Story ito ng isang Boy Next Door Gay na mahilig sa mga Nerds at Geek na boys. Bakit mahilig kaya sya sa Geeks at Nerds eh kayang kaya naman niya maghanap ng HOT Guys.READ mo ang story ni Shaun Daniel Marcs ang adik sa nerds at geeks.

Si Riley De Castro ay siyang mysterious gay sa Bluestone Academy. Kinakatakutan siyang ng lahat na studyante dahil sa hakahaka about sa kanya. Lahat ng studyante nilalayuan siya dahil sa taglay na kaanyuan nito mahaba ang buhok kulay blond ang mga buhok nito at isa rin siyang nerd. May taglay siyang hinding inaasahan na gandahan. Parang isang siyang dyosa sa kagandahan at kabaitan. May mga kaibigan siyang pinakakatiwalan at alam ang nakaraan niya. Sila ang sandigan at karamay niya sa mga kalungkutan niya. Mayaman siyang tao pero hindi sa kanya mahalaga ang yaman niya kung wala naman siyang kasiyahan. Papaano kung dumating si Grayson Villanueva. Sa buhay niya at guluhin niya ang tahimik niyang buhay. Papaano kung siya rin pala ang ayos ng magulong mong buhay. Siya ang magiging liwang sa madilim mong buhay. Siya rin ang mga tuturo sayo kung papaano ka ngumiti at tumawa ulit.

Maganda ang tanawin na aking pinagmamasdan. Maliliit ang mga gusali't bahay. Mula dito ay tanaw ko ang buong bayan. "Nasaan ba ako?" Pinagmasdan ko ang aking sarili. Nakasuot pala ako ng asul na damit na hapit sa matipuno kong katawan. Napansin ko ang suot kong pulang panloob na nakaibabaw sa asul na damit. Napansin ko rin ang pulang kapa sa aking likuran. Pamilyar ang aking kasuotan. Sino ba ako? Mula sa di kalayuan ay may natanaw akong isang taong kumakaway. Malayo man ay maliwanag kong kita ang kaniyang kagandahan. Mula sa himpapawid ay lumipad ako pababa malapit sa taong kanina pa kumakaway sa akin. Nakatayo lang ako paharap sa kanya at hindi bumabaling ng atensyon sa iba maliban sa kaniya. Binigyan nya ako ng matamis na ngiti na akin din namang ginantihan. Bagamat nakatungtong na ako sa lupa ay nananatili parin syang nakatingala sa akin. Masyado yata akong matangkad . Napukaw ang aking atensyon sa malabrilyante nyang mga mata. Mapupungay ang mga ito at tila inaantok. Mula nang lumapag ako mula sa himpapawid ay wala ni-isa sa amin ang nagbabanggit ng kahit na isang salita. Ang mga titig niya ay bumaba ng bumaba hanggang umabot ito sa soot kong pulang panloob na ngayo'y nakasuot sa labas. Ang kaninang ngiti na mababakas sa kaniyang mga labi ay napalitan ng mahinang mga hagikhik. "Baliktad ang pagkakasuot mo. Panloob ang pulang brief na iyan at hindi panlabas" Aniya. Ramdam ko ang pamumula ng aking mukha sa sinabi niyang iyon at dahil dito, tinangka kong lumipad. Tumalikod muna ako at akmang lilipad ng sambitin nya ang pangalang kanina ko pa gusto malaman. "SuperMan!"