Kahya Ahmet'i ver bir hele, karnını doyurayım. Az önce tam doymadı herhalde yavrucak. İçime bir sıkıntı çöktü.' Kahyada ne bir ses, ne de bir hareket yoktu. Kudret Hanım kıvrak hareketlerle kahyanın arkasına baktı. Ahmet kahyanın sırtında da yoktu. Kucağında yoktu. Kahyanın yakasına yapıştı, ' Ahmet nerede kahya? Oğlum nerede? Ne yaptın oğlumu? Ahmettttt?' diye haykırdı. ............................................................................................... ' Esmaaaaaaaa, ölme! Kızım, ciğerparem beni bırakma' Anasının can yoldaşı aç gözlerini, ne olur ölmedim ana ölmedim de.' ............................................................................................................................ Bu hikâyede yaşanan olaylar ve kişiler gerçek hayattan alınmıştır. Anneannem Rukiye Küçükaslan ve dedem Ahmet Küçükaslan'in hatırasına Saygılarımla

Eğer bu romanı okuyacaksanız inandığınız doğrulardan emin olup olmadığınızı sorgulayın. Çünkü romandaki kurguda kaybolurken kendinizi bir seri katil sempatizanı olarak bulabilirsiniz. Peki siz sevgi ve dostluktan yana olduğunuzdan ne kadar eminsiniz? Kendinizi test etmek için size bir fırsat... Keyifli okumalar.

Çatık kaşlarının ona nasıl bir hava kattığından habersizdi. Sinirli? Korkunç? Belki de her ikisi fakat bu bile yüzünün güzelliğini gölgeleyemiyordu. Düşüncelerimi, dişlerini sıkarak söylediği kelimeler böldü, "Benden uzak dur." Sol omzumda topladığım saçlarımı serbest bırakırken, attığım şiddetli kahkahayı bastıramadım. Gururuma dokunmuş muydu? Biraz. Pes edecek miydim? Hayır. Ben bir kızdım, o ise erkek. Ve kesinlikle yanlış replikleri paylaşıyorduk. "Bunu, benim söylemem gerekmez miydi?"