"Ve siyahtan daha karanlık renkle tanıştım o an. Yenilmişlik rengi." Bir bebek doğar, ağlar. Karnı acıkır, ağlar. Altına yapar, ağlar. Annesini özler, babasını özler ağlar. Korkar, canı yanar, ağlar. Ben de çok ağladım. Bu gece ben de çok ağladım. Kimse gözyaşlarımı görmese de ben de çok ağladım. Ağzımdan çıkamayan kelimeler gözlerimden yaş olarak dökülüyordu. Konuşamıyordum, elimi kıpırdatamıyordum, oysa ağlıyordum. Bir şeye birilerine ihtiyacım vardı... Ağlarsam her şey düzelecekmişçesine ağlıyordum. Gözlerim kararırken duyduğum son cümleler Tahir'in yakarışlarıydı, özür dileyişleriydi, bağırışlarıydı... Oysa ben ondan özür dilemek istiyordum. Onun hayatına girdiğim için, ona lanetli bir şekilde baktığım için, onu güldürdüğüm için, kolları arasında boylu boyunca yattığım için, onun bana aldığı ve bana zorla giydirdiği gelinliğinin kanlar içinde kaldığı için ondan özür dilemek istiyordum. "Sen bunları hak etmedin Tahir!" demek istiyordum, dudaklarım aralanmadı. "Yalvarırım özür dileme!" demek istedim ağzım açılmadı. "Tahir, lütfen ağlama!" demek istedim, nefes alamadım. Nefes Kaleli nefes alamadı...

Aşk, aşkın açıklamasını yapabilir misiniz? Ben yapamam, anlatamam aşkı. Dilim varmaz. Bazı sevgiler 'aşk' kelimesini telaffuz etmeye yeterli değildir. Bu ikilininin aşkı bambaşka. Kadın, adamı en başından severken, adam kadının farkına çok geç varır. Ama bu aşklarına bir engel değildir. Kadının gözünden bir damla yaş düştü, adamı başka biriyle görürken. Yaşı içine akıttı kadın, yanağından değilde kalbinden ilerledi. Kadın derindi, bir kar tanesi gibiydi. Adam ise şeffaftı yağmur damlası gibiydi. Yağmur damlası ve kar tanesi. Birbirlerinie eritebilir ya da dondurabilirler. Ya bir olurlarsa? Cevap satırlarda...

Bu hikaye 10 yasında yetimhaneye verilmiş. 15 yasında evlat edinilmiş.21 yasinda genç ve güzel bir kız olan Esna'nin hikâyesidir. İşsizlik onu Antalya'dan , Londra'ya gidecek kadar zorlamıştır.