"Seni parçalamamı, yok etmemi ve mahvetmemi istiyorsun. Ama ben bunların hiçbirini yapmayacağım. Sen çoktan parçalanmışsın ve biraraya gelmeyi bekliyorsun. Seni yok etmeyeceğim. Ben seni var edeceğim, Hayat." ****** Parmak uçlarım, tozlu duvarda dans ederken, bir çıkıntıya takıldı ve ışıklar açıldı. Karanlığın boyundurluğundan çıkan gözlerim, afalladı. El bileğimden bir damla, karmaşık yollar izleyerek, serçe parmağımdan süzülüp yere düştü. Bakışlarımı kirli zemine çevirdiğimde beyaz bir damla gördüm. Ellerimi kaldırdım ve korku içinde, beyaza bürünmüş parmaklarıma baktım. Bilinçsizce duvarda gezdirdiğim parmaklarım, duvara gururumu temsil eden beyaz sıvıyı bulaştırmıştı. Tırnaklarımla duvara bulaşan beyaz sıvıdan kurtulmak için kazımaya başladım ama her seferinde gururumu duvarlara biraz daha bulaştırdım. Her darbede duvarlar daha da beyaz oldu. Gururumdan kurtulmak isterken, daha çok bağlanıyordum. Beyaza boyanmış duvarlardan kurtulmak için odadan çıktım. Duvarları görmediğim sürece gururumdan kurtulacağımı düşünmüştüm. Ama beni eser ne parmaklarımdaki beyaz sıvıydı ne de duvarlardı. Beni esir eden gururumdu. Ve gururumdan kurtulmadığım sürece mutlu olamayacaktım. Bu yüzden sana doğru bir adım attım. Ve bu, senin ölümün oldu. İlk yayınlanma tarihi: 08.09.2017 **** Kapak tasarımı: @voyante

🔱 BİLİM KURGU #41 🔱 Belki bazı hatıralardır kişiyi kendi yapan, belki de yanındakilerdir... "Geri döneceksin, Vitae. Doğanın Krallığında geri döneceksin." demişti, görkemli kürkü ile aslan. Hayat, gülümsediğini sanmıştı. Kocaman kürkü rüzgarın etkisi ile çok büyüleyici gözüküyordu. Kendinden emin bir şekilde yukarıya doğru çıkarken tam bir kral gibiydi. Hem Hayat hem de Murni ona bakakalmıştı. Yavaşça tepeye çıktı. Aya doğru baktı ve Hayat'a yöneldi. Hayat, nefesini tutmuş bir şekilde aslana bakakalmıştı. Zihninde yine aynı sesi duyduğunda nefesini verdi. "Fabula kabul edecek varlığını, sen bulduğunda koruyucuyu. O zaman hak edeceksin iyiyi ve kötüyü." Kendi kaderini öğrenmesi onun için kötü olabilirdi ama aslan Hayat'ın anlamayacağını biliyordu. Farklı bir amaç uğruna gelmişti buralara kadar. İşe yarayacağını ve eskiyi geri getirebileceğini umuyordu. Küçük bir tebessümle ayrılmıştı ışıltılı su kenarından. 10/08/2017

Adem'ini arayan Havva'nın trajikomik hikâyesi. Beni bu bilinmezlik öldürdü. Beni sen öldürdün. ***** "Bu arada yeni yılın kutlu olsun Elmas." Dedi ağzının içinde geveleyerek. Dudaklarım iki yana kıvrılırken, "Yeni yılın kutlu olsun Âdem Elması." Diye espiri yaptım. Saçımdaki ve belimdeki elini çekti ve kollarımı tutup beni kendinden uzaklaştırıp yüzüne bakmamı sağladı. "Espri mi yaptın Elmas?" diye sordu iğneleyerek. Çatık kaşları ve iğrenir suratıyla çok tatlı görünüyordu. "Yani, espri diyorsan öyle olsun." Dedim sırıtırken. "Demiyorum. İnan bana demiyorum." Diye konuştu yavaş yavaş. Yüzümde koca bir gülümse yer edindi. Kahverengi gözlerine bakarken kollarımı boynuna doladım ve onu boğacak kadar sıkı sarıldım. "Ahmak," dedim mırıldanarak. "Seni çok özledim." The Wattys2016 Yeni Sesler Kazananı İlk yayınlanma tarihi: 21/04/2016