Harry acımasız hayatın köşesinde kalmış bir genç. O tüm acımasız sözcükleri kabullenmiş. Kendine acıyor. Çok titiz. Dersleri çok iyi. Ama bir sorun var; Harry'nin hiç arkadaşı yok. İşte burada şansın kötü tarafı ona vuruyor. Grace onla arkadaş olmaya gönüllü ama o çok kaba bir kız. Tüm gün erkeklerle gezip, partilerde sabahlıyor. Sizce Harry Grace'i arkadaş olarak kabullenecek mi? Ya da sadece arkadaş olarak mı kalacaklar? Harry'nin siyah pantolonu, gömleği ve o mükemmel kıvırcık saçları yerinde onun sadece biraz asosyallik sorunu var. Kapak için @tugceeekls teşekkürleeer.

Harry Styles,henüz 19 yaşında,dünyayı sallayan bir boyband üyesiydi. Umursamaz ve son derece ukalaydı,aynı zamanda tek bir bakışıyla bütün kızları avucuna alabilirdi. Ama o, sadece eğlenmek için,gittiği yerlerde,hep özel olanları seçip onları kendi sürtükleri haline getirmişti. Yakın çevrede ünü bile vardı."Styles Sürtükleri" resmen dokunulmazlığa sahiptiler. Harry,asla oynamadan,çekilmezdi.Her zaman için bu işte eğlence olmalıydı. Asla aşk yoktu,geçmişin izleri onun da sahip olduğu bir şeydi çünkü. Evet ama,Alexis Delacour'la tanıştıktan sonra işler değişmeye başlamıştı. Harry,sadece eğlenmek istemişti ama bu kız,ona farklı hissettirmişti. Harry onu istiyordu,ve Styles her zaman istediğini elde ederdi.

"Biliyorum, beni paramparça etmek hoşuna gidiyor ama seni mutlu etmem için daha ne kadar paramparça olmam gerekiyor?"

"why dont you come over Valerie?"

magicaluke:sen gerçek misin?

terapide tanıştılar, seks bağımlıları için olan bir terapide. i have permission from @fallovtboy, thanks for the permission x

Tamamlandı ➸ "seni özledim, seni seviyorum, ve gitmene izin verdiğim için üzgünüm." [ written by @whaleford ]

Where a naive girl with lots of baggage and a rockstar that can't seem to think of anyone but himself fall in love over the span of 24 hours

“Birincisi-” “Harika, bir de maddelemiş.” gözlerimi devirdim. Beni önemsemeden, devam etti. “Birincisi, kimse bilmeyecek.” “Hah, ben de insanlara piçin tekiyle düzüştüğümü anlatmak için ölüyordum.” Sen bilirsin, der gibi omuz silkti. “İkincisi, duygusal hiçbir şey istemiyorum,” yüzünü buruşturmuştu. “Onlar olmayacak, tamam mı? El ele tutuşmam, asla dudaktan öpüşmem. Şu ağlama şeyleri beni her zaman hasta eder, bu arada.” şüpheyle yüzüme baktı. “Bir de bana aşık olmazsan, sevinirim.”