaratıcıydı. Damarlarında akan Çapulcu kanı kadar asi, yüreğinde yatan Weasley kadar sadık ve sevecendi. O Kızıl Kasırga'ydı. Kimse onun aşkı bulabileceğine inanmıyordu. Zaten bulamadı, o aşka düştü. ********************************************** "Dünyada bir tek dev mürekkep balığıyla ikiniz kalsanız, yine seninle çıkmam Malfoy!"

Ruhu hep başka bir bedeninkine sıkışıkken yaşamak zordu. Başka hayatlar, başka tecrübeler... Ama sonuç hep aynı. Ölümsüzlük değildi bu, aksine, sürekli o acı gerçeği yine, yeni, yeniden yaşamaktı. Aslında bu eski bir alışkanlıktı onun için, tıpkı kaybetmek gibi. Belki bir sürü hayat yaşamaştı fakat bu seferkini onun bile aklı almayacaktı. Damarlarında akan kan son damlasına kadar lanetliydi, şimdi kalbinin iyi, doğru ve kolay arasında bir seçim yapması gerekecekti. ********************************************** "Bir kez, bir kez olsun savaşma ve kabullen. Yalnızca bir kez geçmişinle debelenme ve gelecekle pazarlık yapma. Şu anda kal. Bunula yetin. Hayattan fazlasını almak için boğuşurken elindeki anları da kaybediyorsun Sirius. Bak burdayız işte, sen ve ben. Fazlası için söz veremem ama tam şu an yalnızca ikimize ait. Bırak akıp gitsin. Emin ol her şey sona erdiğinde elinde tutunabileceğin bir anın olmasını isteyeceksin." "Ben bir anıya tutunmak istemiyorum D," diye fısıldadı Sirius. "Ben sana tutunmak istiyorum." Diana güldü ama gülüşünde burukluk vardı. Acı çekiyor gibiydi. "Anılar zamandan çaldıklarımızdır Sirius," Gözlerindeki kabullenmişlik yine baş gösterdi. "Zamandan beni çalamazsın." "Çalacağım Reynolds, görüceksin..."

Onun ölümcüllüğü tatlılığında saklıydı. Onun gözleri birer aynaydı, sana senin gibi davranırdı. Onun kalbi yaralıydı, şakalarla sarılıydı. O vücuduna giren kimyasallar kadar saftı. Ve güçlü olması onu yeniden yaralayacaktı. O Deyna Stark'tı, bir ölüm meleği. Tony Stark'ın kız kardeşi, Steve Rogers'ın kalbinin tek sahibi. O bir Yenilmez'di, Ve aşka yenilmek üzereydi... •••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••• "Aslında birbirimize benziyoruz." Bana döndü. "Öyle mi?" Kafamı aşağı yukarı salladım. "Sen 70 yıl boyunca uyumuş bir adamsın, bense 12 yıl boyunca uyanık kalmış bir kızım. İkimiz de zamanı alt etmişiz ve hep genç kalabilmişiz. Ayrıca ikimizin de vücudunu kimyasallar ele geçirmiş." Bana doğru uzandı ve saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdı. "İkimiz de bundan fazlası olduğumuzu biliyoruz." Gülümsedim. "Belki zengin, züppe Tony Stark'ın uyumayan, yemek yemeyen, eşyaları havalara uçurup insanların gözlerine felan hükmeden ucube kız kardeşi olmak hoşuma gidiyordur." O da sırıttı. "Bu durumda ben ne oluyorum. Süper kaslı, mavi taytlı ve komik kalkanlı 90'larındaki dede mi?" Gözlerim dudaklarından kalkıp masmavi gözlerinin uzantısında duran dudaklarımı farketti. "Steve," "Hm?" "Nereye baktığını anlamak için gözlerinle bağlantı kurmama gerek yok." Bana biraz daha yaklaştı. "Baksana ben bir ortak yan daha buldum." Dudağının yan tarafı kıvrıldı. "Sanırım ikimiz de baktığımız noktaların birbirine kavuşmasını istiyoruz."