Çünkü göğsünde, boynunun hemen altında onun benim için bütün kapıları açmasını istememe neden olan bir yer var. Çünkü her kafamı kaldırdığımda gökyüzünün onun ten rengine büründüğünü görüyorum, gözlerimi kapatıp sadece onu düşünmek istiyorum. Boynunun hemen altındaki kapıların bir gün Park Jimin için açılmasını diliyorum, bekliyorum. Gökyüzüm hala onun ten rengiyle kaplı. O benim gökyüzüm, bekliyorum.

TAMAMLANDI| Lanetli kral, açlıktan, hastalıktan ölen insanlar, büyük savaş, tüm insanlığı tehdit eden büyücüler ve tüm bu karmaşanın içerisinde bir sırrı olan Jimin. Jungkook ile yolları kesiştiğinde ne yapacak? Uyarı: Rahatsız edici sahneler ve karakterler içeriyor. Lütfen hassasiyeti olanlar okumasın.

'' Ateşe merak duyan 4 kelebeğin hikayesini bilir misin? '' TaeKook__VKook

❛❛jimin bir gecede her şeyi batırır ve yanlışlıkla hoşlandığı çocuğa mesaj atar.❜❜ bu bir çeviri hikayesidir. tüm hakları ao3 sitesinden "blt_prf" adlı yazara aittir.

Jeon Jungkook, Park Jimin'in var olduğunu iddia ettiği pembe trolleri görebilmek için saklandığı karanlık kuyuyu terk ediyor.

❥ jikook Jungkook derin bakışlara, artık ıslanamayacak kadar yorgun gözlerle bakarken ''Ben senden vazgeçtiğimi hiç söylemedim ki.'' dedi burukça. ''Ben senden vazgeçemem ki.'' ''Benim yüzümden canın yakılsa da mı vazgeçmezsin?'' Jimin masumca sormuştu. Öyle masumdu ki sesi, Jungkook'un göğsü titredi. Öpmeye doyamadığı bal dudaklar ne acı sözler fısıldıyordu ona, ne yakıcıydı o güzel gözlerdeki acı bakışlar... ''Senin tarafından canım yakıldıktan sonra bile vazgeçmedim.'' Jungkook Jimin'e bakarken anlasın istedi, içindeki yangının onu da yaktığını, dudaklarının sızladığını anlasın istedi. Kollarının uyuştuğunu, ona uzak kalmanın onu da nasıl yorduğunu görsün istedi. ''Sahiden benimle ölümü mü seçiyorsun?'' ''Hala anlamadın mı?'' Jungkook bir tek bunu sordu. Cidden, hala anlamamış mıydı? *duende (İspanyolca): Bir sanat çalışmasının bir insanı derinden etkileyen gizemli gücü

park jimin'in hayatı inanılmaz çekici bir kurt adam tarafından kurtarılmıştı. [hikaye yazarı tarafından silindiğinden devam edilmiyor] ©️yesjinnie from archive of our own