məsələ çox qarışıqdır, əşi.

Ön Söz: Kitab iki şəhərə ayrılır. Hekayələr və şeirlər şəhəri. Hər iki şəhərə daxil olarkən, özünüzlə çətir götürməyin. Çünki üzərinizə yağacaq kəlimələri hiss etməyə çalışın. Şüurunuzun ən dərin qatlarına enəcək, cümlələr. Qorxmayın, bu sizin xeyirinizədir. Daha dərin düşünmək və özünüzü dərk etmək diləyi ilə. Beyindən axan fikirlər buludlardan tökülən yağış damlaları kimidir. Və bu damlalar torpaq üçün xeyirli olduğu qədər, insan beynindən çıxan fikirlər də elə insanın özü üçün xeyirli əlamət idi. Fikirləri güzgü kimi görmək, onları dərk etmək və onlardan yeni fikirlər yaratmaq mənəvi böyüməyimə və dünyamın dəyişməsinə bərabər oldu. Sevgi, həyata baxış, yaxşı, pis xüsusiyyətlər, Tanrı, Şeytan, məntiq və məntiqsizlik istiqamətləri hamısı bu kitab da yer alıb. Bu kitab sizə seçimlər verəcək. Təqdim etdiyim xüsusiyyətləri özünüz seçəcəksiniz. Qaranlıq bir otaqda tək oturaraq şam işığında oxuyacağınız bu kitab sizin mənəvi böyüməyinizə səbəb olacaq. Diqqətlə, təkrarən və təhlil edərək oxuyacağınız hər bir sətir sizin daxilən dərinliyə enməyinizə yardımçı rol oynayacaq. Bu fəlsəfi kəlimələrlə qidalandığınız təqdirdə dərinlikdən çıxaracağınız fikirlərə inanmağa çalışın. Sadəcə inanmaq istədiyinizə inanın. Qoyun "Ağlayan Buludlar" sizin daxilinizə öz damlalarını axıtsınlar. Hər bir damlanın faydasını hiss etməyə çalışın.

Ön söz Bu kitab üç dənə hekayədən ibarətdir. Hekayələri insanlara bir nümunə kimi göstərmişəm. Kitabın adı isə gördüyüvüz kimi "Ağ-Qara"dır. Ağ rəngi sevinc, qara rəngi isə kədər kimi nümayiş etdirirəm. Bizlər hər zaman sevinərkən, xoşbəxtliyi dadırıq. Məsələn: Əlində oyuncağı olan qıvrım saçlı bir uşağı sevindirərək, sevdiyimiz qadının saçlarını qoxlayaraq, anamızın əllərini öpərək, insanlara yaxşılıq edərək. Biz bu kimi və başqa vasitələrə əl ataraq özümüzü xoşbəxt edə bilirik. Xoşbəxtlik hər yerdədir. Sadəcə biz özümüz bəzən xoşbəxtliyi tapa bilmirik. Amma xoşbəxtlik hər zaman var. Bunu unutmayın. Həyatı çətin edən bizlərik. Həyat özü çətin deyil. Sadəcə insan varlığı həyatı çətinləşdirir. Sevinc kimi, kədərdə həyatımıza bir rəng qatır. Mən bunu qara rəng kimi sizlərə bildirirəm. Hər kəs ağ rəngə bürünmür. Qara rəngi də göstərənlər var. Baxın o həmin qara rəng kədərdir. Mənim fikrimcə həyatda hər ikisi normasında olmalıdır. Xoşbəxtlik ilə kədərin dadları ayrıdır. Hər ikisi eyni dadda deyil. Kədərdə xoşbəxtlik kimi hər yerdədir. İnsan hər ikisini özü tapıb çıxardır. Hər şey normasında olmalıdır. Əgər normallıq pozulsa, insan həyatının sonu heç yaxşı olmaya bilər. Üç dənə müxtəlif heakəyə sizə təqdim edirəm. Hər üçünü də sona qədər oxuyun və nəticə çıxardın. Xoş mütaliələr...

Neçə illərdir yaşayıram bilmirəm. Milyon illərdir "ağ qarğa" kimi yaşayıram. Milyonlarla insanın ölümünü gördüm. Onların ruhları bədəndə can verirdi... Bədənləri tikə-tikə olmuş ruhlar, tabutu tərk edə bilmirdilər. Onlar torpağın altından, tabutun içindən çıxa bilmirdilər. Onlar ağ kəfəni cıra bilmirdilər. Deyəsən, bunlar cəhənnəmi qazanmış ruhlar idi. Ruhların qışqırıq və iniltisi səmanı titrədirdi. Bu qorxulu yazılar deyil. Həqiqətdi bəlkədə təxəyyül. Lakin, insanlığa böyük ismarıc var. 4 hissədən ibarət olacaq. Fikirlərinizi səbrsizliklə gözləyirəm. Minnətdaram.

herseyden umudunu kesmisken yeniden asik olmak mi ? peki iki kisiye asik olur mu insan ? hadi yeniden asik oldun arkadasinla ayni adami sevmek tuhaf olmaz mi ?

"Gecələrin səsi" - romantikayla nifrətin və boz şəhərdə sevginin cəmiyyətə qarşı mübarizəsi. (c) Ramin Səkkiz. 2016. Qeyd: Kitabın cover-i Məhəmməd Osmanov (İyirmiüç) tərəfindən hazırlanmışdır.

Hər şeyin bitdiyi yer idi, Vəbanın Qəssabxanası.

İki melek,yeryüzünde neler olup bittiğini öğrenmek istemiş ve bu arzularının kabulü için ALLAH’a niyazda bulunmuşlar. En günahkar kullarının bile dualarını kabul eden Rabbimiz,onları da kırmamış ve melekler,biri uzun diğeri orta boylu bir insan kılığına sokulduktan sonra,ellerine dünya malı bir kamera verilip,turist olarak aşağı indirilmişler. İndirilmişler ama,daha toprağa ayak basar basmaz bir çöplüğe düştüklerini zannedip tıkamışlar burunlarını. O ana kadar Cennet kokularıyla bayram yapan ciğerleri,birbirinden berbat kokularla dağlanıp kavrulurken,biraz olsun ferahlamak için hemen ilerideki derenin renkli, sularına atmışlar kendilerini. Fakat bir lagımdan farksız olan karışım,tepeden tırnağa yıkamış zavallıları. Melekler,ağız ve burunlarından giren iğrenç sularla öğürüp dururken,ilk önce kendine geleni: -Yahu mübarek!...demiş.Dünya'ya gönderildiğimizden emin misin?Gerçi Cehennem’i görmedik ama,yanlışlıkla araya düşmüş olmayalım? Beş on dakika boyunca mosmor kesilen yüzü sırasıyla yeşile,maviye ve sarıya dönüşen diğer melek,midesini defalarca boşalttıktan sonra,ancak konuşma gücünü bularak: -Bence kesinlikle öyle oldu,diye inlemiş. Cehennemdeki insanların ancak bu tür sulardan içebileceği bildirilmişti. Dereden çıkıp kendilerini hemen kenardaki çimenlerin üzerine attıklarında bir de ne görsünler?Kadın,erkek,çoluk,çocuk yüzlerce insan,derenin kenarında gülüş cümbüş piknik yapmıyorlar mı?Ne kokuya aldıran var,ne de çevredeki diz boyu pisliklere ..

Bu roman hər kəs üçün deyil. Herman Hessenin diliylə desək "yalnız dəlilər üçün". Və bu həmdə sizin hekayənizdir. Çünki sizin hər birinizdə mən varam. Siz hər güzgüyə baxanda məni görürsünüz.