Lacey Headey i Caden Wheeler poznali się już w liceum. Wielokrotnie zdobywali się na małe flirty i spotkania. Dziewczyna oddała mu swoje serce, jednak on nie potrafił go zabrać, w efekcie czego ich drogi się rozeszły. San Diego miało stworzyć szansę na nowe życie dla Lacey. Los sprawił, że drogi tej dwójki ponownie się stykają- tym razem na uczelni. Stare uczucie nigdy nie osłabło i chociaż Caden sam nie wie czego chce, dziewczyna wciąż wierzy, że kiedyś będą razem. Gdyby mogła go o coś poprosić, powiedziałaby tylko "Pokochaj mnie". "W całym kochaniu Cadena, trudność była taka, że On nie kochał mnie. Może czasem tak się zachowywał, jakby mu zależało albo jakby chciał czegoś więcej niż tylko przyjaźń. Cóż mogłam zrobić? Musiałam kochać za nas oboje."

Dostępny tylko pierwszy rozdział. Rozdział dostępny w wersji surowej/przed poprawkami "Jego ciało jest jak mapa, którą znam na pamięć i potrafię odtworzyć w głowie z zamkniętymi oczami. Najpierw podążam na wschód-Industrial i Helix w prawym uchu. Ruszam dalej, na zachód- Tragus, Helix i Lobe w lewym. Przekłuta prawa brew. Labret pod ustami. Czas wyruszyć na południe- Przekłute sutki. Nie pytajcie czy gapiłam się, gdy był bez koszulki. Już raz wam odpowiedziałam. Im dalej na południe, tym bardziej gorąco- Surface bar pod pępkiem. Taak... na to miejsce też BARDZO zwróciłam uwagę. Horizontal w prawej dłoni i, daj Boże abym miała rację, Apadrawya wiadomo gdzie. " Każdy zna Barry'ego. Jego życie to jedna wielka impreza. Jest na wiecznym haju. Przynajmniej tak myślą wszyscy. Ale gdy nastaje świt, Barry zostaje sam. I nikt nie wie, co naprawdę kryje się pod jego maską, utkaną z poczucia humoru, pewności siebie i ekscentrycznego wyglądu. Ona jedyna wie, że on coś ukrywa. Wie, bo jest taka sama. Dlatego to właśnie Barry będzie idealnym kandydatem, aby czwartego lipca ją zniszczyć. !!! OPOWIADANIE DLA OSÓB DOROSŁYCH

To wydarzyło się nagle. To nie miało się wydarzyć. Te uczucie ich owladnęło. Niczym liście porwane przez wiatr. Miłość w rodzinie to normalne. Ale zależy jak rozumieć to słowo. Prawda nie istnieje. Każdy rozumie ją inaczej. Oni miłość między sobą rozumieją inaczej. Nikt się nie spodziewa. Że od nienawiści do miłości jest jeden krok. A pokrewieństwo krwi nie będzie problemem. Fragment: "- Takie to śmieszne?- zapytałam go, kiedy o mało co nie spadł z krzesła. - Nawet nie wiesz jak bardzo, jak można rozwalić łóżko? I to jescze tak, że jest do wyrzucenia?- nadal się śmiał. - I tak musielibyśmy kupić nowe, nie przejmuj się, tylko nie wiem gdzie bedziesz spać- powiedziała spokojnie ciocia. - Może ze mną w pokoju- Cris spojrzał na swoją mamę wzrokiem pełnym troski, a mi posłał łozbuzerski uśmieszek. - To uzgodnijcie to już między sobą- odparła podnosząc ręce w geście obronnym i wyszła z pokoju. - No to co mała śpisz razem ze mną- powiedział uwodzicielskim głosem. - Pieprz się- odpowiedziałam lekko zła. - Z tobą to mógłbym nawet tu i teraz, ale pamiętaj, że nie masz gdzie spać- wyszeptał mi do ucha, a mnie przebiegł przyjemny dreszcz."