martini-01
Çocukluğumu pek hatırladığım söylenemez .Fakat öyle bir olay var ki unutamadığım.,.. şimdi size bu olayı ve şiire dönüşümünü anlatacağım... Beş yaşlarındaydım. Komşumuzun bahçesinde bir siyah dut fidanı vardı. oldukça cansız ve narin bir fidan olmasına karşılık henüz benim bilmediğim daha önce görmediğim o siyah tırtırlı ince uzun dutları vardı. O narin dallarından bazıları bizim bahçeye sarkıyordu.. Merak ettim ağzıma attım ve tadı çok güzeldi.birkactane daha aldım ve yiyordum ki ...komşumuz bağırarak bana doğru koşmaya başladı. o sırada bagırtıyı duyan annem geldi ve bana yasak dedi. "Bir daha uzanmayacaksın o Dala".Biraz oynar dolaşır ve sonra tekrar o dalın altına gelir bakardım... Neden bizim bahcemizde bitirmemiş Tanrım diye üzülürdüm. .... nasılsa sevmiştim o siyah dutları ve ne güzel meyveleri vardı. Henüz çocuktum ve ölesiye canım istiyordu. ,O narin siyah surları hiçbir zaman unutamadım. Gençliğe doğru giden yaşamımda bu olay bana siyah dut ve ben şiiri olarak geri döndü.