Güneş suya yansıdı... ''Geldiğinden beri yüzün gülüyor. Çok mu eğleniyorsun?'' diye sinirle sorduğumda hala onunla dip dibe durduğumuz için sinirliydim. ''Çok.'' dedi ve bir kolunu omzuma atarak beni kendisine çekti. Onunla resmen sarılıyor olmamızı idrak etmiştim ki kafamı tam kaldıracakken söylediği şey yüzünden bu...
Gümüş rengindeki gözleri beni ilgiyle süzerken, "Neden tamircilik?" diye bir soru yöneltti. Birkaç saniye ölçercesine beklentili bakışlarına karşılık verdikten sonra, "Seni zerre ilgilendirmez," dedim sadece. Zaten benden daha iyi bir cevap beklemiyormuşçasına göz devirirken, "Normal bir kız neden tamirci olur ki?"...
"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamaya çalıştığım anda da..." derken gözlerim yine dolmuştu. "...
"Selam güzelim." Güzelim? cidden mi? pardon nerden tanışıyorduk çıkaramadımda? "Biraz fazla samimi sanki?" diye mırıldandığımda anlamamış bir şekilde bana bakıyordu. Yapmacık bir gülümsemeyle "Selam" dedim. Kafasını aşağı eğerek beni süzdükten sonra tekrar gözlerime baktı. "Akşam ne yapıyorsun güzelim?" e yok artık ş...
Karakoldan çıktıktan sonra yeni ve asabi patronumun yanına gittim. Gerçekten havai fişek deposunu patlatmak istememiştim. Yanına yaklaştığımda; '' Simdi içeriye gireceğiz ve sen kimseye depoyu senin patlattığını söylemeyeceksin. Bu Bizim küçük sırrımız olacak. '' Dedi. Peşinden giderken ; '' Neden ceza almamı engelle...